De voormalige Alice Cooper-bassist slaat op deze cd een totaal andere weg in, variërend van bijna klassiek tot melodieus-dromerig, gebruikmakend van oosterse invloeden(Monster), haast kopiërend (Alan Parsons, Peter Gabriel) en een klein vleugje rock. Dat vleugje zit in het begin, want Every Story Told en Nothing klinken redelijk vertrouwd. Écht verrast ben ik bij Pages And Pages, wat een bloedmooi nummer is maar klinkt alsof hij het gejat heeft van Alan Parsons want die naam druipt gewillig van de song af. Akoestisch gaat Kip ook nog aan de slag (Runaway en Why).

Ik kan er lang en kort over zijn. Het feit dat Kip een dergelijk "anders" album maakt is opvallend en tegelijkertijd verrassend omdat er best goede nummers op staan, ook al heeft het met rock weinig tot niks te doen. De namen van Alan Parsons en Steve Lukather kwamen tijdens de luisterbeurt in mij op. Eerstgenoemde vanwege de composities, de tweede vanwege de redelijke mate van eigengereidheid en een prima vocale rol. Als je open staat voor iets héél anders en Kip als muzikant weet te waarderen, geef 'm dan maar eens een luisterbeurt. Maar ik heb je gewaarschuwd.

Tracklist:
1. Every Story Told
2. Nothing
3. Where Will You Go
4. Pages and Pages
5. Ghosts
6. In Your Eyes Another Life
7. Runaway
8. California
9. What We Are
10. One Big Game
11. Why
12. Reason To Believe
13. Monster