Zelf vergelijkt Ivory Moon zich graag met bands als Nightwish en Epica en de overeenkomsten zijn ook wel te horen. Verschil is wel dat Ivory Moon in redelijk gelijke mate gebruik maakt van een sopraan en mannelijke clean vocals. Daarnaast is Ivory Moon bijna niet meer in het hokje gothic metal te plaatsen, maar veel eerder in het hokje voor (symfonische) power metal. De muziek van deze Italianen kent behoorlijk wat tempowisselingen en diverse zangpartijen voor zowel Sandro als zangeres Cecilia.
Human Nature opent dan ook meteen al goed met Crimson Horizon, waarin direct duidelijk wordt dat Sandro een kundig zanger is. Zangeres Cecilia toont haar talent onder andere in Golgota. In The Deep Forest zou niet misstaan hebben op een album van Visions of Atlantis. De opbouw van het nummer, de melodie én de zang lijken welhaast van deze band gekopieerd te zijn. Het nummer Clown In The Mirror bevat stukken gesproken tekst door een voor mij onbekende spreker. Hetzelfde idee als wat bijvoorbeeld Epica deed met Façade Of Reality. Ook de andere nummers klinken niet bijster origineel, maar het geheel luistert redelijk weg. Alle nummers zijn redelijk up-tempo en mede hierdoor wordt mijn mening nog eens versterkt dat de nummers wel erg veel op elkaar lijken.
Na een dikke zestig minuten heeft Human Nature haar rondje gemaakt in mijn cd-speler en heb ik het gevoel naar één lang nummer te hebben geluisterd. Human Nature is alles behalve origineel (tot aan de titel toe zelfs) maar dankzij een aantal pakkende nummers en de prima zang van Sandro (en ook wel van zangeres Cecilia) weet Ivory Moon toch nog een aardig schijfje af te leveren. Hopelijk weet Ivory Moon de zangprestaties op dit niveau te houden en kan er in de toekomst muzikaal gezien meer vooruitgang geboekt worden.
Tracklist:
1. Crimson Horizon
2. In the Deep Forest
3. Wasted Time
4. Reign Of Time
5. Clown In The Mirror
6. Golgota
7. The Second King
8. Through Different Eyes
9. Phantom Ship
10. Overflow
11. The Journey
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
