Soulfly heeft Ektomorf, Metallica heeft Trivium en Chimaira heeft Eyeless. In een tijd waarin het moeilijker en moeilijker wordt om nog origineel uit de hoek te komen, zien we steeds vaker bands die hun idolen bewust of onbewust kopiëren.
In het geval van Eyeless was dit niet altijd het geval. De Fransen begonnen hun carrière met het maken van melodeath, maar op hun laatste werk The Game Of Fear is een vergelijking met Chimaira onontkoombaar.
De eerste drie nummers zouden zo van Chimaira’s selftitled afkomstig kunnen zijn. De riffs en het drumwerk lijken namelijk als twee druppels water en ook de sfeer herinnert aan Mark Hunter en consorten. Alleen de geforceerde en zeikerig klinkende vocalen zijn van mindere kwaliteit.
Na deze drie nummers komt echter een omslag. Fred gaat ineens een stuk feller zingen en dat doet The Game Of Fear goed. Vanaf hier lijken de songs een stuk energieker en hebben ze ook meer een eigen gezicht. Daarbij wordt het vijftal geholpen door gastoptredens van Danny M. (Angel Crew, Deviate) en Jacob Bredahl (Hatesphere).
Zo wordt The Game Of Fear uiteindelijk nog een heel aardig plaatje en is Eyeless over de gehele linie genomen toch niet de Chimaira-kloon die het in de eerste drie nummers leek te worden.
Tracklist:
1. My Tale
2. Serial Numbers
3. Hate Over Me
4. Crafty Cradle Song
5. The Game Of Fear
6. Enemies Inside Of Me
7. Sample Of Yesterday
8. Cursed
9. Experience
10. Crushing All My Enemies
11. Forgotten
.jpg){kind=small}
