Modern, dat is het eerste woord dat in mij opkomt ter omschrijving van de sound van Deathstars, een nogal nichterig ogende band die echter verrassend goede nummers weet te schrijven. Synthetic Generation is de passende titel van het debuutalbum van deze in lak, leer en make-up gestoken heren. Verwacht een gelikte mengelmoes van Marilyn Manson, het stampende karakter van Rammstein en het cybersausje van The Kovenant en je krijgt een heel aardig beeld van de muziek op dit album.
Met opener Semi-Automatic levert deze band al meteen een prima visitekaartje af. Een eenvoudig, maar dampend nummer, dat door de militante drums haast dansbaar wordt. De muziek van Deathstars komt in dit soort nummers het best tot haar recht, zoals ook te horen valt bij heerlijk doordreunende nummers als New Dead Nation, Damn Me en het geweldige The Revolution Exodus. Bij de wat tragere nummers wil de aandacht echter nog wel eens een beetje verslappen, hoewel die nummers gelukkig ver in de minderheid zijn.
De uitstekende, harde productie zorgt ervoor dat de nummers nog eens extra lekker uit de speakers komen knallen en vormt dan ook de spreekwoordelijke slagroom op de taart. Is dit de toekomst van metal? Misschien ook wel niet – de populaire metal encyclopedie ‘metal archives’ weigert de band bijvoorbeeld op te nemen, - maar in ieder geval staat Deathstars met één been in het heden en al met één been in de toekomst. En dat smaakt wat mij betreft naar meer!
Tracklist:
1. Semi-Automatic
2. Synthetic Generation
3. New Dead Nation
4. Syndrome
5. Modern Death
6. Little Angel
7. The Revolution Exodus
8. Damn Me
9. The Rape
10. Genocide
11. No Light
12. White Wedding
13. Our God the Drugs
