Vroeger associeerde je Locomotive Music met overbodige en saaie muziek. Maar de Spaanse platenmaatschappij heeft het laatste jaar genoeg kwaliteit uitgebracht om serieus genomen te worden. Want na goede albums van Astral Doors, Benedictum en Adagio hebben ze nu met Devil’s Bridge van het Romeinse The Prowlers een ware klapper in huis.
Het sextet begon als een (de bandnaam verraadt het nog steeds) Iron Maiden coverband, maar begon al vlug zijn eigen weg te zoeken. Op dit tweede album brengen ze een zeer uitgebalanceerde mix van power en progressieve metal. De invloeden van Iron Maiden zijn volledig verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor een adoratie voor Dream Theater, Crimson Glory en Queensrÿche. De muziek biedt genoeg kracht, muzikaal wordt er op hoog niveau geopereerd en de productie van Tommy Hansen is meer dan in orde. Ook komt er met Acid One eindelijk weer eens instrumentaaltje op een album voor dat je niet wilt skippen. De band is overigens zo slim geweest om het beste tot het laatste te houden, zodat je luisterervaring op een oorgamse eindigt.
Als alle andere Iron Maiden coverbandjes een fantasierijk album als Devil’s Bridge in zich zouden hebben, dan hebben we aan het einde van de maand geen euro meer over. Pagan’s Mind is alvast zijn kroon van ‘beste progpowerband van het moment’ kwijt.
Tracklist:
1. Alone in the Dark
2. YTT
3. The invisible Prison
4. A last gaze
5. Fused
6. Acid One
7. Imagination Game
8. Devil`s Bridge - Prelude
9. Devil`s Bridge - Part 1
10. Devil`s Bridge - Part 2
.jpg){kind=small}
