Abaddon Incarnate komt dus uit Ierland en is tot nu toe de bruutste en strakste band die ik tot nu toe uit die richting heb horen komen. Laat ik het zo zeggen: het label Xtreem Music is niet zonder reden gekozen. Nog zonder makkelijke verwijzingen naar de naam van het label te maken, maar deze band zal zich uitstekend thuis voelen tussen de andere grafruis die bands als Disgorge (Mex), Human Mincer en Paganizer voortbrengen. Het woord grafruis moet je overigens positief zien, want op "Dark Crusade" bewijst de band nog maar eens hoe je muziek extreem kunt laten klinken zonder jezelf te verliezen in een brij van geluid. Door de productie doet men tegenwoordig meer denken aan bands als Vomitory, Deranged en Krisiun dan aan Napalm Death, maar dan met veel kortere en veel meer Grindcore-gerichte songs.
Nou kan je nog lang gaan bakkeleien of het zin heeft om een plaat vol te proppen met songs die geen van allen ook maar iets toevoegen aan de overvolle Death Metal scene, en die geen van allen een flintertje originaliteit in zich hebben, maar ik heb me het half uur dat deze plaat duurt uitstekend vermaakt. Dit is typisch van die muziek die je even opzet onder het surfen op internet (ogrish, goregasm, rotten, dat soort sites) om je even in de stemming te brengen. Koud biertje er bij, smerig filmpje op, en de death metal freak is weer een tijdje zoet.
Tracklist:
1. Centerfold Redemption
2. Dead Again
3. A Kandarian Odyssey
4. Carrion Caresses
5. Self Portrait Of Hatred
6. 1756
7. Terminate My Battery
8. Embrace The Vicious
9. Meat
10. Philosophy Of The Elite
11. Entrusted With Disgust
12. Now Below
13. He Sells Agony
14. Eternal Solitude Forbidden
15. Global Bastardisation
16. Hour Of The Dog
