Toen Fleddy Melculy in 2016 debuutalbum Helgië aan ons eenvoudige stervelingen schonk, omschreef ik de Vlaamse redder van de metal als een eendagsvlieg. Dat bleek een forse misvatting te zijn. De band van Jeroen Camerlynck is 'here to stay' en is inmiddels - na dubbelaar De Kerk Van Melculy - toe aan zijn derde studioplaat. En in deze barre tijden komt Sabbath Fleddy Sabbath als geroepen.

Hoewel er een zware taak op de schouders van Fleddy Melculy rust en het redden van de metal niet over één nacht ijs gaat, gaat de kwaliteit op Sabbath Fleddy Sabbath er niet op achteruit. Sterker nog; op muzikaal vlak heeft de band zevenmijlslaarzen aangetrokken en klinkt deze strakker en harder dan ooit. Hiermee tonen Camerlynck en consorten eindelijk hun volledige potentie en laten ze horen veel meer te bieden te hebben dan alleen maar geestige nummers over BMW-rijders, H&M-shirts en BiFi-rolls. De lat is hiermee hoger gelegd en alleen daarvoor al verdient deze nieuwe plaat alle lof.

Maar uiteraard is het nog altijd lolligheid troef op dit album. Gelukkig maar, want zolang er nog zaken zijn waar Fleddy boos over wordt, is er aan inspiratie geen gebrek. De messen zijn weer geslepen en niks en niemand wordt gespaard. Of het nu gaat om influencers en internetberoemdheden, drumcirkelhippies, metalelitisten of jouw vrienden, iedereen krijgt er van langs. Dit geldt overigens ook voor Fleddy Melculy zelf in Nederhel Vs Helgië, de allereerste heavymetalderby der Lage Landen, waarin het Amsterdamse X-Raiders de nationale eer heeft om België te kakken te zetten. Met een keurige overwinning voor Nederland als resultaat, al kan het zijn dat ik niet helemaal objectief ben. Maar je moet wat in een jaar zonder Europees kampioenschap voetbal of Olympische Spelen.

Het mag geen verrassing heten dat de ene na de andere frontale aanval elkaar in rap tempo opvolgt, gedragen door moddervette thrash en hardcore. Desalniettemin is er ook ruimte vrijgemaakt voor een iets serieuzere noot op De Hel Niet Gezien. Het zijn immers niet alleen maar grappen en grollen, al wordt het wel weer op zo’n manier gebracht dat het nummer totaal niet uit de toon valt in vergelijking met de rest van het materiaal.

Fleddy Melculy is op deze plaat tot op de tanden gewapend en brengt met Sven De Caluwé van Aborted en Franky De Smet-Van Damme van Channel Zero ook nog eens twee kanonnen van formaat in stelling voor De Wereld Is Wondermooi en Damn Tam Tam. Ondanks dat Camerlynck geen onbekende was voordat hij met Fleddy Melculy op oorlogspad ging, geeft dit wel de enorme status weer die de band heeft verworven in de afgelopen jaren.

De nieuwigheid mag er allicht wel geruime tijd af zijn, maar Sabbath Fleddy Sabbath is muzikaal gezien het beste wat de band tot nu toe heeft uitgebracht. Mocht je van mening zijn dat het luchtige karakter niet samen gaat met retestrakke metal, dan bel je de metalpolitie maar lekker. Er zit nog genoeg rek in Fleddy Melculy voor minstens een dozijn nieuwe albums. Albums die we allemaal wel goed kunnen gebruiken nu. Eendagsvlieg mijn reet.

Tracklist:
1. Dimebag II
2. De Wereld Is Wondermooi ft. Sven De Caluwé
3. Fuck Uw Vrienden
4. Damn Tam Tam ft. Franky De Smet - Van Damme
5. Stop!
6. De Hel Niet Gezien
7. Beest
8. World Wide Weg
9. De Metalpolitie ft. Goe Vur In Den Otto
10. Judas
11. Nederhel Vs Helgië ft. X-Raiders
12. Melculië (De Flebançonne)
13. Strength Unity B*f* R*ll
14. Tattoorage
15. Kutrockster
16. Geschrapt Klimaatnummer