Ex-Pantera gitarist doodgeschoten

Damageplan gitarist Dimebag Darrell (ex-Pantera, echte naam Darrell Abbott) is gisteravond doodgeschoten, in een club in Columbus (Ohio). Kort nadat Damageplan begon te spelen kwam de 25 jarige Nathan Gale gewapend het podium op, en begon te schieten; eerst op de band, daarna op het publiek. Hierdoor is Darrell komen te overlijden, evenals nog drie anderen: de 23 jarige Nathan Bray die in het publiek stond, de 29 jarige Erin Halk die in de club werkte, en de 40 jarige roadie Jeff Thompson. Er werd al snel gespeculeerd of er nog andere bandleden gedood waren, maar dat is inmiddels ontkend. Een politieman heeft de dader weten neer te schieten, waardoor die vervolgens ook overleed. Dimebag Darrell werd 38 jaar oud.

bron: www.metalfan.nl 09-12-2004

08 december 2004 - Een zwarte dag in de geschiedenis van de metal en wellicht het meest heftige nieuws van dat decennium betreffende het genre. Natuurlijk zijn er talloze andere dingen gebeurd, maar niets anders staat me zo helder voor de geest als de gewelddadige en schokkende dood van Dimebag Darrell.

Zelf was ik te jong om de hoogtijdagen van Pantera mee te maken. Noem mij maar een achteraf-fan, aangezien ik de band pas leerde kennen toen deze net uit elkaar was. Bij toeval stuitte ik in mijn online zoektocht naar muziek op het nummer Hollow. De naam Pantera zei me toen nog helemaal niets, maar vijf minuten en zesenveertig seconden later zou ik die naam nooit meer vergeten. Wat een nummer! Wat een memorabele zang! Wat een furieuze kracht maar vooral: wat een gitaarspel!

Vulgar Display Of Power werd snel aangeschaft en Reinventing The Steel (die in hetzelfde schap lag) volgde gauw daarop. Mijn mp3 database werd ook gestaag aangevuld, en dat kostte destijds aardig meer moeite dan nu. Nu zal ik mezelf geen superfan van Pantera noemen (daarvoor kan lang niet al het materiaal van de band mij bekoren) maar het gitaarwerk van Dimebag Darrell stond nooit ter discussie. Wanneer Phil zich in mijn ogen weer eens aan het overschreeuwen was, kon ik me gelukkig altijd richten op het gitaarspel en bleven nummers zo toch vaak overeind. Wat een unieke en "groovende" sound wist de man toch uit zijn gitaar te toveren. Het was dan ook niet voor niets dat de heer Mustaine hem vroeg om zich bij Megadeth te voegen. Een aanbod dat overigens beleefd afgeslagen werd, toen broer Vinnie Paul niet mee kon verhuizen omdat Nick Menza op de trommelaarspositie zat.

Nou is het overbodig om de hele levensloop hier te schrijven, zeker als het om Pantera gaat. De band viel uit elkaar en de verhalen daaromheen zijn bekend en overal te vinden. "What's done is done" zong Anselmo in Hollow, en zo is het. Hoewel dat uiteindelijk niet voor iedereen gold. Nathan Gale (de Mark David Chapman van het millennium) dacht daar namelijk heel anders over. Naar het schijnt, kon hij het niet verkroppen dat Pantera uit elkaar was en Dimebag was daar naar zijn mening de verantwoordelijke voor. Met een 9mm Beretta-pistool vertrok hij naar een concert van Damageplan (inmiddels Dimebags nieuwe band samen met broer Vinnie Paul) in Ohio, om daar in zijn ogen gerechtigheid te vinden.

Wat er vervolgens die avond gebeurde, is waanzin en zou altijd zijn stempel drukken op elke live-show. Dat klinkt heel pretentieus, maar kijk alleen maar eens naar hoe de beveiliging is aangescherpt na dit incident. Maar ook naar de paranoia van artiesten die staan op te treden en hoe er gereageerd wordt als er iemand op het podium springt. Een recentelijk voorbeeld is bijvoorbeeld van punkrockband NOFX, waar Fat Mike een fan in elkaar schopte nadat deze op het podium sprong en hem omhelsde. En geef de artiesten na wat er gebeurd is, eens ongelijk. In het geval van Fat Mike was het een fan die hem wou omhelzen, in het geval van Dimebag was het een maniak die drie kogels in zijn hoofd schoot. Niet alleen Dimebag stierf die avond. Er kwamen nog drie andere mensen om, voordat agent James Niggemeyer met een shotgun een einde aan de nachtmerrie maakte.

Dimebag is een legende in de metalwereld, en terecht! De invloed die hij heeft gehad op het genre is groot en bijzonder. Tien jaar later is hij niet vergeten en wordt zijn naam hooggehouden door fans en collegamuzikanten. Anthrax bracht met In The End een mooie ode aan hem en aan de tevens overleden Ronnie James Dio. Machine Head kwam daarvoor al met het furieuze Aesthetics Of Hate, gericht aan een journalist die een verschrikkelijk onrespectvol stuk had geschreven over de gitarist. De mooiste ode wordt in mijn ogen nog altijd gebracht door Phil Anselmo zelf, die tijdens optredens het Down-nummer Lifer altijd opdraagt aan zijn oude vriend. Dit ondanks dat de vriendschap nooit hersteld is en Anselmo zelf gevraagd was weg te blijven bij de begrafenis.

Hollow was mijn eerste kennismaking met Dimebag Darrell.
Hollow is ook wat is achtergelaten en overgebleven, na een noodlottig lot en een daad vol afschuw. Ik zet het nummer nog maar eens op en zal me dan nog maar eens afvragen, waarom?
Dimebag Darrell is er vandaag al tien jaar niet meer, voortleven doet hij echter in zijn muziek!

R.I.P.
"Dimebag" Darrell Lance Abbott
20-08-1966 - 08-12-2004

[ Terug naar de Artikelen ]

Reactie op Dimebag Darrell (20-08-1966 - 08-12-2004)
Door Andre Smoor op 08-12-2014 om 11:22u

Reactie op Dimebag Darrell (20-08-1966 - 08-12-2004)
Door Een Metalfan op 08-12-2014 om 13:39u

Reactie op Dimebag Darrell (20-08-1966 - 08-12-2004)
Door Stevie op 08-12-2014 om 14:25u

Reactie op Dimebag Darrell (20-08-1966 - 08-12-2004)
Door Een Metalfan op 08-12-2014 om 14:57u

Reactie op Dimebag Darrell (20-08-1966 - 08-12-2004)
Door Dennis op 09-12-2014 om 05:38u