Want ik hoor een heleboel verschillende stemmen. Een grunt, een hoge schreeuw, een lage schreeuw, hier en daar een vrouwenstem, af en toe een stukje rap. Het lijkt haast wel of het gehele lokale jeugdhonk is uitgelopen om te komen helpen bij het inzingen. Maar uiteindelijk zit er geen enkele stem bij die goed overtuigend overkomt. Vooral de schreeuwstemmen zijn bijna vals: zo hard mogelijk schreeuwen is nog geen zingen!

Muzikaal gezien zitten de nummers best aardig in elkaar, al vind ik sommige nummers wat te lang door gaan. Qua riffs en gitaarwerk heeft deze plaat af en toe goeie momenten, maar alles wordt aan elkaar geknoopt met flarden opnames uit de oefenruimte/studio en samples die erg kinderachtig overkomen, wat het geheel geen goed doet. De productie is op zich redelijk in orde, alleen vind ik de zang wat te hard in de mix staan, wat uiteraard zorgt voor nog minder luisterplezier.

Ik zeg niet dat DSHC kansloos is. De mogelijkheden zijn er best wel, maar ze zullen echt wat meer uitgewerkt moeten worden. Structuur van de nummers, teksten en zang vragen aanzienlijk meer aandacht dan er nu aan gegeven is. Vooralsnog dus nog geen voldoende.

Tracklist:
1. Ramkraak
2. Die Gracht Is Niks!
3. Onze Buurt
4. Ruggesteker
5. Niet Bang
6. Heb Jij Tieten?
7. Harde Kernwaarden
8. Kapotgestampt
9. Hondenstijl
10. Slecht Gevecht