Lap Of Time is weer eens een band die ook opereert in de meer progressieve contreien van de metal en rock. Op een goede manier ook nog eens even. Dualism is namelijk een prima en zeer donker plaatje geworden. Een plaat waarop op een uitstekende wijze progressieve songstructuren worden gecombineerd met invloeden uit het hele muzikale spectrum. Hard rock, melodieuze metal, symfonisch geweld, noem het maar op. Met een uitstekend geluid weet de band in ieder geval mijn aandacht op een positieve wijze te trekken.

De zeven vakkundig uitgewerkte nummers op de plaat hebben allemaal unieke kwaliteiten meegekregen. Zo begeeft de band zich af en toe in het vaarwater van een band als Tool, om vervolgens een sprongetje te maken naar meer ritmisch georiënteerde muziek zoals Dead Soul Tribe dat doet. Sfeer en avontuurlijke uitstapjes vormen de hoofdbestanddelen van dit schijfje en op beide vlakken laat men horen van wanten te weten.

Het enige minpuntje wat ik kan bedenken is dat de zang hier en daar nogal wankel is. De zanglijnen zijn soms behoorlijk gewaagd, maar ze zijn tegelijkertijd niet altijd even geslaagd. Op andere momenten draagt de zang zeker bij aan het scheppen van een donkere sfeer. Zangers Marc en Gerben vullen elkaar wel erg goed aan en dat komt de afwisseling op het vocale terrein ook zeker ten goede.
Met een overdaad aan duistere filmische elementen, aparte geluidjes en goede (vaak Oosterse) melodielijnen vormt de band absoluut een massieve muur van geluid. Geluid waar je even voor moet gaan zitten om alle details goed in je op te kunnen nemen.

Een prettige cd die het nodige vergt van de luisteraar. Het kost een paar luisterbeurten, maar dan heb je ook wat. Iedere liefhebber van donkere progrock en metal moet hier maar eens naar luisteren. Het feit dat de band uit Nederland komt moet daarbij natuurlijk extra reden zijn om de muziek eens te beluisteren.

Tracklist:
1. In The Doorway
2. The Mines
3. Lap Of Time
4. Listen Child
5. Hurt
6. Tale
7. Epilogue