Conspiria is een symfonische metalband uit het Duitse Hessen. De formatie is ontstaan uit Seductive Enigma dat na vijf jaar ophield te bestaan. De nieuwe entiteit is vanaf 2015 bezig geweest om muziek te schrijven en live te spelen. Eerder dit jaar wonnen Nadine Mittmann (zang), Julian Jönck (zang, gitaar), Frank Schulz (gitaar), de recentelijk vertrokken Timo Engelhaupt (bas) en Fabian Marmor (drums) de publieksprijs in de finale van de FemME-battles.
De eerste ep Signs And Origins is beslist een vooruitgang ten opzichte van Illumination van Seductive Enigma. Op alle vlakken: productioneel, technisch en qua songwriting, al is er zeker productioneel beslist nog ruimte voor verbetering. De muziek, die grotendeels gebaseerd is op orkestraties, luistert prettig weg en hoewel Conspiria wel veel heeft afgekeken bij het oudere Epica, is er bij de Duitse groep ook sprake van power metal à la Xandria en hebben de orkestraties een Hollywood-tintje, waarin de harp een grote rol speelt. Dat de klassieke elementen een grote rol spelen binnen het geheel, wordt onderstreept met de aanwezigheid van een orkestrale versie van Prophecy Of Doom.
Simone Simons blijkt een belangrijke inspiratiebron voor Nadine te zijn. De Duitse zingt zuiver, maar ze heeft net als Simone een wat dunne stem die je moet liggen. Ze komt in alle drie tracks met zanglijnen in het refrein die blijven hangen. Haar stem staat wat zacht in de mix. Het beste komt Nadine tot haar recht in The Faintness.
Na het obligate intro Prelude: The Awakening is Prophecy Of Doom een aangename kennismaking met de oosterburen. Deze symfonische powermetaltrack is goed opgebouwd met fraaie orkestraties en heeft een goed ingepaste bijdrage van het koor. Ophelia’s Song is wat diverser met grunts, rustige passages die voor afwisseling zorgen en een zeer geslaagde tweede helft. The Faintness doet met zijn refrein halverwege aan Xandria denken.
Signs And Origins is een aangename kennismaking met de oosterburen vanwege het feit dat de muzikanten een goede balans weten te vinden tussen het technische aspect en het bombastisch, episch en filmisch karakter enerzijds en anderzijds de compositie zelf niet uit het oor en oog verliezen. De drie reguliere tracks blijven daarom goed hangen. Productioneel mag het allemaal nog wat beter uitgewerkt worden als het gaat om drums en zang, maar verder is er weinig te klagen. De verschillende partijen sluiten compositorisch mooi op elkaar aan en hier is dan ook knap werk geleverd. We zijn benieuwd hoe de ontwikkeling zich doorzet op de eerste full-length, die door Sebastian 'Seeb' Levermann (zanger en gitarist van Orden Ogan) geproduceerd wordt.
Tracklist:
1. Prelude: The Awakening
2. Prophecy Of Doom
3. Ophelia’s Song
4. The Faintness
5. Prophecy Of Doom (Orchestral Version)
