Xenomorph heeft onlangs na lang hard werken een monumentaal morbide deathmetalplaat gemaakt: "Necrophilia Mon Amour", hetgeen de band nu beweegt, ademt en is...
Meest belangrijke overige wapenfeiten zijn het album "Baneful Stealth Desire" uit 2001 en onze uitgebreide tournee door europa in 2002 met o.a. Krabathor (CZE) en Master (POL).

De naam van de band, "Xenomorph", is eveneens de nodige toelichting waard. Dus barst los!

Xenomorph is de naam van een door H.R. Giger ontworpen monster dat in de Alien(s) filmreeks zo'n beetje de hoofdrol(len) vervult. Het is een samenstelling van de oude griekse woorden "xeno" (= vreemd, onaards) en "morfe" (= vorm).

Refereert jullie bandnaam aan de muziek waar Xenomorph voor staat? Xenomorph zou ook zo een black metal-band kunnen wezen, als je slechts op de naam afgaat. Waar houdt jullie bandnaam verband met de gepresenteerde muziek?

We zijn altijd een extreme deathmetal band geweest met een enorme hang naar het duistere en het zieke obscure. We zijn outsiders in de doorgaans saaie eenheidsworstenscene, vandaar dat de naam wel past. Onze aanpak is in alle opzichten vrij onconventioneel gebleven. Van oorsprong zijn death-, black- en thrash-metal zeer aan elkaar verwant, niet dat we cross-over zijn of zo maar die traditie hoor je wel in onze muziek terug.

Xenomorph is tot dusver redelijk underground gebleven in de Nederlandse death metal-scene. En dat, terwijl Xenomorph absoluut brute doch aansprekelijke death speelt. Wat is, volgens jou, de reden van deze duistere mantel, die de band omhult?

Dat zal een combinatie van factoren zijn. In eerste instantie ligt dat waarschijnlijk aan de persoonlijkheden binnen de band. We zijn bepaald geen mediahoeren en het hele PR kontlikgebeuren kan ons gestolen worden. We hebben ook nooit bewust of onbewust met een trend meegefietst. De duistere undergroundmantel, zoals jij dat noemt, bevalt ons verder ook wel. Om de een of andere reden zijn we daarnaast ook veel succesvoller in landen zoals Duitsland en Frankrijk. En met "Necrophilia Mon Amour" komt er ook flink wat aandacht los uit de Verenigde Staten de laatste tijd.

Xenomorph bestaat al ruim 10 jaar. Toch heeft de band slechts 2 full-lengths uit waarvan de eerste, "Baneful Stealth Desire", pas in 2001, en de nieuwste cd dit jaar uitkwam. Tussen de releases zijn er 4 jaar verstreken. De voorganger van "Baneful Stealth Desire", een soort "Best Of", is in 1997 uitgebracht. Wederom 4 jaar eerder. Is Xenomorph tegenwoordig van plan slechts eens in de 4 jaar een plaat te baren, of is dit een aan andere oorzaken gebonden toeval?

We brengen platen uit wanneer dat ons uitkomt, dat dat in het verleden met tussenpozen van 4 jaar is gebeurd heeft verschillende oorzaken. Als we een nieuwe CD uitbrengen willen we ook wel echt met wat nieuws komen. Teveel bands braken teveel albums uit die allemaal min of meer op elkaar lijken. Wij nemen liever wat meer tijd om wat meer ontwikkeling in onze muziek te laten zien. Dat neemt niet weg dat onze volgende plaat, zoals het er nu naar uitziet, geen 4 jaren meer op zich zal laten wachten.

De nieuwe plaat is via Under Her Black Wings Records verschenen. De voorganger had nog met System Shock te maken. Wat heeft de band deze overstap doen maken?

System Shock besloot op een gegeven moment geen metal meer uit te brengen, een beleidsbeslissing zeg maar. Via via kwam dit ter ore van iemand van Freebird Records en deze zagen het wel zitten om Necrophilia Mon Amour uit te brengen. Hiervoor hebben ze dus een speciaal in extreme metal gespecialiseerd sublabel opgericht, namelijk Under Her Black Wings. Wij zijn hun eerste release en hopelijk volgen er nog meer mooie metalplaten op dit gloednieuwe label.

Nog een wisseling van de wacht: Ten tijden van "Necrophilia Mon Amour" is de gitarist, en 1 van de "former members", Coert Zwart vervangen door Vincent Scheerman. Kun en wil je daar nog iets over kwijt?

Coert was een bandlid van het eerste uur die vanwege persoonlijke omstandigheden de band moest verlaten. Vincent is in dat gat gesprongen en heeft ons bijgestaan bij de opnames van Necrophilia Mon Amour en een aantal gigs. Vincent is nu weer bezig met andere dingen en naar verluid ook weer met een Dissect revival. We werken momenteel met een kleinere harde kern aan bandleden zoals ook Behemoth en Morbid Angel dat doen. Tot nu toe werkt dit zeker niet verkeerd.

"Necrophilia Mon Amour" kwam begin september uit. Hoe is deze wederkeer in de spot door de band zelf ervaren? Voelde het als vanouds of was het toch weer even wennen dat er een nieuwe telg losgebroken was?

Het voelt altijd lekker om een nieuwe plaat uit te hebben. Er dienen zich direct meer mogelijkheden tot optreden aan. Zo gaan we volgend jaar bijvoorbeeld wat optredens doen met Behemoth en Moonspell. Necrophilia Mon Amour brengt in alle opzichten weer leven in de brouwerij en dat bevalt uitstekend, we hebben er hard genoeg voor gewerkt.

"Necrophilia Mon Amour"... Leg uit!

Het is een uitdrukking die onze morbide voorkeur en hang naar de dood aangeeft. Een gevaarlijke, wellicht ziekelijke, voorliefde voor deze essentikle schakel in het continuum waarin wij een ongekende esthetische schoonheid en kracht herkennen. Daarnaast is de uitdrukking ook een manifest van onze appreciatie voor de tijd dat onder de vlag van deathmetal een rijkgeschakeerde diversiteit aan bands bestond met allemaal een bijzonder eigen geluid. Necrophilia Mon Amour is een poging om de lijken, die de wortels der deathmetal vormen, op te graven en de perverse liefde te betuigen op een moderne (want Xenomorph is zeker geen "retro" band) obscure manier.

Op "Necrophilia Mon Amour" komt Xenomorph behoorlijk divers uit de hoek. Nu is Xenomorph nooit een eenzijdige band geweest maar het nieuwe album is een frisse wind die door het vaak wat dorre death metal-landschap waait. Was het ook de zeer bewuste opzet om geen standaard DM te maken?

Zeker weten, die opzet hebben we eigenlijk altijd wel. Met NMA wilden we een echte onvervalste smerige deathmetal plaat maken. Dus voluit "over the top" dodelijke smeerlapperij, maar dan zoals wij dat zien. Geen downtuned US deathmetal, geen scandinavische deathmetal maar echt een eigen stijl die aanknoopt bij old-school deathmetal maar dan zeer sterk geëvolueerd tot iets wat los staat van andere deathmetalvarianten. Het is absoluut onze opzet om die frisse wind in het deathmetal-landschap te zijn, het is aan de luisteraar om te beoordelen of dit ons met Necrophilia Mon Amour gelukt is.

Wat op het album ook behoorlijk naar voren komt is dat Xenomorph muzikaal een heel eigen identiteit heeft. Een eigen smoel. Hoe zou jij deze zelf het beste kunnen omschrijven?

Morbide furieuze deathmetal waar over nagedacht is. Technisch verzorgd en met oog voor detail in een gelaagde songstructuur die ongenadig hard beukt aan alle kanten alsmede bijzonder sfeervol is.

Naast de DM-funderingen maakt Xenomorph ook dankbaar gebruik van enkele andere invalshoeken maar laat de kracht van de muziek geenszins ondersneeuwen. Hoe zoekt de band de "perfecte balans" tussen hard, overweldigend en heavy en divers, interessant en enigszins grensverleggend?

Lastig om uit te leggen maar dat is toch een proces van "trial and error", gewoon experimenteren, kritisch zijn en dingen afkeuren totdat je iets vind wat werkt. Het schrijfproces en het hele productieproces voor Necrophilia Mon Amour heeft flink wat tijd, bloed, zweet en tranen gekost. Het is best wel een intens verhaal geweest maar we hadden blijkbaar voldoende enthousiasme en energie in huis om deze taak te volbrengen.

Ook op "Necrophilia Mon Amour" zijn de teksten weer divers doch grotendeels duister, morbide en fantasievol. Iets waar de muziek die Xenomorph maakt eigenlijk perfect op aansluit. Heb je er nog een persoonlijke favoriet tussen zitten die duidelijk verband houdt tussen tekst en muziek?

De symbiose tussen tekst en muziek op NMA is perfect, beide elementen versterken elkaar enorm en kunnen niet meer los van elkaar gezien worden. Als favorieten kan ik noemen: Lues (Shedding Deathmasks), Treblinka en Magnificat; My Soul Doth Magnify the Lord.

Wie neemt eigenlijk de songwriting voor zijn rekening binnen de band? Is dat een democratisch gebeuren of behoren te teksten aan 1 gitzwart brein?

De muziek is in grote lijnen geheel van de hand van Kreft. De teksten verzorg ik als vocalist zelf. Ik sta daarin geen enkele invloed of compromis toe, ik schrijf de teksten en daar moet men het maar mee doen. Wij zijn sowieso geen band van compromissen, daar wordt het resultaat alleen maar halfzacht van en dat schiet totaal niet op.

Zoals al gezegd verzorgt Xenomorph behalve een goede portie snoeiharde Death Metal ook een zeer gewaardeerde sfeer. Maar hoe belangrijk is die sfeer in muziek voor jou persoonlijk. Moet een beluisterde plaat rammen of is een bepaalde feeling erbij een vereiste?

Muziek is een gevoelskwestie, als ik ergens naar luister moet het een bepaalde "feel" hebben anders zet ik het af. Dat is dus met afstand het belangrijkste.

Weet de huidige muziekscene jou als muzikant en liefhebber eigenlijk nog content te houden? Heeft dat nog enige betrekking op de muziek die je maakt met Xenomorph?

De muziekscene als geheel kan mij niet bekoren, teveel slechte muziek, waardeloze media en het is in grote lijnen een commerciële bedrijfstak waar ik persoonlijk niks mee heb. Als liefhebber pik ik de zeldzame interessante bands en concerten er wel tussenuit dus mij hoor je verder niet klagen. De kracht en misschien tevens de zwakte van Xenomorph is dat we ons van geen enkele scene iets aantrekken, dat zijn dingen waar we geen energie in steken.

Ondanks dat Xenomorph al een zeer geruime tijd meedraait, bestaat de band grotendeels nog uit dezelfde mensen die vanaf het prille begin Xenomorph naar dit niveau hebben getild. Hoe essentieel is dit voor de band, haar muziek en voortbestaan?

Vrij essentieel. We werken nu al zo lang samen dat een ander bezetting ondenkbaar is. Dat zou misschien wel kunnen maar dan zou het geen Xenomorph meer zijn dus die naam zouden we dan niet meer gebruiken.

Hoewel het nog misschien een beetje vroeg is, heb je al enig idee hoe de (nabije) toekomst van Xenomorph er uit gaat zien? Zijn er al plannen voor een nieuw album of wellicht een leuke tour? Wat kunnen we van de band verwachten?

We zullen de komende tijd hier en daar optreden om Necrophilia Mon Amour te promoten, wellicht dat we daar een leuke tour aan vast kunnen plakken. We zijn ook wel bezig met wat nieuw materiaal dat we zelfs af en toe al live brengen. Ik zou zeggen hou www.xenomorph.nl in de gaten voor de laatste ontwikkelingen.

Zijn er verder nog zaken die met betrekking tot de band of metal in het algemeen die je de lezers ab-so-luut mee wilt geven?

Er schijnt, met name in Duitsland, enorme ophef gemaakt te worden over Necrophilia Mon Amour omdat er een track op staat die "Treblinka" (een voormalig concentratiekamp in Polen, red.) heet. In de media en distributie worden we daarom ronduit geboycot. Ik vertel dit omdat ik vind dat mensen best mogen weten hoe kinderachtig en dom de metalscene/muziekscene soms kan zijn, en dat ze die gesponsorde commerciele kutblaadjes niet moeten kopen. Dus check "Necrophilia Mon Amour" uit en vorm je eigen mening!!