De cd heet Good To Be Bad en het beestje schreeuwt als nooit te voren. De tering zeg, wat knallen deze nummers gigantisch! De gitaren worden telkens weer zwaar ingezet, zodat het altijd naar adem snakken wordt. Het mooie is dat het spectaculaire gitaarspel van de cd 1987 gecombineerd wordt met de oude bluesrock waar Whitesnake ooit mee begon. De band gaat terug naar de roots, maar klinkt dankzij het moddervette geluid toch erg modern. Door de hele cd zit een dikke groove en de band klinkt supergemotiveerd. Uitschieters zijn er niet, want elk nummer is een knaller. Misschien dat ik A Fool In Love als favoriet kan bestempelen. De combinatie van blues-licks, een groots geluid én het feit dat het tempo me doet denken aan mijn favoriet Crying In The Rain (de 1987-versie), maakt dat ik dit nummer inmiddels het meest heb gedraaid. Maar weet je, ik draai net zo lief Lay Down Your Love of het uitermate soulvolle titelnummer.
Tekstueel stelt het dit keer weinig voor. David Coverdale is alweer tien jaar gelukkig getrouwd en simpelweg is de hele cd een liefdesbetuiging aan zijn vrouw. Dit is niet echt storend, maar ik vind de teksten van David altijd het best als hij zich weer eens in een rotperiode van zijn leven bevindt. Laten we maar hopen dat die scheiding er gauw aankomt. Aan de andere kant is Good To Be Bad hierdoor wel een lekkere feel-good-cd geworden. David’s zang is trouwens dik in orde. Hij wordt een dagje ouder en zijn stem is hier en daar wat schor, maar toch kan de man nog altijd zingen als de beste. Met zo’n goede nieuwe cd op zak kan Whitesnake nog jaren door. Mocht Good To Be Bad het laatste album van de band zijn, dan is het een knallend eindstuk geworden.
Tracklist:
1. Best Years
2. Can You Hear The Wind Blow
3. All For Love
4. All I Want All I Need
5. Call On Me
6. Lay Down Your Love
7. Summer Rain
8. Good To Be Bad
9. A Fool In Love
10. Got What You Need
11. ‘Til The End Of Time