Zo complex als dit verhaal klinkt, zo klinkt ook ongeveer de muziek van Dodecahedron. Zeker voor een leek, die zich nog nooit heeft verdiept in de compositionele materie van Gorguts, Ulcerate en Deathspell Omega. Degene die dat wel heeft gedaan, vindt al snel wat van zijn gading met Kwintessens en wie het zelfgetitelde debuut van deze Tilburgse formatie kent, ontdekt al snel een progressie in songstructuur en verbetering in productie.
Deze tweede full-length ademt meer, is, hoe vreemd het ook klinkt, toegankelijker en toont de groei als songwriters. En over groei gesproken: het concept handelt over het proces van groei, verlichting en megalomanie, die leiden tot een tragedie. Een tragedie is dit album gelukkig muzikaal niet, eerder interessant en weldoordacht. De intelligente composities leveren de eerste luisterbeurten hoofdbrekens op, maar bieden meer houvast dan de nummers op de eerste plaat.
In Tetrahedron – The Culling Of The Unwanted From The Earth valt op hoe vernuftig de zeer verschillende gitaar-, bas- en drumpartijen bij elkaar komen. Bovendien is het prettig dat de extreme vocalen ondanks de gelaagde muziek verstaanbaar zijn. Buitengewoon knap gedaan en dat geldt eigenlijk voor alle tracks. De georganiseerde chaos klinkt gefocuster dan voorheen en is zelfs soms relatief toegankelijk te noemen. De luisteraar krijgt daardoor soms een rustmoment voorgeschoteld, bijvoorbeeld halverwege Hexahedron – Tilling The Human Soil. Daarna barst het weer los middels blasts en dissonante riffs, maar nooit is het ongecontroleerd. Altijd is er de thematische en muzikale verbinding met de elementen.
Kwintessens voert de luisteraar van atmosferische post-metal via industrial vibes naar dissonante black. Het resultaat is een hoogwaardige en conceptueel interessante release die veel luisterbeurten nodig heeft om te doorgronden. Veel beter geproduceerd dan het zelfgetitelde debuut. Toegankelijker, misschien wel té voor de avant-gardepuristen omdat er veel stroomlijning in zit. Soms filmisch als in een interlude, waarin veel meer gebeurt dan in een reguliere interlude, soms dreigend en onheilspellend middels bulderende riffs die onder de huid kruipen. In ieder geval hebben de nummers altijd een confronterende en intrigerende werking. Binnenkort staat Dodecahedron weer op het podium. De lichtshow voegt nog eens een extra dimensie toe aan de experimentele en originele soundscapes.
Tracklist:
1. Prelude
2. Tetrahedron – The Culling Of The Unwanted From The Earth
3. Hexahedron – Tilling The Human Soil
4. Interlude
5. Octahedron – Harbinger
6. Dodecahedron – An Ill-defined Air Of Otherness
7. Finale
8. Icosahedron – The Death Of Your Body