En daar waar het antwoord op de eerste vraag misschien minder eenduidig te geven is (hoewel ik de band zeker binnen het blackmetalspectrum zou plaatsen), is het antwoord op de tweede vraag een overweldigend ‘ja’. Sunbather is zelfs meer dan een goede plaat, het is een ronduit fantastisch album geworden, waarin alle bovengenoemde invloeden op een volstrekt naadloze manier in elkaar overvloeien. Het geluid is overdonderend, hard, extreem, maar tegelijkertijd zalvend en haast lieflijk. De golven distortion spoelen over alles heen, maar maken het album juist emotioneler en eerlijker. En zo speelt Deafheaven met allerlei tegenstrijdigheden en paradoxen, maar op een volledig natuurlijke wijze die nergens geforceerd of gemaakt aanvoelt.
Alleen al opener Dream House verdient het predicaat ‘meesterlijk’. Het gevoel spat evenzeer van het nummer af als de intensiteit – en de melodielijnen die onder de bergen ruis bedolven liggen, zijn stiekem adembenemend mooi. Hetzelfde geldt voor de woeste maalstroom van het titelnummer en het naar een zinderende climax opbouwende The Pecan Tree. Toch is het absolute hoogtepunt eigenlijk niet eens een metalnummer, maar het vreemde ambientnummer Please Remember (het een ‘intermezzo’ noemen zou het nummer schandalig tekort doen). Hier etaleert Deafheaven zijn kwaliteit ten volste. Het nummer begint met bevreemdende ambient, culmineert in een verrukkelijk hypnotiserend en pulserend noise-bad en gaat vervolgens naadloos over in een fragiele akoestische passage. Kippenvel!
Sunbather is zo’n plaat waarop alle puzzelstukjes op de juiste plek vallen. Als luisteraar word je door een achtbaan aan emoties geslingerd met een intensiteit en puurheid waar veel bands slechts van kunnen dromen. Deafheaven levert met dit album dan ook een van de beste albums van het jaar af, welk etiketje er ook opgeplakt wordt. Niet omdat het ‘controversieel’ is, maar omdat het simpelweg een briljant album is.
Tracklist:
1. Dream House
2. Irresistible
3. Sunbather
4. Please Remember
5. Vertigo
6. Windows
7. The Pecan Tree
8. Punk Rock / Cody (Mogwai Cover) (Bonus Track)
