Een nieuw studio-album is de logische volgende stap. Gitarist Xavier Carion is er echter wegens een oortrauma niet meer bij. Zijn vervanger Mikey Doling is zeker geen onbekende, dankzij zijn werk met Snot en Soulfly. Toch waren mijn verwachtingen voor Feed ‘Em With A Brick totaal niet hooggespannen. Wat voor effect zou de ingrijpende line-up wisseling immers uitoefenen op de songwriting? Tel daarbij op dat de release van het vorige album, Black Fuel, inmiddels zo’n vijftien jaar geleden plaatsvond. Bovendien was Channel Zero in de jaren negentig in mijn ogen al een (door onze zuiderburen) schromelijk overschatte band. Gelukkig valt het eindresultaat alleszins mee.
De aanpak van Channel Zero is wel wat veranderd. Verwacht geen terugkeer naar de stijl van hun charmante titelloze debuutplaat, toen de band nog complexe, ouderwetse thrashmetal speelde. Ook de groovemetalsound van hun latere platen, die voor de grote nationale doorbraak zorgden, is op het nieuwe album slechts in beperkte mate aanwezig. Het geluid van Channel Zero anno 2011 laat zich het beste omschrijven als simpele, moderne thrashmetal met een flinke scheut hardcore. In een aantal gevallen levert dat wat al te eenvoudige meeschreeuwers op, maar gelukkig bevat de plaat net genoeg afwisseling en memorabele momenten om interessant te blijven.
Uiteindelijk is er daarom in vijftien jaar tijd toch niet zoveel veranderd. Op hun succesplaten Unsafe en Black Fuel moest Channel Zero het tenslotte ook al hebben van een paar ijzersterke singles, in het bijzonder Suck My Energy, Help en de titeltrack van Black Fuel. Ook het nieuwe album bevat een paar potentiële Studio Brussel-hits. Zo is Hot Summer, de eerste single en openingstrack van het album, niet voor niets al een tijdje gratis te downloaden van de website van de band. Het is duidelijk het meest opzwepende nummer van deze cd en derhalve uitermate geschikt om de luisteraar tot een aanschaf te verleiden.
Het zou me niets verbazen als het aanstekelijke In The City en de afsluitende ballad Ocean de volgende singlekeuzes worden. Dat zijn namelijk de andere twee, zeer toegankelijke hoogtepunten op Feed ‘Em With A Brick. Als geheel verandert deze langspeler mijn beeld van Channel Zero niet. Het is nog steeds een vrij onoriginele band, die niet ver boven het maaiveld uitsteekt. In het land der blinden (lees: middelmatige bandjes) is éénoog echter koning, dus zal de status van Channel Zero in eigen land voorlopig niet in gevaar komen. Voor Belgische (en Nederlandse) begrippen is Feed ‘Em With A Brick namelijk een heel behoorlijke en toegankelijke plaat geworden.
Tracklist:
1. Hot Summer
2, Guns Of Navarone
3. Electric Showdown
4. Freedom
5. In The City
6. Angels Blood
7. Side Lines
8. Hammerhead
9. Capitol Pigs
10. Ammunition
11. War Is Hell
12. Ocean
