Ik herinner me dan ook nog goed de keer dat ik dit album voor het eerst opzette. Afgaande op de titels verwachtte ik een lekkere portie undergroundgeknuppel á la Fluisterwoud en Gotmoor. Het scheelde niet veel of ik had dit album het raam uitgegooid. Ontiegelijk saai, inspiratieloos en vooral productioneel gezien niet om aan te horen, zo luidde mijn eerste vernietigende oordeel. Na het album diep weg te hebben gestopt, besloot ik The Shining Swords of Hate onlangs nog een kans te geven en daar ben ik tot de dag van vandaag dankbaar voor. Ineens viel namelijk het kwartje: deze band wíl op dit album helemaal niet snel, agressief of toegankelijk zijn. Deze band wil letterlijk verstikkend zijn en gezien de klemmende, nihilistische sfeer op dit album is Orlok daar zeker in geslaagd.
Hoewel het album vol uitstekende gitaarmelodieën zit, zijn deze onder zo'n enorme laag noise bedorven dat het enige tijd duurt voordat dit tot de luisteraar doordringt. De prachtige (op sommige momenten ook akoestische) riffs werken hypnotiserend en zorgen ervoor dat de bezwerende sfeer van dit monument alleen nog maar duidelijker naar voren komt. Countess vraagt op dit album het uiterste van de luisteraar, maar de echte undergroundliefhebber die toe is aan iets nieuws en over voldoende uithoudingsvermogen beschikt, zal beloond worden, want onder de dikke laag modder schuilt een prachtige depressieve black metalparel. Het lijkt me in ieder geval verstandig om vóór het beluisteren van dit album alle scherpe objecten uit de buurt te houden. Het eentonige maar uitstekend in elkaar zittende, 22 minuten durende Total War vormt samen met het geniale Te Vuur en Te Zwaard het hoogtepunt van dit album. Laat je dus niet afschrikken door de ontoegankelijkheid van dit album, maar laat je meeslepen naar een hel waar het daglicht nooit zal schijnen...
Tracklist:
1. Children of the North Star
2. Total War
3. Hate From Hell
4. Te Vuur en Te Zwaard
5. Totenkopf (Satan's Soldaten)
6. When the Raven Flies
7. The Return of Darkness and Evil
