Helldorado
Enquête

Wat is jouw favoriete vocalist aller tijden uit de Benelux?

Alex Agnew
Anneke van Giersbergen
Barry Hay
Bert Heerink
Charlotte Wessels
Colin H. van Eeckhout
Edward Reekers
Farida Lemouchi
Fleddy Melculy
Floor Jansen
Franky De Smet-Van Damme
Günther Theys
Jan Chris de Koeijer
Kate de Lombaert
Leon Goewie
Martin van Drunen
Raven van Dorst
Ruben Block
Rudeboy
Seregor
Sharon den Adel
Simone Simons
Stefanie Mannaerts
Sven de Caluwé
een andere vocalist, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

Geen concerten bekend voor 03-11-2025.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Allen Woody (The Allman Brothers Band)† - 70
  • Barak "Barakk" Paryente (Winterhorde) - 39
  • Chris Collingwood (Fountains Of Wayne) - 58
  • Chris McCarvill (House Of Lords) - 54
  • Chubby Checker - 84
  • Denis Cossette (Hanker) - 61
  • Eddie Cochran† - 87
  • Eddie DeGarmo (DeGarmo And Key) - 71
  • Elmar Liitmaa (Terminaator) - 55
  • Herman Li (Dragonforce) - 49
  • Jake Shears (Scissor Sisters) - 47
  • Jason Hook (Five Finger Death Punch) - 55
  • Joey Radziwill (Sacred Reich) - 29
  • Jorge Sáez (Dark Moor) - 47
  • Josh "Hallhammer" Hall (Cannabis Corpse) - 43
  • Josh Klinghoffer (Red Hot Chili Peppers) - 46
  • Kari Rueslåtten (The 3rd And The Mortal) - 52
  • Kenth Philipson (The Project Hate MCMXCIX) - 52
  • Lajon Witherspoon (Sevendust) - 53
  • Lindsey Buckingham (Fleetwood Mac) - 76
  • Lyor Cohen (Def Jam Recordings) - 66
  • Mark Wilkinson (illustrator) - 73
  • Miri Milman (System Divide) - 43
  • Phil "Landphil" Hall (Municipal Waste) - 43
  • Randy Slaugh (White Moth Black Butterfy) - 38
  • Stephan Dietrich (Alpha Tiger) - 38
  • Stevie Ray Vaughan† - 71
  • Tetsuya (L'Arc-En-Ciel) - 56
  • Thibault Faucher (Monolithe) - 40
  • Tommy Lee (Mötley Crüe) - 63

Vandaag overleden:
  • Benjamin Orr (The Cars) - 2000
  • Darryl DeLoach (Iron Butterfly) - 2002
  • Hervé Marquis (ADX) - 2016
  • J.D. Kimball (Omen) - 2003
  • Mikko Laine (Sole Remedy) - 2011
  • Skip James - 1969
Review

W.A.S.P. - The Neon God part 1: The Rise
Jaar van release: 2004
Label: Noise Records
W.A.S.P. - The Neon God part 1: The Rise
Al een jaar of twintig timmert Blackie Lawless met zijn band W.A.S.P. aan de weg, en elke paar jaar komt er weer een album van ze uit. Twee jaar terug nog kwam het niet onaardige Dying For The World uit, en 2004 brengt voor W.A.S.P. niet één, maar twee nieuwe albums (tenminste, dat is de planning). Nu is er The Neon God part 1: The Rise, en later dit jaar moet deel 2 van het verhaal uitkomen.

W.A.S.P. heeft in haar verleden al eens een conceptalbum opgenomen: The Crimson Idol. Net als op dat album begint The Rise ook met een Overture. De gelijkenissen houden daar niet op, want ook qua sound lijkt het er erg op (wat niet zo gek is, het betreft immers dezelfde band). Muzikaal gezien is het een echt W.A.S.P. album, met een vette gitaarsound in meerdere lagen, en de wat rauwe stem van Blackie er overheen. Lekkere heavy metal dus. De nummers zitten degelijk in elkaar, zoals op de laatste paar albums van de band gelukkig vaker het geval geweest is. De lekkere rockers als X.T.C. Riders en het uitstekende Sister Sadie (And The Black Habits) worden afgewisseld met een mooie ballad als Someone To Love Me, waarmee de schijf goed in balans is.

Qua verhaal verschilt The Neon God wel van The Crimson Idol, maar is te complex om even in een paar zinnen te vertellen (en te lang voor 1 album, vandaar dat het er 2 worden). Het minpunt hier aan is dat uit alleen de songs het verhaal zelf ook niet compleet duidelijk is, en er nog een paar pagina's tekst nodig zijn om de achtergrond te vertellen. Hier had The Crimson Idol ook wat last van, maar bij The Neon God is het nog iets erger. Toch weet W.A.S.P. een interessant verhaal neer te zetten over een wees die over wat speciale krachten lijkt te bezitten, en daardoor een cult-aanhang krijgt. Ik ben benieuwd hoe het afloopt.

Ondanks dat de nummers erg goed in elkaar steken en ook het verhaal interessant is zijn er toch wat minpuntjes aan het album. Er zitten een paar irritante korte nummers op, die eigenlijk niets anders doen dan de titel van het nummer herhalen (Me & The Devil en Why Am I Nothing). Qua productie kon het iets beter. De gitaren klinken soms wat troebel, maar vooral de drums klinken nogal dof. Hopelijk laat Blackie z'n oren wat uitspuiten voor deel 2.

Na vele jaren dienst blijkt W.A.S.P. nog altijd relevant te zijn in de hedendaagse heavy metal, want met The Neon God part 1: The Rise heeft de band een erg goed album afgeleverd. Hopelijk stelt deel 2 ook niet teleur.

Tracklist:
1. Overture
2. Why Am I Here
3. Wishing Well
4. Sister Sadie (And the Black Habits)
5. The Rise
6. Why Am I Nothing
7. Asylum #9
8. The Red Room of the Rising Sun
9. What I’ll Never Find
10. Someone To Love Me
11. X.T.C. Riders
12. Me & the Devil
13. Running Man
14. The Raging Storm

Score: 85 / 100

Reviewer: Tonnie
Toegevoegd: 22 april 2004

Meer W.A.S.P.:

W.A.S.P. - The Neon God part 1: The Rise
Reactie van seborik op 10-12-2004 om 19:41u
Score: 85 / 100

Samenhangender dan deel 2 en daardoor stukken beter. Echt weer een goede plaat van WASP. Welcome to the asylum. 8-)

W.A.S.P. - The Neon God part 1: The Rise
Reactie van Pascal op 08-10-2014 om 00:10u
Score: 80 / 100

Heerlijke WASP-plaat, minder dan The crimson Idol en headless children, maar beter dan de rest!

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.