Dank!

Op dit nieuwe album horen we enkele nieuwe bandleden. Zitten de stukjes van de puzzel nu goed in elkaar, kortom is deze Warchitect line-up eentje die zal overleven?

Ik ben zelf erg tevreden over de huidige line-up. We hebben eindelijk een zanger gevonden die erg goed bij de muziek past. Onze nieuwe gitarist Ingmar is ook een aanwinst voor de band. Hij is een zeer getalenteerde gitarist. Zijn solo's op het nieuwe album springen er echt uit. Ik denk wel dat de huidige line-up stabiel is. Iedereen is gemotiveerd en wil graag verder met de band.

Wat is de grote verandering tussen het 'Mind' album en dit nieuwe 'A sea of red'?

De grote verandering tussen de twee albums is naar mij idee dat we op "A sea of red" hebben geleerd om meer korte en directe nummers te schrijven. Het couplet en refrein komen in de nieuwe nummers redelijk snel voorbij, terwijl men daar op "Mind" soms wel een paar minuten op moest wachten. "Mind" was op dat aspect wat eigenzinnig en anticommercieel. Het grootste kritiekpunt op 'Mind' was echter de zang. Met de komst van Frankie is deze kritiek gelukkig redelijk verstomd.

In mijn bespreking, die jij nog niet hebt gelezen, som ik ook enkele dingen op waarvan ik vind dat het beter had gekund. Kan je raden wat, of vind je zelf bepaalde zaken minder aan 'A sea of red'?

Er zijn enkele onderdelen uit de drumproductie die voor verbetering vatbaar zijn. De productie als geheel kan uiteraard ook beter, maar in relatie tot het studiobudget is de productie naar mijn mening zeer goed. Muzikaal gezien is dit wel de muziek die we willen maken, dus wij zijn er zelf zeer tevreden over. Ik kan me echter zo voorstellen dan we in de toekomst de combinatie cleane zang en grunt meer zullen uitbuiten. Mogelijk dat je dat als verbeterpunt hebt genoemd.

De productie is zeker aardig, maar kan inderdaad nog een stukje scherper. Is dit dus alleen een kwestie van geld?

Ik denk dat op basis van de financiële middelen die we hadden weer het maximale uit hebben gehaald. Het feit dat we drums niet hebben 'getriggerd' is een bewuste keuze geweest. Dat is een kwestie van smaak, maar ik kan me daardoor voorstellen dat in de huidige tijd waarbij iedereen 'triggert' wij een vreemde eend in de bijt zijn. Als we meer studiobudget beschikbaar zouden hebben dan kunnen we uiteraard ook een betere productie neerleggen, zondermeer. Ik weet niet precies wat een band als The Hauted als studiobudget heeft, maar ik denk dat het ons budget een factor 30 overtreft.

In jullie biografie lees ik iets verwarrend over 'MTV Rock weekend promo'. Kan je mij en onze lezers omtrent dit wat licht geven in de duisternis?

Onze eerste CD is destijds bij een on-air producer van MTV beland. Hij is een bekende van me. Voor een Rock Weekend op MTV heeft hij toen destijds muziek van Warchitect gebruikt. De promo duurde iets van 30 seconden, waarvan tijdens de helft van de tijd muziek van ons onder de beelden was toegevoegd. De muziek ging gepaard met wat beelden van diverse rockhelden. De promo is in de week voorafgaand aan het Rock Weekend, en in het weekend zelf regelmatig voorbij gekomen. Al met al erg gaaf, maar vooral voor onszelf want er was voor leek niet achter te komen van wie de muziek was.

Ik vind de teksten zondermeer goed, ook al zijn ze qua thematiek niet altijd zo origineel. Zijn teksten een belangrijk onderdeel voor een Warchitect nummer?

De teksten zijn zeker belangrijk. We nemen onze teksten serieus. Er zijn echter niet al te veel diepere verbanden tussen het nummer en de tekst als je daarop doelt.

Wat ook opvalt, voor mij in erg positieve zin, is het wit-rode artwork; eindelijk een band die het eens niet nodig vind om een overdreven drukke lay-out te gebruiken met vooral zoveel mogelijk zwart. Van wie was dit fris idee en wat vind je van het resultaat als je de cd nu zelf vast neemt?

Het idee met betrekking tot het artwork is in de oefenruimte ontstaan. Iedereen heeft wel zijn steentje bijgedragen. Ik heb het uiteindelijk met een vriend van me uitgewerkt, en ik ben erg tevreden over het eindresultaat.

Luisterend naar dit album dwalen mijn gedachtes soms af naar Chuck Schuldiner. Betekent deze man iets speciaal voor jou?

Ik ben zelf fan van Chuck Schuldiner. Onze gitarist Michael, die veruit de meeste nummers heeft geschreven is een zeer grote fan van Chuck. We kunnen dus niet ontkennen dat we daardoor zijn beïnvloed. De grootste inspiratie voor Michael is echter Mike Wead (Momento Mori, Hexenhaus e.d.).

Ik heb op jullie webstek eens bekeken naar welke bands jij allemaal graag luistert. Een naam die me opviel was Deicide, een band die meer slechte en erg saaie cd's heeft afgeleverd dan klassiekers. Waarom deze naam in je verder imposante lijstje?

Deicide heeft inderdaad een matige periode gekend qua cd's. De eerste twee blijven echter werelds. De laatste vind ik wel weer aardig goed. Deicide is naar mijn mening een van de beste metal livebands. Ik ken weinig bands die zo strak live kunnen spelen. Het hakwerk op de gitaren is fenomenaal strak.Niet iedereen in de band denkt er zo over trouwens, dus dit is puur om mijn conto.

Eén van de beste en door het grotere metalpubliek onderschatte bands is ongetwijfeld Symphony X. Wat vindt jij zo goed aan deze Amerikaanse groep?

Symphony X schrijft goede nummers, het is technisch zeer hoogstand (ik erg gecharmeerd van de neoklassieke aspecten (Malmsteen) en natuurlijk het solowerk), en de zanger is fenomenaal goed.

Je speelde vroeger ook in een band genaamd Passion. Wat was dat voor een soort band?

Passion was een Death Metal band. De nummers waren redelijk gevarieerd. Variërend van grind tot melodieus. Passion kende verder de volgende leden: Paul Beltman (drummer Judgement Day, en runt nu ook de HelterBelter studios waar "A sea of red" is opgenomen), Joost de Boer (speelde later in Cremation, en speelt nu in SoulreaveR) en Michael Schoemaker waarmee ik nu al een tijdje samen mee in Wachitect speel.

Wat moet ik van een Warchitect concert verwachten?

De reacties tot op heden op optredens zijn erg goed. Mensen zijn over het algemeen verbaasd over de strakheid waarmee we de nummers spelen. We spelen de nummers meestal nog een tikkie sneller dan op de CD. Verder is zanger Frankie echt een podiumbeest. Mede daarom is hij een aanwinst.

Je speelt onder andere op een 6-snarige fretloze bas. Wie zijn je (niet rock/metal bassisten) favoriete bassisten?

M'n favoriet bassisten zijn Steve Di Giorgio (uiteraard binnen de metal bekend van Death en Sadus, maar speelt ook in eigen fusion band Dark Hall), Randy Coven (Ark, Yngwie Malmsteen en diverse eigen projecten) en Troy Tipton (Zero Hour/Death Machine). Trouwens 'A sea of red' is helemaal fretloos ingespeeld. Ik speel nu zo'n 1,5 jaar fretloos, en het bevalt me zeer goed.

Je bent dus net zoals ik verlekkerd op de bastukjes op de latere Death platen, is Steve Digiorgio echt een genie of een overschat bassist?

Steve di Giorgio is erg goed. Ik vind wel dat hij er bij Death en Sadus erg goede opnames heeft gemaakt. De andere opnames bij Testament en andere bands vind ik want minder bijzonder. De insteek was waarschijnlijk ook anders. De ruimte moet je als bassist uiteraard wel gegeven worden.Maar goed, om terug te komen op je vraag. Steve is erg goed, een genie lijkt me overdreven. Hij valt op omdat er weinig goede bassisten in de metal zijn. De meeste spelen hun partijen versimpeld unisono (dezelfde partij als de gitaren). Zodra er iemand is die wat anders doet, dan valt dat op natuurlijk.

Als laatste, wat vind jij de betekenis of het nut van muziek in het algemeen?

Muziek vind ik erg belangrijk. Het is m'n grootste hobby, en persoonlijk gezien ook een uitlaatklep. Wekelijks oefenen zie ik nog steeds als één van de hoogtepunten van de week. Net zoals de ontdekking van een nieuwe band die je weet te verassen, al worden dat er steeds minder. Wil je het laatste woord nog hebben?

Ja, nog even als laatste, de CD "A sea of red" is te bestellen via http://www.slagwerkwereld.com/shop/index3_nl.php en een volledig nummer is downloaden via http://www.purevolume.com/warchitect.

Ok, allemaal beluisteren dus!