De vlucht was vertraagd en daarna ben ik tot twee keer toe naar de verkeerde gate gestuurd. Toen ik bij de juiste aankwam, kon ik niet meer boarden. Shit happens.

Dat is balen. Maar je bent gelukkig inmiddels weer veilig geland. Gefeliciteerd met het nieuwe album Dead Dawn.

Dank je. Ik heb de songs in het vliegtuig voor het eerst gehoord op mijn iPhone.

En, wat vind je van het album?

Ik vind het nieuwe album wat ruiger dan het relatief cleane Back To The Front. Ik denk dat we ditmaal de juiste sound hebben gevonden. Ik heb bewust even afstand genomen van de songs, want ik hou er niet van om te vaak naar een album te luisteren. Maar om de interviewers goed antwoord te kunnen geven, heb ik er in het vliegtuig wel naar geluisterd. In de studio ben je er constant mee bezig. Je doet je eigen ding, gaat naar huis en ondertussen doet een ander bandlid zijn ding. Voordat het gemixt en gemasterd wordt, luister je er nog eens naar. Het was wel een positieve verrassing toen ik de definitieve versie hoorde. Ik had echt zoiets van “Hell, yeah!”

Er zit meer verschil in tempo tussen de tracks. Midas In Reverse is lekker snel, maar er staan ook doomnummers op, zoals As The World Fell.

Ja, het is aardig divers. Ik heb de nummers door elkaar staan op mijn iPhone, dus ik ken de exacte volgorde niet eens (lacht). Sommigen hebben een punkbeat. We wilden graag wat nummers met een donker en somber gevoel, zoals die doomnummers, en het is tegelijkertijd een break tussen de snellere tracks door.

Het nummer met de sterkste atmosfeer is wellicht Hubris Fall.

Het is wel leuk dat je dat nummer noemt, want dat vind ik zelf ook. Het luistert van begin tot eind makkelijk weg, bevat sfeer en nadien wil je het nummer nog eens beluisteren.

Er zat veel tijd tussen Serpent Saints – The Ten Commandments en Back To The Front. Ik kan me voorstellen dat jullie destijds veel materiaal hebben geschreven waar nu wat van op Dead Dawn terecht is gekomen.

Het kan goed zijn dat er inderdaad wat riffs over zijn gebleven van Back To The Front. In die zes jaar tijd hebben we overigens niet veel gedaan. Niemand wist eigenlijk precies wat er aan de hand was. Het was een rare tijd. We waren wel aan het toeren, maar er kwam dus te lange tijd geen nieuw studiomateriaal. Toen Back To the Front uitkwam, hebben we direct besloten om door te gaan met het schrijven van nieuwe songs. Als iemand een idee had, bracht hij het direct ter tafel. We hadden echt een houding van: "Laten we er werk van maken." Als we dat niet hadden, duurde het wellicht nog een jaar langer voordat we een nieuw album uit hadden gebracht. We hebben ervan geleerd, van die periode van zes jaar. We hebben de intentie om ten minste elke twee jaar een nieuw album uit te brengen.

Je hebt in het verleden wel riffs geschreven. Heb je dat nu ook gedaan of heb je je alleen gericht op de zang?

Ik heb veel te doen buiten de band om. Ik doe interviews en ik werk, niet meer voor een verhuisbedrijf trouwens. Time flies, dus ik laat het aan de anderen over om riffs te schrijven. Ik heb momenteel thuis geen gitaar. Het is ook veel leuker om de oefenruimte in te stappen en de nieuwe ideeën te horen dan dat je ze zelf hebt verzonnen. Je hoort direct of een idee goed is of niet. We hebben hard gewerkt aan de nieuwe songs en toch verliep het schrijfproces wel soepel. We hebben het niet doodgeanalyseerd, want als een spontaan idee goed klonk, gebruikten we dat. De tijd leek erg snel te gaan. Er was een open houding naar elkaars inbreng. Dat was erg cool.

Qua zang heb ik niet veel veranderd. Er is ook geen concept dat de teksten bindt. We hebben niet te veel nagedacht, maar het gewoon gedaan en opgenomen. Ik heb geprobeerd niet in de hogere registers te komen. Als je het live niet kunt brengen, dan moet je het op het album ook niet doen. Je kunt wel iets uitproberen wat je nog nooit eerder hebt gedaan, maar dat kan ook tegen je gaan werken. Ik wilde deze keer donker en in de lagere registers zingen. Als de songs desondanks vragen om even in een hoger register te zingen, dan doe ik dat en dan is het effect ook beter.

Er zou een single uitkomen in december. Is dat wellicht vertraagd, maar nog steeds het plan?

Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. Dat zou ik aan Century Media moeten vragen. We nemen binnenkort een video op voor The Winner Has Lost, volgens mij. Dat nummer klinkt een beetje als Ozzy (lacht).

Wel grappig dat je die naam noemt, want het is wel een aangename verrassing dat er allerlei stijlen langskomen, waaronder echt heavy metal.

Nico heeft veel riffs aangedragen. Hij is een beetje te beschouwen als een “seventies hippy guy” (lacht). Hij houdt van melancholische muziek. Dat kun je specifiek in het begin van sommige songs terughoren. Het voegt wel iets extra’s toe en brengt een kenmerkende vibe. Niet echt rock-’n-roll, want het is nog altijd death metal, maar wel groovy.

Het album is ook op cassette verkrijgbaar. Dat is bijna nostalgie, terug naar de tijd van tapetrading en elkaar brieven schrijven.

Dat brieven schrijven doen we nu niet meer (lacht). Ik heb via Facebook wel veel contact met mensen uit die tijd, met bands als Birdflesh en Regurgitate. Op verschillende manieren zijn ze nog min of meer betrokken bij de scene. Ik was een paar dagen geleden nog als bezoeker aanwezig bij een show in Stockholm. Twee death-/blackmetalbands speelden daar. Ze zijn niet bekend, maar de zaal stond vol. Ik dronk een biertje met Ronnie (Bergerståhl – red.) van Grave en we hadden het naar onze zin. Het is goed om te zien dat de scene leeft. Er zijn helaas niet veel plaatsen waar mensen uit kunnen gaan. Je ziet dus dat mensen thuisblijven omdat ze zich in andere clubs of rockbars, waar wel eens gevochten wordt, niet echt comfortabel voelen. Maar het is goed om te zien dat her en der metalclubs openen waar de echte fans elkaar zien. Als je goede plekken hebt waar mensen elkaar kunnen ontmoeten, komen de mensen wel naar buiten en daarnaartoe.

Een van de bands die op je verlanglijstje stond om mee te gaan toeren, is Behemoth en dat gaat binnenkort gebeuren. Ik kan me voorstellen dat je na het debacle van de Metal Alliance-tour zin hebt om een overtuigende performance neer te zetten.

Yes! De Metal Alliance-tour viel uit elkaar. Sommige bands gingen door, maar wij gingen huiswaarts en hoopten terug te keren met een betere package. We hebben het er met Behemoth over gehad en we waren erg blij dat het nu echt gaat gebeuren. We hebben met Abbath en Inquisition mooie namen erbij. We zijn erg tevreden en we gaan er wat leuks van maken. We pakken na afloop graag een biertje met de fans erbij.

Dat waarderen de fans zeker als je tijd voor ze neemt.

Na de show is het even prettig om te douchen, maar na een half uur is er verder niets te doen en vervelen we ons snel. Waarom dan backstage blijven hangen? We bekijken de andere bands en ontmoeten de fans graag. We drinken graag een vodka met onze vrienden. Dat is ook wat ik het leuke vind aan het toeren.

Wie is jullie tweede gitarist tijdens de tour?

Dat is de Braziliaan Guilherme Miranda van KroW. Hij speelde al eerder met ons mee in de States en afgelopen zomer op Europese festivals. Ik denk dat hij inmiddels is verhuisd naar Italië. Het is een geweldige gitarist en een gelukkige jongen. Hij pakt de songs snel op en de rehearsals verliepen dan ook soepel. Na drie keer oefenen kende hij alle nummers. Ik hoop dat hij ook weer met ons mee gaat toeren in de Verenigde Staten.

Een tweede gitarist is wel een voordeel, anders valt er zo’n gat tijdens de solo’s. Dan hoor je alleen een baspartij eronder.

Inderdaad. Het klinkt dan erg leeg. Guilherme kent elke gitaarsolo van ons, dus dat is een groot voordeel. Hij is een geweldige gast. Normaal gesproken speelde Nico de solo’s, maar nu moet ik goed om me heen kijken wie soleert (lacht). Ik ben erg blij dat hij erbij is en het maakt het nog leuker om live te spelen.

Komen jullie voor de tour nog een paar dagen samen om de songs door te nemen?

Ja, slechts een paar keer. Niet te vaak. We nemen de setlist een paar keer door en als het goed genoeg is, zijn we snel klaar en gaan we koffie drinken (lacht).

Nog even kort over Firespawn. In Lucifer Has Spoken zing je clean. Hoe gaan jullie dat live doen?

De stemming vroeg om een cleane koorstem, dus dat hebben we dat zo gedaan. Live haal ik die noten gelukkig ook (lacht). Shadow Realms is een plaat die we net zo hebben aangepakt als Dead Dawn. Victor is een geweldige gast die de meeste riffs schrijft. Het klinkt heel anders dan Entombed A.D. Het zou ook raar zijn als dat niet zo was. We hopen nog te gaan optreden, maar dat moeten we goed gaan plannen. We kijken eerst uit naar de komende rondreis met Behemoth. We hopen jullie daar te zien en samen wat te drinken.