Het instrumentale gitaarwereldje kan je in mijn ogen in tweeën splitsen. Je hebt langs de ene kan rustige albums waarbij de melodieën en melodieuze thema’s de bovenhand hebben (bijvoorbeeld Satriani) en langs de andere kant heb je albums die vol staan met veel ‘geschred’ en een overdosis arpeggio’s. Voor beide is er ook wel een ander publiek. Het eerste subgenre dat ik opsomde kent nog een vrij groot publiek maar het tweede subgenre dat ik zelf definieerde is bijna enkel gericht op gitaarspelers.
Na een Malmsteen-achtige intro ‘Discovery’ gaan de remmen totaal los op het 12 minuten durende ‘Journey trough the skies’ dat eigenlijk gewoon een totaal ‘see what I can play-nummer’ is. Het navolgende ‘Shedding skin’ bestaat enkel en alleen maar uit arpeggio’s. De navolgende nummers zijn allemaal vrij hetzelfde en enkele sfeervolle keyboardkoor stukken doorbreken de gitaarsolo’s. Ben je een gitarist en wil je mee arpeggio’s ‘sweepen’ dan heb je aan ‘vergiftigde vingers’ een leuke cd. De rest valt echter in slaap bij deze muziek. Het artwork is trouwens wel heel erg lelijk.
Tracklist:
1. Discovery
2. Journey through the stars
3. Shedding skin
4. Above and beyond
5. Lightspeed
6. Unearthed
7. The son
8. Adrenalin rush
9. Symphonia 1
10. Symphonia 2
11. One last wish
12. Run for cover
13. Forever
14. Timewarp
15. Mayhem