Deze tweede release, de eerste "Fight Till The End" was al niet zo boeiend, staat wederom bol van de cliché Powermetal. De voor Vhäldemar zo karakteriserende zang is gelukkig weer een marteling voor het oor en de teksten zijn al net zo tenenkrommend. Zanger Carlos Escudero kan werkelijk toveren met de Engelse taal, poëtische zinsnedes als "Revenger, an arrow, Revenger cause an arrow" moeten de beste man echt tot het uiterste gedreven hebben. Niets dan hulde en bewondering hiervoor! Ga voortaan in je eigen taal zingen ofzo...
Muzikaal is het ook al bar weinig. Elke eentonige riff is een kopie van de vorige, zo'n beetje het hele album door. Qua songwriting is het ook geen hoogstandje, songs bestaan uit de welbekende "Jeder kann Powermetal spielen" structuur. Wat wél gaaf is zijn de leadgitaren, die maken veel nummers al een stuk beter te verteren. Dat komt alleen niet echt tot uiting in de intrumentale nummers, alhoewel "Mystery" wat betreft geniaalheid aardig in de buurt komt van "Transylvania". Niet meer dan een aardig plaatje als je 'm voor minder dan een tientje tegenkomt.
Tracklist:
1. I Made My Own Hell
2. Breakin' All The Rules
3. No Return
4. Steam-Roller
5. Old King's Visions (Part II)
6. Mystery
7. House Of War
8. Moonlight
9. Dreamer
10. Death Comes Tonight
11. I Will Raise My Fist
12. March Of Dooms