De muziek zelf is zo slecht nog niet. Dragonheart zegt zelf geïnspireerd te zijn door de heavy metal uit de jaren tachtig, maar voeg daar gerust een flinke scheut power metal aan toe, zoals die rond 2000 populair was. Ik hoor vooral Rhapsody en Hammerfall terug, zeker als je Inside The Enemy’s Mind en Forged In Metal opzet. Toch worden er keuzes gemaakt die ik volstrekt niet begrijp. Drie van de vier bandleden wisselen elkaar af als zanger. Het is me niet duidelijk wie wanneer zingt, maar een van hen doet dat niet onverdienstelijk. Dat is degene die helder zingt. De andere twee klinken even mooi als een grizzlybeer die haar jong roept. Je kent ze wel: mensen die menen te kunnen zingen, maar dit gewoon beter niet kunnen doen. En dan druk ik het in dit geval nog netjes uit.
Met het artwork dat deze plaat gekregen heeft, weet je dat de teksten over draken en glorieuze veldslagen gaan. Je mag dan ook gerust wat symfonische en epische elementen verwachten. De muziek is nog redelijk gevarieerd, maar Dragonheart is duidelijk een bandje voor de eigen, (Braziliaanse) markt. In Europa loopt genoeg kwaliteit rond waar ze niet tegenop kunnen. Instrumentaal staan deze heren nog redelijk hun mannetje. Wie het valse gebrul goed kan hebben, zal The Battle Sanctuary waarschijnlijk nog wel kunnen waarderen.
Tracklist:
1. Far From Heaven... Close To Hell
2. Black Shadow
3. The Arcane's Palace
4. Inside The Enemy's Mind
5. Forged Into Metal
6. Battle Lines
7. Marching Under The Stars
8. Circle Of One
9. Kill The Leader
10. The Battle Sanctuary
11. Time Will Tell