Aoria, met leden van Katatonia, October Tide en A Swarm Of The Sun, is een nieuwe ster aan het progrockfirmament. Met het gedempte licht van lang vergane glorie, wordt een melancholie ten tonele gebracht waar je u tegen zegt. The Constant is een juweel van een plaat!

Breekbaar en doeltreffend laat zanger Erik Nilsson (tevens gitaar), die nog het meest aan Tom Yorke (Radiohead) doet denken, zijn hele ziel en zaligheid uit mijn speakers stromen, alsof zijn leven ervan afhangt. Met een haast beangstigende berusting galmt zijn klaagzang jeremiërend door de ruimte, als ware het de laatste klanken voor een allesvernietigende supernova, de apocalyps.

Dat deze ster zo goed zichtbaar is, is vooral te danken aan de duistere achtergrond van drums en de gitaren. Zonder daadwerkelijk van de voorgrond te verdwijnen, produceren de instrumenten een heerlijk gelaagde horizont, waarop Eriks zijn stem kan laten zweven als ware hij, door de hitte bedwelmd, beland in een fata morgana.

Muzikaal komt dit gezelschap nog redelijk dicht in de buurt van Katatonia, maar met deze debuutplaat hebben ze vooral een eigen geluid weten te creëren. Hoe vaak zie je dat nog? Op het clichématige af, kan ik op dit slechts zes nummers tellende schijfje, de gehele 36 minuten lang, maar een nadeel ontdekken: Hij is te kort. Fans van Anathema, Katatonia en melancholische progrock/metal, schaffen deze schijf blind aan.

Tracklist:
1. A Slow Moving Storm
2. The Black Heart
3. Assassination
4. The Bleeder
5. You Really Gave It All, Didn't You?
6. An Overwhelming Calm