The Ways Of The Gingerpig ligt al enige tijd in de schappen en ik moet eerlijk bekennen dat ik deze cd ook al in bezit heb. Het is geen makkelijk album, maar dat is duidelijk een voordeel in dit geval. Je blijft het luisteren en steeds weer is het genieten geblazen met bluesy gitaarwerk en prachtige stukken op het hammond-orgel. De invloeden van Gingerpig komen overduidelijk uit de jaren ’70 en zijn zo goed uitgevoerd dat het lekker vertrouwd overkomt.
Missers zijn er op dit album niet te vinden. De kwaliteit wisselt lichtjes, terwijl afwisseling er in overvloed is. Of het nu het swingende element van bijvoorbeeld een Deep Purple is (Indefinite Muddle Of Conspiracles) of de zwoele, funky touch van Thin Lizzy (Digging With Bare Hands), hardrockminnend Nederland mag in zijn handjes wrijven. Als ik dan toch een zwak punt moet noemen, dan zou ik de zang aanhalen. Zingen is niet bepaald Boudewijns sterke kant, al vind ik zijn prestatie op Dimlighted Heart dan wel weer erg goed. The Ways Of The Gingerpig voelt niet bepaald aan als een debuutalbum. Daarvoor zullen de bandleden genoeg ervaring hebben. Ik ben al erg benieuwd naar vervolgmateriaal.
Tracklist:
1. Indefinite Muddle Of Conspiracies
2. Pipedream
3. March Of The Gingerpig
4. Dimlighted Heart
5. Digging With Bare Hands
6. Undefined Call
7. Joel Cool (The Fool)
8. Blind To Reason
