Voor A Rose For The Apocalypse, het vierde album van Draconian, is die procedure vrijwel ongewijzigd gebleven. Na het fraaie Turning Season Within heeft de band drie jaar voor deze opvolger uitgetrokken, maar het resultaat mag er wezen. A Rose For The Apocalypse ontpopt zich namelijk tot een zeer sfeervol en heerlijk stemmig album, dat op alle fronten bijzonder overtuigend klinkt. De zware, maar loepzuivere productie van Johan Ericson is om de vingers bij af te likken, de twee gitaristen strooien met heerlijk melancholische, melodieuze riffs en het album straalt een en al klasse en duistere romantiek uit.
Opener The Drowning Age is een plechtig, stemmig nummer met zeer fraai gitaarwerk en een prachtige vocale prestatie van zangeres Lisa Johansson, die per album beter gaat zingen. Zij wordt met haar mooie, natuurlijke zang afgewisseld door de zware, bulderende grunts van Anders Jacobsson. Het is een methode die natuurlijk al lang niet meer nieuw is, maar Draconian voert het wel op haast perfecte wijze uit. Ook nummers als het schitterende End Of The Rope, Elysian Night en het meeslepende, dreigende Dead World Assembly ademen kwaliteit uit iedere porie. Bovendien zou ik door alleen deze nummers te noemen het overige materiaal tekort doen. A Rose For The Apocalypse bevat namelijk geen enkel nummer dat onder de maat is en hoe vaker ik het album beluister, hoe meer ik onder de indruk ben van het niveau op dit album.
Met A Rose For A Apocalypse levert Draconian wat mij betreft het sterkste en meest consistente album uit zijn bestaan af. Het is een schitterend luisteralbum geworden dat bij iedere luisterbeurt verder groeit. Verplichte aanschaf voor iedere liefhebber van druilerige, sfeervolle muziek.
Tracklist:
1. The Drowning Age
2. The Last Hour Of Ancient Sunlight
3. End Of The Rope
4. Elysian Night
5. Deadlight
6. Dead World Assembly
7. A Phantom Dissonance
8. The Quiet Storm
9. The Death Of Hours
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
