Na de onrust in de personele bezetting van afgelopen jaren laat Detonation na vier jaar eindelijk weer eens een nieuwe plaat op mijn deurmat (ont)ploffen. En dat werd potverdomme tijd ook. Detonation heeft zich in zijn veertienjarige bestaan ontworsteld aan de 'just another metal band'-status en behoort inmiddels tot de top van de Nederlandse scene. Zeker met de platendeal bij Osmose leek een serieuze doorbraak slechts een kwestie van tijd. Toch wilde het allemaal steeds nèt niet lukken. Het zelf uitgebrachte Reprisal is in dat opzicht de zoete wraak waarop ik zat te wachten.
En wat voor een wraak. Weg zijn de melodieën en ritmisch-technische hoogstandjes van Emission Phase. Dat was dan misschien voor de liefhebbers (zoals ik) een leuk uitstapje, maar Reprisal is bruter, harder en lomper. In dat opzicht is deze nieuwe langspeler meer een 'van dik hout zaagt men planken'-plaat geworden. Zonder echter het typische Detonation-geluid uit het oog te verliezen.
Die wordt sinds jaar en dag gekenmerkt door Koen Romeijns onmiskenbare gepolijste grunts. Nou lijkt dat enigszins tegenstrijdig te klinken, 'gepolijste' grunts, maar de kenners weten wat ik bedoel. Zijn strot is echter niet de enige typische Detonation-eigenschap die behouden is. De gitaren klinken ook gewoon als vanouds duidelijk scherp en afgerond. Niets geen muur van distortion waarachter anderen hun onstrakheden verbergen. Dat hebben de heren totaal niet nodig. Qua compositie is men wel sneller en bruter geworden dan hiervoor. Wat dat betreft staat Reprisal gewoon wat minder vol met technisch geneuzel.
Niet dat Detonation nou ineens eenvoudige powerakkoorden achter elkaar jengelt alsof ze een punkband zijn geworden. Nee, dat zou ondenkbaar zijn. Er wordt nog steeds over die gitaarhals heen gegierd, alsof de duivel hen achterna zit en dat past de band perfect. Voor wie Emmission Phase een twijfelachtige 'waar gaat dit heen?'-plaat was, is Reprisal verplichte kost. Voor wie nog niet bekend was met Detonation: kom eens onder die steen vandaan en ga die plaat luisteren!
Tracklist:
1. Enslavement
2. There Is No Turning Back
3. Feeding On The Madness
4. Ruptured
5. Absentia Mentis
6. Washing Away The Blood
7. Falling Prey
8. Insults To My Heritage