Toch heb ik met de onoriginaliteit helemaal geen problemen. Het gezegde ‘’beter goed gejat dan slecht bedacht"’ gaat hier volledig op. Tot die conclusie was ik al gekomen bij High Speed GTO dat ik afgelopen zomer heb mogen bespreken en met Over The Top wordt het allemaal nog eens bevestigd.
Belangrijk om te vermelden is, is dat van de oude line-up enkel oprichter Jon Leon over is. Dat betekent dus dat we met een type Jeff Waters/Dave Mustaine te maken hebben. In dit geval heeft de massale bezettingswisseling goed uitgepakt. Of de nieuwe gitaristen en drummer nou specifiek beter zijn, kan ik niet beoordelen. Wel ben ik positief over de nieuwe zanger die in mijn ogen duidelijk beter is dan voorganger James-Paul Luna. Misschien omdat Wyatt "Screamin' Demon" Anderson een meer heavy metalverantwoorde stem heeft. Persoonlijk vind ik dat hij veel mooier kan zingen.
Over The Top bevat negen nieuwe nummers. Sommigen wat beter dan anderen. Maar met een sterke productie, wat verbeterd is ten opzichte van de in de zomer verschenen EP. Bassist en bandleider Jon Leon kent Steve Harris’ handboek van voor naar achter, want op papier lijken ze exact op elkaar. Dezelfde opbouw, precies dezelfde (bas)gitaarloopjes en gilletjes. 40 Deuces en Iron Goddess Of Vengeance scoren bij mij vrij hoog, maar dat wil niet zeggen dat ik ook maar iets nieuws hoor.
De prijs voor het beste jatwerk gaat voor de verrassing niet naar Gamma Ray, maar naar White Wizzard. Over The Top brengt je drie kwartier aan zeer vermakelijke heavy metal. Desondanks doet het wat kaal aan, misschien omdat er een thema of bepaalde samenhang ontbreekt. Na verschillende luisterbeurten is de klik er nog steeds niet en is het album een lichte teleurstelling. Gezien de sterke EP (High Speed GTO) die Earache Records afgelopen zomer uitbracht, moet ik concluderen dat hier meer in gezeten had.
Tracklist:
1. Over The Top
2. 40 Deuces
3. High Roller
4. Live Free Or Die
5. Iron Goddess Of Vengeance
6. Out Of Control
7. Strike Of The Viper
8. Death Race
9. White Wizzard