Toegegeven, ik ben een redelijk fanboy als het op Marduk aankomt. Toch wist Rom 5:12 mij op de lange baan niet meer zo te boeien zoals Plague Angel dat destijds deed. Nu is er dan Wormwood en meteen valt op dat Marduk al mooiere albumhoezen gehad heeft in het verleden. Echter gaat het gelukkig uitendelijk om de muziek.
Na een ietwat standaard intro barst Marduk met Nowhere, No-One, Nothing los in beste Funeral Mist manier, ja dat leest u goed. De groeiende invloed van Mortuus is op dit album groter dan ooit en bij het openingsnummer wordt dit meteen duidelijk. Desalniettemin hoor je ook in Nowhere, No-One, Nothing weer het typische Marduk-geluid. Ook valt meteen de heldere en toch smerige productie van Wormwood op.
Toch schuwt Marduk het niet om (geslaagd) te experimenteren, het tweede nummer Funeral Dawn is daar een perfect voorbeeld van. Het is een loodzwaar nummer met machinale drums, die als hamers op trommels klinken. Dit in combinatie met de nodige samples geeft dit nummer een bijzonder monumentaal gevoel.
Daarnaast is Marduk natuurlijk niet spaarzaam met hyperspeed artilleriegeschut in de vorm van nummers als Phosperous Redeemer en This Fleshy Void waar Mortuus kwaadaardiger dan ooit te voren te voren klinkt of wat te denken van typisch Mardukiaans beukvoer met een episch refrein in de vorm van Into Utter Madness, een nummer dat vooral live menig concertzaal in een kolkende massa zal veranderen.
Bijzondere aandacht verdient zeker het afsluitende As A Garment, Een heftig mid-tempo nummer dat geen greintje hoop meer bij de luisteraar achterlaat, met daarover een ziekelijk prekende Mortuus,.
Wormwood is een album waaraan je kunt horen dat er bijzonder veel tijd in is gaan zitten, als je bijvoorbeeld alleen al kijkt naar het gebruik van de perfect ingezette samples, iets dat bij Rom 5:12 nogal eens geforceerd overkwam. Ook is goed te horen Marduk niet meer een vehikel is van dictator Morgan, maar dat juist Mortuus steeds meer in de melk te brokkelen heeft, zonder daarmee Marduk in een Funeral Mist 2.0 te transformeren. Met Wormwood heeft Marduk zichzelf weer weten te overtreffen en klinkt de band sterker dan ooit. Laten we hopen dat deze line-up stand weet te houden, want ik wil meer van dit soort albums!
Tracklist:
1. Nowhere, No-One, Nothing
2. Funeral Dawn
3. This Fleshly Void
4. Unclosing The Curse
5. Into Utter Madness
6. Phosphorous Redeemer
7. To Redirect Perdition
8. Whorecrown
9. Chorus Of Cracking Necks
10. As A Garment
