Hoezeer de vlag ook wappert, mijn vlag hangt dan nog net niet half stok. In de afgelopen vier jaar heb ik Ribspreader geenszins gemist en ook de release van Opus Ribcage verandert daar helemaal niets aan. Natuurlijk, hier hebben we weer traditionele Zweedse deathmetal (met de Godfather achter het stuur) in de meest pure vorm. Voornamelijk midtempo, lekker catchy ook, want de riffs walsen echt te soepel door het oor. Een bijbehorende, smerige, zompige productie met het bekende scherpe randje en de onmiskenbare stem van Johansson, die zich gelijk een roestige zaag door de ribbenkasten heen slentert. Alles volgens het Zweedse boekje dus, een vlekkenloze uitvoering van de knäckebrödformule.
Ware het niet dat een cd als Opus Ribcage verder echt ontzettend saai is, al helemaal inden u reeds goed met de Zweedse death bekend bent. De nummers stuiten zonder enige vorm van variatie door, de provocatie van de luisteraar lijkt niet in de formule te zijn meegenomen. Het is een easy listening deathmetal-cd, waarvan je eigenlijk niet eens opmerkt dat 'ie draaiende is. Enkel het laatste nummer trekt de aandacht. De jolige cover van Blitzkrieg Pop (hallo Ramones!) past zowaar perfect bij de toch al weinig naargeestige muziek, maar is eigenlijk een té melige afsluiter en daarmee de enige afwijking op de plaat.
Voor de rest kunnen dit soort albums mij inmiddels werkelijk gestolen worden. Wegens algemene muzikale kwaliteiten moet ik nog steeds een meerdere erkennen, voor de rest is de marinade maar slap en weten deze ribjes uw carnivoor niet warm te maken.
Tracklist
1. Opus Ribcage
2. Dying Dead Decomposed
3. Corpse Dumpster
4. Septic Severance
5. None Has Survived
6. Death And Beyond
7. Torn Flesh Satisfaction
8. River Of Rot
9. The Skeletal Empire
10. Fermenting Fields
11. Blitzkrieg Pop