De cd begint met een paar vrij melodieuze songs die richting thrash neigen en me uitstekend bevallen. Vooral Our Family Flesh is een verslavend nummer waar ik geen genoeg van kan krijgen. In het vervolg van de cd krijgt brute agressie de bovenhand over melodie. Dat ligt me persoonlijk wat minder, maar zal er bij de doorgewinterde death metal fanaticus ingaan als rauw vlees waar het bloed aan alle kanten uit spuit.
Het tempo ligt overwegend hoog, doch bevat afdoende afwisseling. Het instrumentale vakmanschap is uitmuntend. Zo verveelt het gitaarspel van Matti “Dominion” Mäkelä en Tobbe “Necrobarber” Sillman geen moment. De aangename rasp van Jocke Widfeldt en de diepe ondersteunende grunts van bassist Jörgen Sandström vullen elkaar perfect aan, met als gevolg dat Vicious Art ook vocaal de concurrentie met de toppers in het genre aankan.
Slotnummer The Topmost Violent God behoort tot de sterkste composities en besluit het album op gepaste wijze. Aangezien niet alle songs even sterk zijn, moet Vicious Art in staat worden geacht om met een volgend album nog een paar treden hoger te eindigen. Voorlopig heeft de liefhebber van Zweedse death metal met Pick Up This Sick Child echter al een lekker bloederige kluif te pakken.
Tracklist:
1. Tombstone Grind
2. The Paulina Paw Paintings
3. Our Family Flesh
4. Murderer
5. We’re Both Into Killing Me
6. Chewing Gunpowder
7. Evicting Dead Tenants
8. Dancing Münchhausen
9. And Bent Down For Years
10. Chain Hooks Falling
11. The Topmost Violent God
