Rosa Antica spreekt me om die reden wel aan. Deze Italiaanse band laat op haar debuutalbum Seven een mix horen uit allerlei stijlen, zoals alternatieve rock, death metal en metalcore. De door de band gekozen omschrijving 'alternative death core' is daarom slim bedacht, maar dekt de lading toch niet helemaal. Bij mij suggereert die benaming namelijk dat de muziek nogal experimenteel en ontoegankelijk zou zijn, terwijl in werkelijkheid het album opvallend melodieus is met gemakkelijk in het gehoor liggende tracks als Inner Fears en Looking For Something Divine als prettig resultaat. In plaats van te proberen om een passende genreclassificatie te verzinnen, is het beter om te stellen dat Rosa Antica een behoorlijk origineel en gevarieerd geluid heeft dat niet onder een noemer is te rangschikken, doch gericht is op liefhebbers van moderne metal met een brede smaak.
Dat maakt Seven een interessant debuut. Er zijn echter nog zwaarwegende punten voor verbetering. Vocalist Sir Cage lijdt aan een typisch Italiaans euvel: Hij heeft een vervelend accent en zijn beheersing van de Engelse taal is matig. Recommended Suicide (Voices From My Dark Side) en Not My Time bewijzen desalniettemin dat hij in staat is om met bevlogen teksten voor de dag te komen. Tegenover zulke uitschieters staan echter een paar missers, zoals de instrumentale afsluiter R.A. en het Italiaans gezongen Brucia. De keerzijde van variatie is immers dat, als de band in kwestie nog niet elke stijl even goed beheerst, de kwaliteit van de composities wisselvallig is. Seven blijft daardoor steken in de goede bedoelingen. Als Rosa Antica aan de zwakke punten gaat werken, zou een volgend album daarentegen weleens een klapper van jewelste kunnen zijn.
Tracklist:
1. Seven
2. K2P - Key To Paradise
3. Inner Fears
4. Recommended Suicide (Voices From My Dark Side)
5. Hate (8)
6. Healing Wounds
7. Brucia
8. Looking For Something Divine
9. Not My Time
10. R.A.