Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Cirith Gorgor is wederom een prima album geworden, dat echter één zwakke plek heeft. Dat is de zang van drummer Levithmong, die de honneurs waarneemt voor de vertrokken Nimroth, die blijkbaar niet meer genoeg tijd en energie in de band kon steken. Spijtig, want de beste man had een geweldige strot. De zang van Levithmong is niet slecht, maar te eentonig om de aandacht een klein uur volledig te kunnen vasthouden.
In muzikaal opzicht is het echter wel weer smullen geblazen. Cirith Gorgor weet de agressie en snelheid van de vorige albums te behouden en deze aan te vullen met memorabele riffs, waardoor het geheel geen ondefinieerbare brij wordt. Een perfect voorbeeld is de opener Total Annihilation, die met zijn zes minuten boordevol agressie en venijn zit, maar ook voldoende afwisseling kent. In productioneel opzicht is gekozen voor een wat sobere aanpak, waardoor het album net wat meer de nihilistische uitstraling krijgt die het verdient.
Al met al is dit dus wederom een erg sterk album geworden en de fans van bands als Setherial, Thy Primordial en Sauron kunnen dan ook blindelings toeslaan. Toch vind ik het album net iets minder dan zijn voorganger vanwege de eentonige zang. Hopelijk is dat een tijdelijk probleem, want dat Cirith Gorgor in staat is een venijnig black metal pareltje te produceren, daar getuigt dit album absoluut van.
Tracklist:
1. Total Annihilation
2. The Black Hordes
3. Demonic Incarnation
4. Ritual
5. Master Of Dark Sorcery
6. Warcry Of The Southern Lands
7. Der Untergang
