Voor degenen die de afgelopen jaren als een struisvogel geleefd hebben, zal ik de term er maar uitgooien: Dragonforce is power metal. Maar geen halfbakken power metal met saaie midtempo-nummers en standaard-gitaarwerk. Dit is power metal met blastbeats, solosessies van vier minuten per nummer en een dosis aan techniek waar Marcel Coenen nog een minderwaardigheidscomplex van zou krijgen, en dat allemaal nog eens gecombineerd met heerlijk foute teksten en trotse meezingrefreinen.
Zo ook Inhuman Rampage. Met Through the Fire and the Flames wordt de toon al meteen gezet. Een meesterlijk nummer van ruim zeven minuten met heerlijke zanglijnen en vooral natuurlijk weer onnavolgbare solo’s. Waar op de vorige albums nog hier en daar een rustpunt was ingebouwd in de vorm van een ballad, raast dit nieuwe album door tot aan het einde. Geef de heren Herman Li, Sam Totman en Vadim Pruzhanov hun gitaren en keyboard en ze zijn niet meer te stoppen!
Alleen bij het laatste nummer Trail of Broken Hearts laat Dragonforce het gaspedaal even los. Het geeft de luisteraar tijd om weer bij positieven te komen, want de voorgaande zeven nummers denderden als een ontspoorde goederentrein door de boxen. Natuurlijk is het patserig, natuurlijk proberen de leden elkaar te overtreffen in technisch vernuft, natuurlijk zijn de teksten cliché. Maar daar gáát het niet om. De liefhebbers van deze band kennen van de eerdere albums de euforie die deze heren door de immense energiestroom die ze produceren weten op te roepen. Dat lukt met dit nieuwe album meer dan ooit. Nu al een van de kandidaten voor een hoge notering in mijn eindlijst van 2006!
Tracklist:
1. Through The Fire And Flames
2. Revolution Deathsquad
3. Storming The Burning Fields
4. Operation Ground And Pound
5. Body Breakdown
6. Cry For Eternity
7. The Flame Of Youth
8. Trail Of Broken Hearts
