Helldorado
Enquête

Paul Di'Anno heeft bij Iron Maiden 21 songs ingezongen. Welke is jouw favoriet?

Another Life
Burning Ambition
Charlotte The Harlot
Drifter
I've Got The Fire
Innocent Exile
Invasion
Iron Maiden
Killers
Murders In The Rue Morgue
Phantom Of The Opera
Prodigal Son
Prowler
Purgatory
Remember Tomorrow
Running Free
Sanctuary
Strange World
Twilight Zone
Women In Uniform
Wrathchild

[ Uitslag | Enquêtes ]

    1 november:
  • Beartooth, Polaris en Landmvrks
  • Brainstorm festival
  • Kissin' Dynamite
  • Lazarvs en Verwoed
  • Mother Of Millions
  • The New Roses en The Dirty Denims
  • 2 november:
  • Bewitcher, Lucifungus en Oltas
  • Brainstorm festival
  • Mother Of Millions
  • Thrashcan (Scum-reünie 40 jaar)
  • 3 november:
  • Sepulfest
  • Stormram Global Assault
  • 6 november:
  • Dark Tranquillity, Moonspell, Wolfheart en Hiraes
  • Smash Into Pieces
  • 7 november:
  • Smash into Pieces
    1 december:
  • Dying Fetus, Chelsea Grin, Despised Icon en Vitriol
  • Fit for An Autopsy, Sylosis, Darkest Hour en Heriot
Kalender
Vandaag jarig:
  • Dave Linsk (Overkill) - 62
  • Juha Lehtioksa (Silentium) - 47
  • Larry Ray (Lucifixion) - 47
  • Léo Margarit (Pain Of Salvation) - 43
  • Rick Allen (Def Leppard) - 61
  • Tommy Karevik (Kamelot) - 43
  • Vladi Doose (Emergency Gate) - 44

Vandaag overleden:
  • Mark Craney (Jethro Tull) - 2005
  • Mitch Lucker (Suicide Silence) - 2012
  • Wayne Static (Static-X) - 2014
Review

Dream Theater - Octavarium
Jaar van release: 2005
Label: Atlantic Records
Dream Theater - Octavarium
Een nieuw Dream Theater-album verwerken is altijd een hele klus. Hoewel ik deze band al jaren tot mijn favorieten reken, weten James LaBrie en co. me altijd weer te verrassen. Bovendien hebben Dream Theater-albums regelmatig de tijd nodig om tot volle ontplooiing te komen. Octavarium vormt geen uitzondering hierop: zoals bij meerdere albums van deze band valt het materiaal op het eerste gehoor behoorlijk tegen, maar beginnen de puzzelstukjes na verloop van enige weken op hun plaats te vallen.

In eerste instantie maakte Octavarium vooral een geroutineerde indruk op me. Het zat allemaal wel prima in elkaar, maar toch miste er iets en ik kon me niet aan het gevoel onttrekken dat de band te gemakzuchtig te werk was gegaan. Het materiaal klonk te mak en vooral instrumentaal gezien kreeg ik het idee dat er veel meer had ingezeten.

Let wel: het betrof hier dus een eerste indruk. Gelukkig blijkt dit album een echt groeialbum te zijn, dat na een korte incubatieperiode haast smeekt om in de cd-speler te blijven zitten. Opener The Root of all Evil ligt nog behoorlijk in het verlengde van Train of Thought. Niet zo gek, wanneer men zich bedenkt dat het nummer de (voorlopige?) kroon vormt op de saga die in de vorm van The Glass Prison en This Dying Soul (het hoogtepunt van het vorige album) al eerder gestalte kreeg. De hieropvolgende ballad The Answer Lies Within heeft erg lang nodig gehad om de juiste waardering in huize Wehrens te krijgen. In eerste instantie kwam het nummer bijzonder matig en vooral cheesy over, maar pas na meerdere luisterbeurten valt op dat de kracht van dit nummer juist in de eenvoud schuilt. Uiteindelijk ontpopt deze ballad zich zelfs tot een meesterwerkje á la Another Day.

Het volgende nummer – These Walls – valt vooral op door de schitterende melodielijnen van Jordan Rudess en het sterke refrein. Een van de meest toegankelijke, gemakkelijk in het gehoor liggende nummers van het album, dat niet misstaan had op Images & Words. I Walk Beside You klinkt eveneens vrij toegankelijk en lichtvoetig. Niet het beste nummer van het album, maar gewoon een bijzonder lekker, positief nummer met een refrein dat al vrij snel blijft hangen.Met Panic Attack grijpt de band terug naar haar Scenes from a Memory-dagen. De sfeer van dit nummer herinnert erg aan de sfeer op dat geniale conceptalbum en bepaalde breaks doen wel héél erg denken aan het nummer Strange Deja-Vu, maar desondanks (of eerder juist daardóór) behoort dit nummer tot een van de beste nummers van Octavarium.

Never Enough is eigenlijk het enige nummer dat ik echt onder de maat vind. Er is al vaker gerept over de Muse-invloeden die in dit nummer doorklinken (vooral in het begin), maar ook zonder deze kritiek doet het nummer me weinig. Te voorspelbaar en te gemakkelijk afgewerkt, zo lijkt het wel. Sacrificed Sons ligt qua thematiek dicht tegen In the Name of God aan, maar is subtieler opgebouwd. Met name het eerste gedeelte van dit nummer – met zorgvuldig geselecteerde samples, een simpele pianomelodie en prachtige zang van LaBrie – zorgt voor kippenvel.

Het magnum opus van dit album is echter het liefst 24 minuten durende titelnummer, dat zich na enkele aandachtige luisterbeurten ontpopt heeft tot één van de beste Dream Theater-nummers aller tijden. Een episch meesterwerk dat zich zelfs met het fenomenale A Change of Seasons kan meten. De band laat zich ongebruikelijk lang de tijd om het nummer op te bouwen, maar halverwege slaat de vlam pas echt in de pan door middel van een bijna tien minuten durende instrumentale achtbaanrit, waarbij Petrucci en Rudess zich nog eens helemaal mogen uitleven. Met open mond heb ik zitten luisteren hoe deze heren de ene na de andere bizarre overgang en razendsnelle solo op de luisteraar afvuren. Een geniaal nummer!

Al met al kunnen we gerust stellen dat Octavarium wederom een buitengewoon geslaagd hoofdstuk in het succesverhaal van Dream Theater is. Muzikaal gezien is het album een mengeling van Images & Words, Scenes from a Memory en Train of Thought, maar met genoeg nieuwe ideeën. Wederom een groeialbum dat op het eerste gehoor kan tegenvallen, maar geef het album dan ook de tijd om tot bloei te komen. Mocht het album al meteen bevallen, dan is dat natuurlijk helemaal mooi meegenomen.

Tracklist:
1. The Root Of All Evil
2. The Answer Lies Within
3. These Walls
4. I Walk Beside You
5. Panic Attack
6. Never Enough
7. Sacrificed Sons
8. Octavarium

Score: 87 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 20 juni 2005

Meer Dream Theater:

Dream Theater - Octavarium
Reactie van marcel op 20-06-2005 om 16:33u
Score: 100 / 100

ik weet niet waarna jij geluisterd hebt,maar panic attack is het minste nummer,en grijpt helemaal niet naar scenes of memony,maar eerder naar falling into infinity just let it breathe ,maar ook dat nummer vind ik zwak,zo wil ik dream theater niet horen

Dream Theater - Octavarium
Reactie van Vester op 20-06-2005 om 18:23u
Score: 90 / 100

Een nieuw album, met oude invloeden, maar ook weer een eigen weg. erg lekker, al vind ik Sacrificed Sons eerder op Endless Sacrifice lijken dan In The Name of God.... En iderdaad heeft dit album tijd nodig om zich te ontplooien, maar dan heb je ook wel wat :) het kan zich meten met de andere albums. Octavarium zou je automatisch vergelijken met A Change Of Seasons, qua lengte vooral, maar ik vind zelf ACOS beter, ik mis iets in het nummer octovarium wat er wel op A Change Of Seasons zit

Dream Theater - Octavarium
Reactie van betarraga op 21-06-2005 om 12:47u

De gustibus non est disputandum !

Dream Theater - Octavarium
Reactie van Metaller op 21-06-2005 om 20:54u
Score: 100 / 100

Ze doen t weer, een meesterwerkje!

Dream Theater - Octavarium
Reactie van JP op 24-06-2005 om 11:39u
Score: 75 / 100

Dream Theater gooit het over een andere boeg, zoals bij elk album. Die incubatieperiode theorie kan ik wel begrijpen. Ook ik moest even aan het album wennen. En inderdaad begint daarna het goede gevoel te groeien. Er zitten wederom nummers bij die goed in elkaar zitten zoals Sacrificed Sons en These Walls. Toch is het geen superplaat, net zomin als Train of Thought. Het echte prog-tintje wordt steeds meer vervangen door Metallica en New-metal achtige toestanden. Maar ja, als fan heb je dit album toch wel te pakken binnen een week na release en teleurstellen doen ze vrijwel nooit.

Dream Theater - Octavarium
Reactie van Metalkrutz op 24-06-2005 om 16:11u
Score: 95 / 100

Never Enough klink inderdaad als Muse, maar op de helft van het nr. laten de mannen blijken dat ze Dream Theater zijn. Waanzinnig!!!

Dream Theater - Octavarium
Reactie van Een_Metalfan op 25-06-2005 om 10:06u

zeer goed album doch geen topwerk. maar ze doen nog steeds wat weinig groepen kunnen nadoen!

Dream Theater - Octavarium
Reactie van DT-fan op 28-06-2005 om 14:22u
Score: 100 / 100

Het beste album van DT tot nu toe, alhoewel veel mensen dat niet met me eens schijnen te zijn......elk nummer is goed (ook Never Enough, duurt gewoon lang alleen voordat je daar goed inzit), maar het nummer Octavarium is ja eh.....het toppunt wat de muziekwereld ooit zal kennen? Jawel, dat is het :)

Dream Theater - Octavarium
Reactie van Ronald op 30-06-2005 om 10:10u
Score: 95 / 100

Gewoon weer ernstig goed, meer in balance dan train of toughts. En ja ach het is geen images en words maar dat zal ook niet meer komen omdat dat al gedaan is. Dream theater blijft nieuwe wegen proberen en zo kan je niet iedreen tevreden houden. Er is vrij veel kritiek op dit album waar ik me ernstig aan kan ergeren. Als je jezelf blijft vernieuwen dan kan je mensen terleurstellen maar blijf je tegelijkertijd ook intressant. Mijn grootste respect voor dream theater voor het feit dat ze blijven vernieuwen. Wat ze doen is goed.

Dream Theater - Octavarium
Reactie van wiebemaiden op 04-07-2005 om 14:35u
Score: 96 / 100

SUPER CD meesterwerk. gewoon goed

Dream Theater - Octavarium
Reactie van OCTAVARIUM op 11-07-2005 om 02:48u
Score: 100 / 100

The Root of All Evil. Geweldige opener, in As I Am-stijl: niet al te complex nummer met een onwaarschijnlijke solo. The Answer Lies Within. Falling Into Infinity, Anna Lee-stijl. Dit is waarom DT progressief is: ze durven ook simpele nummers maken. These Walls. Eveneens Falling Into Infinity-stijl, met een vleugje Six Degrees. Schitterend uitgebalanceerde drumpartij. I Walk Beside You. DT doet steeds onverwachte dingen: na Train of Thought maken ze een plaat met een poprocksong op. En hoe! Panic Attack. Had perfect op Train of Thought kunnen staan: hard, snel, brutaal, ongelooflijk solowerk. 2de beste nummer van het album. Never Enough. Een technische remix van Muse's Stockholm Syndrome, maar wel alle aspecten overstijgend. Briljant refrein! Sacrificed Sons. Zéér Amerikaans nummer, in de stijl van In the Name of God. Instrumentale 2de helft is zeer typisch DT. Octavarium. Woorden schieten tekort om dit Six Degrees-achtige meesterwerk te beschrijven. DT's (voorlopige) hoogtepunt. Je weet nooit wat je van DT kan verwachten, maar op deze plaat mengen ze FII, SDOIT en TOT tot een pefect geheel samen. Dream Theater staat nog steeds zonder concurrentie bovenaan!

Dream Theater - Octavarium
Reactie van Toffe_Ellende op 11-08-2005 om 13:34u
Score: 70 / 100

Een van de minste cd's van ze. Ik snap ook niet waar de schrijver van dit stuk de indruk vandaan haalt dat het een mix is van album, Images & Words incluis. Die andere cd's kloppen wel maar Images & Words is toch van een andere orde.

Dream Theater - Octavarium
Reactie van HarryHamster op 03-02-2006 om 00:39u
Score: 100 / 100

Het is een beetje te makkelijk om de beste band ter wereld naar beneden te halen> wie dit album niet kan waarderen moet gauw een bezoek brengen aan schoonenberg hoorcomfort!!

Dream Theater - Octavarium
Reactie van GJ op 19-03-2006 om 17:02u
Score: 95 / 100

SUPERBAND SUPER ALBUM Als je het door kan komen kijk naar de DVD

Dream Theater - Octavarium
Reactie van Hansel op 14-05-2006 om 20:30u
Score: 65 / 100

't zal wel aan mij liggen, maar ik vind het ook na een aantal malen beluisteren maar een matig plaatje. Vraag me eigenlijk zelfs af waarom dit op metalfan beoordeeld staat en niet gewoon in een Oor Moordlijst of zoiets. Overgehaald door de overwegend geweldige recencies heb ik het een aantal malen volgehouden. Maar kort en krachtig: muziek zonder ballen. Zoals een eerste nummer dat echt niets eigens heeft, het tweede dat een slappe ballad is en ga zo maar door. Het laatste nummer - moet ik toegeven - is dan weer wel erg lekker. Met name de matige, iele stem van de zanger is echt een domper. Maar zoals aangegeven, ik zal er wel geen verstand van hebben. ..

Dream Theater - Octavarium
Reactie van brady op 17-11-2006 om 18:31u
Score: 95 / 100

heerlijk album dit!!!! naar mijn mening de beste van DT tot nu toe. de stem van labrie is beter dan ooit!!!! ik vindt allemaal nummers wel iets hebben van een vorig album en dat vindt heel erg knap. kwa opname klinkt alles ook heerlijk helder en vol. tis idd een groei album en hoe meer ik er naar luister hoe meer ik ga ontdekken in de nummers. op naar de volgende!!!!!!

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.