Luisterend naar dit lange album met één lange soundscape dwarrelde ik eerst rond in slijmafscheidende dieptes maar al gauw bleef ik hangen in een onaangename gemoedstoestand dat ik in één woord kan omschrijven: saaiheid. Karsten Hamre schotelt ons de meest saaie monotone dark ambient voor die ik in jaren hoorde en die mij een heuse bad trip bezorgde.
Er zullen altijd een paar mensen zijn op deze aardkloot die dit soort onzin geniaal en filosofisch bevrijdend vinden net zoals er mensen zijn die geilen op pony’s of pedalpumping. Zeer verwarde individuen dus. Wilt u toch een idee krijgen van deze muziek geef ik u drie alternatieven die diezelfde sfeer en muziek herbergen: zeventig minuten naast een wasmachine zitten, eindeloos lang een boormachine aanhoren of heel de avond luisteren naar de wind die door de bomen jaagt. Alhoewel, dat laatste is wél spannend en afwisselend. U hebt het vast al een beetje door, ‘When Darkness Descends’ is een barslechte en oersaaie plaat die echter wel de prijs ‘vaagste release die ooit op Metalfan.nl is besproken’ wint.
Tracklist:
1. Fragile pieces
2. Dream requiem
3. Through the corridors of time
4. At the break of dawn
5. Reality of the unseen
6. Unfolding the universe
7. Into the depths of oblivion
8. Out of range
9. Dream of the shaman
10. A night in Wallachia