Na tien jaar zou er een vervolg komen op Warrel Dane's eerste soloplaat Praises To The War Machine (2008). Totdat Dane eind 2017 plots kwam te overlijden. De instrumentatie was al in zijn geheel opgenomen en ook waren er al zangopnames voorhanden in diverse stadia van productie. Het bruikbare werd er door de band uitgevist om postuum alsnog te verschijnen als Shadow Work. Het eindresultaat had ongeveer twee keer zo lang moeten zijn als wat er nu voorhanden is. Het is echter lastig om je daar een voorstelling bij te maken tijdens het beluisteren van dit plaatje, want een 'half' soloalbum van Warrel Dane blijkt indrukwekkender dan wat veel van zijn collega's als afgeronde schijf zullen betitelen.
Warrel Dane kennen we natuurlijk vooral van Nevermore en Sanctuary. Laatstgenoemde kwam in 2014 nog met een uitstekend album, terwijl Nevermore al sinds 2010 geen nieuw materiaal meer heeft uitgebracht. Het is jammer, want een band met zo een eigen geluid tref je niet elke dag. Veel van de klasse en het unieke van die groep kwam door de bijzondere vocale vermogens van Dane. Het was dan ook verrassend om hem de meer intieme, persoonlijkere en minder complexe nummers van zijn eerste soloplaat te horen zingen.
Het geluid van Shadow Work is dan ook opzienbarend, want na de mystieke intro Ethereal Blessing knalt Madame Satan er hard in. De intensiteit, het mystieke en het grootse; het ademt op elke manier Nevermore. Toch is Dane zijn overige bands en muziek niet vergeten, want verpakt tussen het brute gitaarwerk dat zich kan meten met dat van Nevermore ten tijde van Dead Heart In A Dead World, zitten teksten die enerzijds persoonlijk en tegelijkertijd groots zijn. Deze plaat reflecteert dan ook op weergaloze wijze de complete loopbaan van Dane.
Het is wat lastig om aan elk van de acht nummers precies te horen in welke mate zij volledig zijn afgerond en waar er nog werk verzet had moet worden. Sommige van de spookachtige tweede stemmen en effecten zijn bijvoorbeeld tijdens Madame Satan wat op de achtergrond verstopt. Het is een niet te beantwoorden vraag of hier nog verandering in had moeten komen. Shadow Work is dan ook geen afgerond werk zo getuige de kleine oneffenheden.
Des te indrukwekkender is het huidige eindproduct dan ook, want van wat een enorme klasse getuigt deze prestatie van Dane en zeker ook de instrumentalisten die hij om zich heen had verzameld. De nummers in de huidige vorm staan al als een huis en het knappe musiceren is in eerste instantie enigszins overweldigend. Het bezeten en wringende gitaarwerk met militaristische drumpartijen van Disconnection System en de titelsong vormen een groot contrast met het ingetogen Rain en de emotioneel beladen 'ballade' As Fast As The Others. Dane wisselt aangename, ingetogen zangpartijen af met demonische brullen in de diepte. Het is waarlijk uniek.
Al na iets meer dan een half uur wordt de afsluiter Mother Is The Word For God ingezet, dat in opbouw erg lijkt op de titelsong van This Godless Endeavor (2005). Een melancholieke strijkmelodie, die al snel wordt overgenomen door de gitaren, luidt het nummer in. Met een enorme aantrekkingskracht begint Dane aan zijn teksten en begeeft zich daarmee langzamerhand in een bezeten web van wervelende gitaar- en drumpartijen. Het vormt een langgerekte spanningsboog die gestaag nog eenmaal naar het hoofdthema toewerkt. Het eindigt net zo bescheiden als dat het begon en laat de luisteraar vol verlangen achter. Het hart vraagt om meer, maar het hoofd weet dat het voorbij is.
Tracklist:
1. Ethereal Blessing
2. Madame Satan
3. Disconnection System
4. As Fast As The Others
5. Shadow Work
6. The Hanging Garden
7. Rain
8. Mother Is The Word For God