Cursed Tongue Records is één van leukste, nieuwe DIY-labels van de afgelopen jaren. Het label richt zich op vinyluitgaven en lijkt een neusje te hebben voor interessante, debuterende stoner-/doombands. Vooral de albums van Devil’s Witches, Sumokem en Neon Warship zijn een succes gebleken. Wolftooth is de nieuwste band in de catalogus van CTR. Na de in eigen beheer uitgekomen digitale release en de cd-release via Blackseed Records, volgt in mei een lp-versie van Wolftooth. Met deze band slaat het label toch een beetje de plank mis, want Wolftooths debuut is een matige plaat die weinig memorabele momenten herbergt.
Wolftooth is nog maar nauwelijks een jaar actief, maar bestaat uit muzikanten die al in vele andere bands gespeeld hebben. De songs op Wolftooth klinken als een mix tussen The Sword, Black Sabbath en Grand Magus. Vooral de overeenkomsten met eerstgenoemde band zijn talrijk. Het is soms zo erg dat je gaat twijfelen of The Sword niet in het geheim deze plaat heeft ingespeeld. Nu zijn er genoeg bands die vrij dicht tegen het geluid van hun idolen aan gaan zitten. Maar aangezien The Sword zelf ook al niet echt uitblinkt op het gebied van originaliteit blijft er maar weinig interessants aan Wolftooth over.
Hoe hard Wolftooth ook zijn best doet met hun vrachtlading aan riffs en pakkende, cleane zangpartijen: het blijft allemaal erg inwisselbaar. Deze plaat is dan ook alleen interessant als je verlangt naar het oudere werk van The Sword en geen waarde hecht aan originaliteit. Dit laatste is sowieso schaars in rockmuziek, maar Wolftooth maakt het hier te bont. Het geheel komt over als een overhaaste klus van een band die nog maar nauwelijks warmgelopen is.
Tracklist:1. Blackbirds Call
2. Aegaeon
3. Sword Of My Father
4. White Mountain
5. Frost Lord
6. The Huntress
7. Season Of The Witch
8. Forged In Fire
