Die drang ben ik eigenlijk nooit kwijtgeraakt. Muziek zit zo in me, dat gaat niet weg. Ik denk niet dat ik ooit zal kunnen stoppen, of met pensioen gaan, en dan niks met muziek doen. Zoals het nu gelopen is heeft het voor mij een heleboel mogelijkheden gecreëerd. Ik heb nu m'n eigen platendeal, ik heb veel meer songs geschreven dan bij Savatage, ik heb het album geproduceerd, en ben beter geworden in songs schrijven. Dat wilde ik toch al, want ik wil altijd beter worden. Dat ik Savatage verliet was natuurlijk ook de grote kans voor Damond Jiniya, hij maakt nu carriere bij Savatage, net als dat ik acht jaar lang gedaan heb. Ik dacht een paar jaar terug niet echt dat ik ze zou verlaten, ik was van plan om een paar maanden pauze te houden. We waren toch niet van plan om gelijk al aan een nieuw album te beginnen, na Wake Of Magellan. Ik heb in het begin nog wel meegewerkt aan Poets And Madmen, en als ik nu het album luister dan denk ik "Wow, dit is goed, en ik had dit eigenlijk moeten zingen", maar ik had toen niet zo'n zin om te touren en wilde mensen geen valse hoop geven. Toen besloot ik uit Savatage te stappen. De jongens in Savatage begrepen me gelukkig, en ze boden me hun hulp aan voor mijn eigen band. Uiteindelijk hebben Jon Oliva en Chris Caffery veel meegeschreven aan het album Watching In Silence. Gitarist Matt LaPorte ken ik al wat langer, want hij had jaren terug auditie gedaan bij Savatage. Hij werd niet aangenomen, maar we hebben altijd contact gehouden. Hij was het eerste echte bandlid, en hij heeft ook wat meegeschreven aan het album, en dat zorgde weer voor een hoop nieuwe mogelijkheden. Samen hebben we bepaald welke richting we op wilden met Circle II Circle. Aan de ene kant hoor je wat voor kant we in de toekomst met CIIC opgaan, en aan de andere kant is het een eerbetoon aan de muziek waar we allebei erg van houden, en de invloed die mijn jaren in Savatage op me gehad hebben.
De Savatage invloed is in ieder geval goed hoorbaar op Watching In Silence. Zal dat minder zijn op het volgende album?
Ik denk dat er nog wel Savatage-achtige elementen in zitten, want dat is nou eenmaal de muziek waar ik van houd. Het is eigenlijk 1 grote familie. Matt werkt tegenwoordig veel met Jon Oliva, want Jon wil een soloalbum maken en Matt is daar nu redelijk bij betrokken. Ik help Paul O'Neill met Trans-Siberian Orchestra albums, met onder andere wat productie-zaken, zoals zorgen dat de beste zang opgenomen wordt. We zijn nog allemaal met elkaar bezig, net of het een grote muzikale familie is. Dat is ook wat Circle II Circle betekend. Ik ging van de ene cirkel naar de andere, maar doordat ik nog altijd met Jon en Chris aan het schrijven was is de cirkel nooit verbroken.
Heb je nooit het idee gehad om iets totaal anders te doen?
Ik heb er wel over nagedacht, maar er kwam van Jon en Chris zoveel enthousiasme, om nog wat samen te doen, dat kon ik gewoon niet weerstaan. Het voelde in ieder geval goed om weer samen te werken.
Het is natuurlijk ook een goed teken naar de fans, dat er geen ruzie is tussen jullie.
Inderdaad. Dat soort geruchten heb je toch altijd. Net als toen Jon in 1992 een stapje terug deed waardoor ik de kans kreeg om bij Savatage te zingen gingen er ook de vreemdste geruchten. Ik moest me toen wel bewijzen natuurlijk, maar dat is goed uitgepakt.
Afgezien van de Savatage fans, bij wie denk je dat het album in de smaak zal vallen?
Volgens mij bij een grote groep mensen. We zien toeschouwers van alle leeftijden bij optredens. Als we in Florida spelen zien we echt een heel divers publiek. In de VS worden we veel op zogenaamde college radios gedraaid, in totaal op meer dan 70 verschillende! Dan draaien ze de titeltrack, of Sea Of White. Dat doet ons veel goeds, en daardoor verkoopt het album ook erg goed. Omdat we daar gedraaid worden zien we bij optredens dan ook veel non-Savatage fans, die ons op die manier ontdekt hebben.
Kan je wat vertellen over de themas op het album?
Een nummer als Face To Face gaat over mezelf, over toen ik de keuze moest maken wat ik wilde gaan doen. Een nieuwe band beginnen, of iets anders. Ik moest toen tegen mezelf zeggen: "ik doe het nu, of ik doe het niet". Je komt op een punt dat je een keuze moet maken. Daar gaat dat nummer over. Ik denk dat in de toekomst er nog meer van dit soort nummers zullen komen, over wat er zoal in m'n hoofd speelt. Into The Wind gaat ook enigzins over dat thema, dat je niet bij de pakken moet neerzitten, maar er voor gaan.
Het publiek reageerde in ieder geval goed op dat nummer, en jij stond met een grijns van oor tot oor na afloop.
Ik heb de laatste tijd wel vaker zo'n grijns op mijn gezicht, want ik vind het te gek om te zien dat het publiek de nummers goed vindt. Het gaat goed met de band, dus ik heb geen redenen om sip te kijken.
Is het de beste drug ter wereld?
Absoluut.
Onlangs stonden jullie ook op Wacken, en hadden de eer om het festival te openen. Hoe was dat?
Een hele leuke ervaring. Na afloop zei de organisatie dat ze nog nooit zoveel mensen bij het podium hadden zien staan tijdens de openingsband. Dat voelde dus erg goed. Het is ook opgenomen, en hopelijk komen er wat stukjes van op de Wacken dvd.
Je hebt waarschijnlijk opgetreden in meer landen dan dat ik in m'n leven bezocht heb. Is er een land wat je voorkeur heeft?
Nee, niet echt, ik hou van alle landen. Ik hou van Nederland net zoveel als van bijvoorbeeld Engeland of Duitsland. In het begin vond ik het hier wel gek, met al die fietsende mensen, maar het heeft wel iets. Maar om eerlijk te zijn is er in elk land wel iets leuks te vinden. Het maakt me dus niet zo uit of ik in Griekenland, Spanje, Hongarije, Nederland of de VS speel.
Zit er veel verschil tussen het spelen in Europa of de VS?
Niet echt. De response is veel hetzelfde. In de VS reageren ze misschien iets rustiger, want daar spelen we veel in Florida. Daar komen we vandaan namelijk. Vanwege de eeuwige hitte zijn de mensen daar een stukje kalmer. Maar dat houdt niet in dat ze minder enthousiast zijn.
Je speelt toch nog veel Savatage nummers.
Ja, daar zijn een aantal redenen voor. Ten eerste vinden wij ze zelf leuk om te spelen. Het is ook een belangrijk deel van mijn verleden geweest en ik ben er trots op, dus waarom zou ik ze niet zingen? En de fans willen ze horen, dus de keuze om die te spelen was snel gemaakt. Maar we spelen natuurlijk ook veel van ons eigen materiaal. Als ik als fan in het publiek zou staan dan wil ik een mix horen van de beste nummers van je nieuwe album, en horen hoe je nieuwe band je oude Savatage nummers speelt.
Als Damond ooit Savatage verlaat, en ze vragen jou terug, zou je het doen?
Ik weet het niet. Ik zit eigenlijk met smart te wachten op het eerste studio album van ze met Damond. Hij is een geweldige zanger, en hij kan dingen met zijn stem waarvan ik wil dat ik ze kon. Misschien dat we samen ooit eens wat kunnen opnemen, dat zou ik te gek vinden. Er zijn dan zoveel dingen die we kunnen doen.
Dat zou het ultieme Savatage album zijn?
Hahaha ik denk het wel. Maar voorlopig houd ik het bij Circle II Circle, en ik heb een contract voor drie albums. Daar ben ik dus nog wel eventjes zoet mee.
Je bent ook al bezig met een nieuw album. Wanneer denk je dat dat opgenomen gaat worden?
Dat duurt niet zo lang meer, want we hebben al veel materiaal. Maar voorlopig zijn we nog wel even op tour, want veel mensen willen ons live zien. We moeten dan toch eens tijd vrijmaken om te schrijven en nieuwe songs te oefenen.
Komen jullie later dit jaar nog terug naar Europa voor een tour?
We gaan eerst in de VS op tour, en waarschijnlijk komen we in de winter naar Europa. We moeten ook nog naar Zuid-Amerika, want ook daar willen ze ons horen zei de promoter daar.
