Inmiddels is TETRAGRAMMATON een paar dagen uit, een opluchting is het wel degelijk. Ondanks dat we alle tijd hadden en de opnames hadden verspreid over een half jaar zijn we uiteindelijk toch nog in tijdnood gekomen. Momenteel ben ik ontzettend aan het afkicken van nummers schrijven. In de weekenden en in de vakanties heb ik soms geen idee wat ik die dag eens zal gaan doen. Op moment van schrijven moeten we over vier dagen de eerste show doen sinds april 2012 dus er valt weer genoeg te doen. Zeker als je beseft dat we de muziek op TETRAGRAMMATON nog nooit als volledig band hebben uitgevoerd. We nemen individueel onze eigen partijen op en gaan daarna pas leren de muziek als band te spelen. Dat zorgt nog wel eens voor onaangename verassingen..
Wat een titel ook! Wat ‘Tetragrammaton’ betekent is natuurlijk zo opgezocht, maar wat is de relatie tussen de betekenis van dat woord en The Monolith Deathcult, de inhoud van de plaat en het feit dat er zeven nummers op het album staan? Dat laatste is vast ook geen toeval …
‘TETRAGRAMMATON’ is Grieks voor de vier-letterige naam van de God van Israel. Vanwege de heiligheid van deze naam is het voor joden niet toegestaan deze naam volledig uit te spreken, daarom beperkt men zich tot de vier medeklinkers JHWH. TMDC bestaat ook uit vier letters dus dat kwam goed uit en TETRAGRAMMATON is tevens ons vierde album. Verder bevat het woord tetrAgrAmmAton drie keer de letter A wat in de financiële wereld staat voor ‘Prime’, wat weer een verwijzing is naar de narrator van het album, Optimvs Prime.
Zoals je ziet kwam dit allemaal heel goed uit. Verder zijn wij altijd op zoek naar krachtige, massieve albumtitels en TETRAGRAMMATON past goed in het rijtje van The Apotheosis, The White Crematorium en TRIVMVIRATE.
Die zeven nummers komen ook niet zomaar uit de lucht vallen. Ik droomde eens dat ik langs de IJssel liep en zag daar zeven vette koeien in het weiland staan. Opeens kropen er uit de IJssel zeven broodmagere koeien die de zeven vette koeien met huid en haar verslonden. Toen ik wakker werd, wist ik meteen dat er zeven nummers op de cd moesten komen te staan. Daarnaast hadden we trouwens ook niet meer muziek. De nummers bestaan altijd uit meerdere delen, het zijn een soort van minisymfonieën zoals Cradle of Filth ze schreef op de eerdere albums. We hadden er ook, met het oog op onze grindcoreroots, er voor kunnen kiezen om ieder nummer in vier afzonderlijke tracks te verdelen, dan hadden we rond de 30 tracks gehad. Ik vind het aantal nummers op een plaat niet interessant, het gaat mij zelf puur om de totale speelduur van een plaat en TETRAGRAMMATON klokt een uur.
Tussen de voorganger Trivmvirate en TETRAGRAMMATON zit vijf jaar… Een ieder die de cd gehoord heeft, zal zelf kunnen bedenken waarom, maar waar zijn jullie feitelijk meer tijd aan kwijt: het uitdiepen van thema’s voor de teksten of aan het schrijven van muziek en het uitzoeken en implementeren van randzaken als samples en functioneel ongein?
Tijdens het schijfproces van TRIVMVIRATE was ik nog student. Ik werkte in de nachtdienst bij de TNT & Albert Heijn en deed overdag een thuisstudie docent geschiedenis. Ik had dus alle tijd van de wereld en sprak tijdens de nachtdiensten ideeën in op mijn mobiele telefoon die ik dan overdag ging uitwerken. Ik had de hele dag een gitaar op schoot en Pro Tools stond onafgebroken in de opnamestand. Sinds 2008 werk ik fulltime in het onderwijs en heb domweg minder tijd. Tel daarbij op dat ik extreem kritisch ben op mijn eigen nummers (al zal de gemiddelde luisteraar daar heel anders over denken). Van ieder nummer op het album bestaan minimaal 50/60 demo’s met minimale verschillen die ik vaak alleen maar zelf hoor. Als ik dan weer een thema af had, zette ik de boel op een USB-stick om de nummers en de aanpassingen op weg naar mijn werk te beluisteren. Soms veranderden nummers drie a vier keer per weekend om uiteindelijk met een omweg toch weer terug te komen naar het allereerste idee. Uiteraard worden alle ideeën in razend tempo via de interwebs rondgestuurd naar de andere bandleden. Een ieder die met Itunes werkt, weet meteen wat voor drama’s dat af en toe kon opleveren. En dan komen mails vaak ook nog in de omgekeerde volgorde binnen…Kortom er is weinig fantasie voor nodig om te begrijpen dat er momenten zijn geweest dat niemand meer wist wat nu de juiste versie was. Ik ergerde mij dan vervolgens weer dood dat ik geen feedback kreeg van de rest.
De muziek is extreem gelaagd, waardoor de songwriting en finetuning veel tijd in beslag nemen. Meestal ontstaat een nummer rond een goede ‘hook’. Dat kan een krachtig muzikaal thema zijn, maar kan net zo goed een krachtig stuk tekst zijn zoals bijvoorbeeld “ No Peace” uit Gods Amongst Insects of “Du hast es nicht gewusst” uit Todesnacht Von Stammheim.
Ideeën voor lyrics komen overal vandaan. De tekst van Drugs, Thugs & Machetes komt voort uit een Zomergastenuitzending die ik eens zag met de voormalige Belgische premier Guy Verhofstad. Ze lieten toen scènes uit Hotel Rwanda zien en ik wist meteen dat we daar iets mee moesten doen. Verder lezen we veel boeken en kijken we veel films en documentaires waar we onderwerpen uit destilleren.
Is de sampleontwikkeling overigens een collectief proces of zijn het steeds dezelfde hoge hoeden waar de aankleding van de nummers uit komt?
Die geluiden komen vooral uit de hoed van Carsten. Hij steekt hier altijd veel tijd in. Zo bezocht hij deze keer oude leegstaande schoolgebouwen en spendeerde hele dagen aan het opnemen van een terugspringende schoolbordveer en een brekend krijtje. Voor Drugs, Thugs & Machetes heeft hij zijn complete besteklade op de kop gezet en ieder mesje afzonderlijk gesampled. In Todesnacht Von Stammheim is een Commodore 64 gebruikt omdat de Commodore 64 zo’n karakteristieke sound heeft(?!)… Verder heeft hij tijdens een bezoek aan de oude gevangenis van Leeuwarden het gebouw van binnen geslagen, gestreken en geschuurd met diverse objecten waarna hij er in zijn studio soundscapes en beats van maakte. Uday Saddam Hussein ranselde zijn slachtoffers bij voorkeur af met een elektriciteitssnoer. Voor Quasr Al-Nihaya experimenteerde Carsten met verschillende soorten elektriciteitssnoeren op stukken slachtafval, om de perfecte zweepslag op band te krijgen.
Volgens mij heeft het brekende krijtje de cd uiteindelijk niet gehaald.
Zijn er meer noemenswaardige zaken op dat gebied die in the picture waren maar het levenslicht uiteindelijk niet hebben gezien?
We lopen al tien jaar met het idee in het achterhoofd om de Army of Lovers nummers Israelism en Crucify in een TMDC-jasje te gieten. Het camp-gehalte van deze band overstijgt het onze ternauwernood plus dat ik er een goed lopend metalnummer van kan maken. Ook deze keer waren we goed op weg, de demo’s zijn zo goed als de klaar, maar weer is het er niet van gekomen. Wie weet in de toekomst.
Worden alle nummers voornamelijk door jou geschreven/gecomponeerd/tekstueel vormgegeven? Of worden die taken enigszins eerlijk verdeeld?
Ik schrijf kant en klare nummers thuis in mijn studio. Ik heb een paar goede computers en kan goed overweg met de benodigde software. Zodra ik wat thema’s en riffs heb, ga ik daar eindeloos mee schuiven, knippen en plakken. Door bijvoorbeeld een thema in zijn geheel een kwartnoot naar voren te schuiven (terwijl de drums blijven staan) kan dat tot heel bijzondere grooves leiden die ik nooit had kunnen bedenken met alleen de gitaar op schoot. We hebben wel eens geprobeerd om te gaan jammen in de oefenruimte. Dan sloten we alles aan, kopje koffie erbij, alles was ingeregeld, kortom we waren er helemaal klaar voor. Uiteindelijk hebben we elkaar tien minuten glazig aangekeken, hebben we alles weer afgebroken en zijn we weer gaan werken op de wijze die we al acht jaar hanteren. Ik moest dan ook hard lachen toen ik een filmpje van Meshuggah zag waarin bijna exact dezelfde scene zich afspeelt.
Ik ben dus weer thuis aan de slag gegaan en de bandleden kwamen steeds één voor één langs om de demotracks in te kleuren. Ivo speelde solo’s, Robin kwam vocals opnemen, Carsten werkte in zijn thuisstudio aan de orchestraties en Sjoerd bemoeide zich met het drumwerk. Niet-drummers hebben namelijk nog wel eens de neiging om het tempo veel te snel te programmeren. Deze demo’s resulteerden uiteindelijk in de definitieve nummers en waren de begeleiding die Sjoerd op de koptelefoon hoorde tijdens het indrummen van de plaat.
De onderwerpen die de nummers bezingen gaan weer de wereld rond, maar lijken bijeen te worden gehouden door een rode draad van (al dan niet geaggraveerde) extremisme en de nodige humor en knipogen. Kun je het thema (of de thema’s) vanuit het bandperspectief toelichten?
Er is geen rode draad, althans niet dat ik weet. Het zou kunnen dat er onbewust samenhang is tussen de teksten, maar dat is niet gepland. We halen teksten werkelijk overal vandaan. Gods Amongs Insects is de opvolger van Origin (The White Crematorium) en Deus Ex Machina (TRIVMVIRATE). Dat is mijn sci-fi fetisjisme wat iedere keer weer opduikt. Human Wave Attack gaat over een techniek uit The Art of War van Sun Tzu waar mensen in massale aanvalsgolven de vijandelijke linies proberen te overlopen. Human Wave Attack speelt zich af in de Irak-Iran oorlog in de jaren 80. Todesnacht Von Stammheim gaat over de RAF( niet de Royal Airforce) en is ons vaste Duitse nummer. Drugs, Thugs & Machetes gaat over de massaslachtingen in Rwanda, S.A.D.M. is multi-interpretabel, Qasr Al-Nihaya gaat over Uday Saddam Hussein en over zijn Fiday aka bullet catcher aka body double. Bij dit nummer werd de Nile connectie meteen gelegd omdat we een Arabisch woord gebruikten(!?!?!) en als er dan één nummer is dat in de verste verte niet op Nile lijkt, is het deze wel. Aslimu!! gaat over de moslimbroederschap en is gebaseerd op een boek van Lawrence Wright, The Looming Tower.
De cover van TETRAGRAMMATON had zo van Cradle of Filth kunnen zijn. Per ongeluk expres?
Nee. We zijn altijd op zoek naar een aansprekend design en deze cover knalde van het scherm. Overigens ging dit niet zonder slag of stoot. We hebben veel tijd gestoken in een poging om een exclusieve HR Giger cover te bemachtigen. We waren goed op weg en hadden natuurlijk nooit verwacht dat het wel eens niet zou kunnen lukken. HR Giger is inmiddels op leeftijd en wil alleen nog voor Tom Warrior ontwerpen. We hebben nog even contact gehad met Keerych Luminokaya, de artiest die ook de hoes van Meshuggah’s Kolossos heeft gemaakt, maar die stelde teveel eisen waar we op korte termijn ( vijf dagen) niet aan konden voldoen. Uiteindelijk resulteerde dit er in dat drie dagen voor de deadline onze cd werd gemixed en wij met vijf man stijf van de stress in de ruimte naast de studio naar vijf lege computerschermen zaten te staren. Wegens een totaal gebrek aan inspiratie zat ik wat wallpapersites door te kijken. Misschien konden we een Ferrari, een zwarte panter of een indiaan op de hoes zetten, maar stomtoevallig stuitte ik op het uiteindelijk ontwerp. Toen heeft Carsten door allerlei schimmige googlehandelingen weten te achterhalen wie de artiest was en dit bleek Andrew ‘Android’ Jones te zijn die ook hoezen heeft gemaakt voor Soulfly en Exodus. Het ontwerp was nog beschikbaar en betaalbaar en zo kwam uiteindelijk alles nog goed.
Op TETRAGRAMMATON werken jullie opnieuw samen met Guido Aalbers en Pascal Altena. Never change a winning team?
Guido Aalbers heeft op TRIVMVIRATE erg goed werk geleverd. Voor de mensen die het destijds niet hebben meegekregen; Guido Aalbers is geen metalproducer, maar meer iemand die met bands werkt uit het DWDD genre. Denk aan Bløf, Jacqeuline Goveart, The Gathering, Miss Montreal etc. Naast het onzalige idee om Army Of Lovers-nummers te coveren, liep ik ook al tijden met het idee in mijn hoofd hoe het zou klinken als een pop/rock producer onze cd zou mixen. Metalproducers werken naar mijn idee toch te veel in formats. Alles klinkt weliswaar goed, maar alles lijkt op elkaar. Denk aan de Andy Sneap drumsound, de producties uit de Abbyss studio’s in de jaren 90, etc. We hebben destijds de gok genomen en TRIVMVIRATE was het resultaat. Je hoeft de reviews maar te lezen om te zien dat dit een goed gok was. Wij wilden voor TETRAGRAMMATON wederom met Guido werken, maar die wilde eerst materiaal horen voor hij weer met ons in zee wilde gaan. Persoonlijk vind ik TETRAGRAMMATON beter klinken dat TRIVMVIRATE. Dat heeft los van Guido’s mixkwaliteiten mijns inziens vooral te maken met het feit dat ik amper te horen ben op de cd en Ivo alle gitaren heeft ingespeeld.
Pascal Altena is de broer van toetsenist Carsten en eigenlijk sinds 2005, tegen wil en dank onlosmakelijk verbonden met TMDC. Zelfs tijdens Carstens mislukte uitstapje naar grote-mensen-muziek zijn wij met hem blijven werken, al sloeg de wanhoop deze keer wel een paar keer toe toen Pascal 128 sporen op het scherm van zijn Macbook probeerde te bekijken. Ook standaard is dat Pascal na iedere TMDC-cd bezweert helemaal te stoppen met het mixen van metal en de studio wil opdoeken.
Nadat Trivmvirate een genre gecreëerd had, kon de labelstorm niet uitblijven ;-). Vanwaar de keuze voor Season of Mist?
Zoals al onze voormalige labels stond Twilight-Vertrieb ook al vrij snel op instorten. We hebben als ratten tijdig het zinkende schip verlaten en gingen op labeljacht. Ik ergerde mij destijds nogal aan de wijze waarop Season of Mist de laatste Morbid Angel cd heeft gepromoot. Men deed alsof Morbid Angel de eerste band ter wereld was die tecnobeats mixte met deathmetal (hallo Fear Factory en The Project Hate). In een dolle bui mailde ik Michael Berberian van Season of Mist dat wij dit al in 2008 deden, maar dan veel beter. Toen kreeg ik meteen een pissige mail terug in de trant van: ”Oh jaaa? Nou, laat maar eens wat horen dan”. Toen heb ik thuis Aslimu opgenomen, Carsten Altena heeft de boel volgepompt met orchestraties en Pascal Altena (daar is ‘ie weer) heeft het geheel een professionele mix gegeven. Ik heb de boel opgestuurd en kreeg een week later een reactie in de trant van: “ We willen jullie tekenen, hoeveel hebben jullie nodig?”
Tevens heeft binnen TMDC ook nog een zeldzame line-up wisseling plaatsgevonden…
We hadden al wel langer het idee dat Martijn muzikaal niet helemaal happy was met de muzikale koers die wij waren ingeslagen. Dat Martijn een ander idee van brutal deathmetal heeft, is goed te horen aan de releases van zijn andere band Toxocara. Zijn vertrek kwam dus niet als een volslagen verassing, al is het natuurlijk jammer als er iemand weggaat als je zolang met elkaar hebt opgetrokken. Alles is echter in goede harmonie verlopen en zijn afscheidsshow was op het bevrijdingsfestival in Wageningen. Martijn speelt nu bij Prostitute Disfugurement waar men deathmetal speelt zoals Chuck het ooit heeft bedoeld. Doordat Toxocara veel optrad, kwam het een keer voor dat Martijn een paar shows niet mee kon doen dus zijn we op zoek gegaan naar een vervanger voor die shows. Via Sjoerd kwamen we terecht bij Ivo Hilgenkamp die in no time de hele set instudeerde (en uiteindelijk ook niet mee kon doen in verband met een uitgelopen bevalling). Toen Martijn aangaf het zinkende schip te willen verlaten, hebben we meteen Ivo gevraagd. Ivo stemde toe en speelt inmiddels alweer 2 jaar bij TMDC. Ivo kan geweldig goed soleren en het leek ons wel cool om de solo’s eens op een andere manier in onze muziek te passen dan we voorheen deden. Ik ben een groot fan van hoe men solo’s speelde voordat grunge alles om zeep hielp. Denk aan gitaristen als Slash, Richie Sambora, John Norum, Kee Marcello en Kirk Hammet (Black Album.) Deze manier van soleren vormt een mooi contrast met de brute of klinische begeleiding, al is er op TETRAGRAMMATON ook weer het nodige Hanneman/King-gegier te horen.
Het is soms wel pijnlijk om te constateren dat ik qua instrumentskills nu de zwakste schakel binnen TMDC ben, maar gelukkig schrijf ik geniale composities.
Carsten Altena is ook weer teruggekeerd in `t veren bed. Rook ‘ie faam of hebben jullie hem een mes op de keel gezet?
Carsten is altijd lid gebleven van TMDC. Hij heeft alleen een aantal jaren getracht om met grown-up-music (geen metal dus) commercieel succes te oogsten. Om zich daar volledig op te kunnen focussen is Carsten gestopt met de liveshows. Hij is echter is vanaf het begin betrokken geweest bij het schrijven van het nieuwe album. Het is helaas voor Carsten niet gelukt om zich te nestelen in het oor/Lowlands/DWDD-genre. Op Stonehenge 2012 was hij dronken en waren we het al snel eens dat hij live weer mocht meespelen. Boze tongen beweren dat hij met hangende pootjes op zijn knieën is komen smeken om hem weer in genade aan te nemen, maar daar weten wij verder niets van.
De release party van TETRAGRAMMATON was in Arnhem. Nog met een speciale reden of boden zij gewoon de beste deal?
Nee geen speciale reden. Ondanks dat TMDC HQ nog steeds in Kampen is gesitueerd, zijn we allang geen Kamper-band meer. Daarom was een centraler gelegen plek als Arnhem dan ook een goed idee. De show ging goed. We hadden ruim een jaar niet meer op de planken gestaan en waren best nerveus. Ook draait er op de achtergrond zoveel techniek mee dat één vastgelopen computer de boel in het honderd kan sturen. Bij de eerste de beste zware sonic boom vlogen meteen de stoppen van het licht eruit en speelde we 30 sec in donker. Het was een geslaagde avond en erg gezellig met Colonel Decker, Bodyfarm en Neckbreak Nation.
Wiens idee was het eigenlijk om Colonel Decker aan de line-up toe te voegen?
Onze Booker TMR kwam hiermee. Ik ben daarna zelf nog even bezig geweest om ook Templeton Pek aan de line-up toe te voegen, maar dat was helaas niet meer haalbaar.
Over shows gesproken, vorig jaar stond de band op Inferno in Oslo. Hoe zijn jullie daar verzeild geraakt? Goede tijd gehad ook?
Een kennis van ons had TMDC getipt bij de organisatie. Ik kende het Infernofestival alleen uit de bladen en vond het erg gaaf dat wij als één van de buitenlandse acts mochten aantreden. Ons hotel zat praktisch achter de zaal dus dat liep allemaal gesmeerd. Ik vond het bijzonder hoe zeer de Black Circle rondom Euronymous e.a. daar nog leeft. Er waren handgeschilderde afbeeldingen van Varg en Euronymous te koop, evenals veel andere merchandise rondom dat thema.
De show verliep op rolletjes, het is altijd spannend als je voor het eerst in een land speelt, maar getuige de reacties en de filmpjes op You Tube was het een goede show. Op de zondag hebben we Oslo bekeken. We hebben onder andere de wisseling van de erewacht gezien bij het Koninklijk Paleis, we hebben bovenop dat gloednieuwe muziektheater gestaan en ons hotel bleek op een steenworp afstand te liggen van de regeringswijk waar Breivik zijn bommen af heeft laten gaan. Toen viel opeens op hoeveel er nog steeds in puin lag, hoeveel schotten er nog voor de ramen zaten en hoeveel muren nog scheuren vertoonden. De rotzooi is daar nog lang niet opgeruimd…
Wordt het trouwens niet eens tijd voor een dvd’tje? Ik gok dat je een aardig vermakelijke schijfje kunt samenstellen als je de toon van de persberichten en muzikale humor omzet in beeld en natuurlijk geluid…
Een dvd gaat vooral om de muziek. Camera’s op de gitaarhals, etc. En van de muziek moeten wij het nu juist niet hebben. We zouden videoclips kunnen maken, maar dat is tegenwoordig de moeite niet. Als we dat al zouden doen, zouden de video’s de kwaliteit moeten hebben van de video’s van Behemoth. Met onze filmsoundtrack-achtige muziekproducties kunnen we niet aankomen met een videoclip die gemaakt lijkt te zijn als afstudeerproject van de kunstacademie. Snoertjes in struiken enzo…
Veel succes en plezier de komende tijd. Krenk niet te veel zieltjes ;-).
De reviews stromen nu binnen en het is interessant om te zien hoezeer de boel lijkt te polariseren. Of mensen vinden het geweldig en hebben meteen de “klik” met de muziek en imago of ze vinden het waardeloos en geven scores als 1/10. Het merendeel van de scores is hoog tot zeer hoog. We zetten de reviews, goed en slecht, op onze Facebook zodat iedereen kan meegenieten. Vreemd om te lezen dat de ene reviewer een nummer het beste vind dat hij ooit heeft gehoord en iemand anders over precies hetzelfde nummer schrijft dat het grote bagger is. Of ze branden de boel finaal af en geven dan heel laf een 6. Geef dan een 2 of zo.
We gaan de komende tijd veel spelen. Op de planning staan onder andere Baroeg met Macabre, Vlamrock (België), Graspop (België), Dokkem Open Air, Kashfest, Eindhoven Metal Meeting en nog veel meer. Bekvechten, stoken en rotzooi schoppen kan op onze Facebook en merchandise bestellen kan op onze website.
