Unarmed was iets wat we echt moesten doen. Na de laatste wereldtour wilden we echt even pauze hebben. [Andi] Deris, [Markus] Grosskopf en ik hebben de afgelopen vijftien jaar geen echte rustpauze gehad. Ook toen we vijf jaar geleden nieuw management kregen moesten we nog erg hard werken om Helloween op het niveau te krijgen waar we het wilden hebben.
Onze manager wilde iets speciaals doen voor ons vijfentwintigjarig jubileum, en hij vroeg ons op welke manier we iets zouden kunnen doen. We wilden niet zomaar oude nummers opnieuw opnemen of dingen remixen. We wilden iets met klassieke muziek doen, of akoestisch. Uiteindelijk hebben we Andreas Becker gehuurd, die voor een aantal grote Duitse pop-acts werkt. Hij heeft een heleboel arrangementen gedaan. Daarnaast heeft Matthias Ulmer, die ook al keyboards en arrangementen op het Gambling With The Devil-album deed, aan veel nummers gewerkt. Hij heeft klassieke arrangementen gedaan, maar ook de lounge-arrangementen die je hoort op If I Could Fly en saxofoonarrangementen voor Dr. Stein. En ze regelden het Prague Symphonic Orchestra, dat was echt iets om trots op te zijn.
Zelf wilden we niet te veel betrokken zijn bij de productie van het album. In het jaar dat het kostte om Unarmed te maken moesten we natuurlijk wel de zang en wat extra opnamen doen, maar het kostte veel minder moeite dan gebruikelijk bij het opnemen van een album.
Over wat beter had gekund:
Het enige waar ik niet tevreden over ben op Unarmed is I Want Out. dat nummer had makkelijk zonder dat kinderkoor uitgebracht kunnen worden, maar er waren mensen die het al opgenomen hadden en van mening waren dat het een goed idee was. Er is op zo’n moment ruimte voor discussie en uiteindelijk is het een democratische beslissing geweest.
Over het ontvangst door de fans:
Sommige fans haten het album en de muziekgenres die je er op hoort. Maar weet je, ik ben geboren in 1962, ik ben nu achtenveertig jaar oud en ik ben met andere muziek opgegroeid. Ik kwam niet uit de typische heavy metal scene. Deris is ook de jongste niet meer. We groeiden praktisch op met muziek van de Beatles en wat later kwam; Deep Purple, Uriah Heep en dat soort spul. We hebben een andere benadering gekozen voor het album en wilden het open houden. Het is te begrijpen dat er fans zijn die het album echt niet leuk vinden, dat respecteren we ook, maar ik hoop dat ze ooit later van gedachten veranderen.
Waarom 7 Sinners zo luid is:
We zeiden tijdens de opnamen van Unarmed al tegen elkaar dat we daarna terug zouden komen met een typisch Helloween-album. Misschien is het wat harder uitgevallen door de impact die de Unarmed-sessie had, dat we daarom extra stevig terug wilden komen. Een andere reden is dat we dit keer meer tijd hadden om materiaal te schrijven, misschien beter materiaal. Daardoor konden we meer tijd steken in het opnemen van demo’s en het samen bijschaven van de muziek. Zoveel tijd hadden we nooit in de vijftien jaar hiervoor. Soms maar vier maanden, soms een half jaar. Ik denk dat het verschil ook echt te merken is. Het klinkt qua structuur en hoe het is opgenomen allemaal een stuk volwassener. Ik wil niet dat cliché erbij halen en zeggen dat we zelf volwassener zijn geworden, ik bedoel het puur muzikaal. Dani [Löble, drummer] had een stuk meer tijd om zichzelf voor te bereiden en te besluiten hoe hij wilde spelen. Ik denk dat hij… die extra speciale dingen speelt die hij kan en die niet in de demo’s zitten. Het is niet zoals toen hij bij de band kwam, toen hij gewoon naar de studio kwam en alles inspeelde.
Over de opnamesessies van 7 Sinners:
We hebben dit album opgenomen met de instrumenten naar A=432 hertz gestemd, in plaats van de gebruikelijke A=440 hertz. De planeet aarde heeft een frequentie van 8 hz. En als je dat naar boven toe vermenigvuldigt komt je uit op 432 hz. Ik denk dat de cd die we nu gemaakt hebben magisch en een stuk natuurlijker klinkt, ook door hoe de intrumenten gestemd zijn.
Door het opnieuw stemmen kostten de opnamen wel een stuk meer tijd. Harmonieën moesten opnieuw afgestemd worden en de piano die we gebruikt hebben voor de opnamen konden we niet opnieuw stemmen. Dat was wel mogelijk, maar dat zou echt gekkenwerk geweest zijn. Daarom hebben we die opname digitaal geëdit naar 432 hertz. Verder hebben we zonder clicktrack opgenomen, maar nog meer vertrouwd op het ritme van Dani.
Dit keer moest hij ook éénentwintig tracks inspelen. Er zijn veel nummers over van deze opnamesessies, waarop de drums al ingespeeld zijn, net als de basgitaren en wat gitaarwerk. De zang mist nog, en nog wat andere dingen, maar nu hebben we al vijf of zes nummers klaar liggen voor het volgende album.
Waarom het album 7 Sinners heet:
Met de titel 7 Sinners kwamen we al vroeg in het opnameproces, toen we nog bezig waren met demo’s opnemen en ideeën uitwisselen. Daarom kon iedereen tijdens het schrijven van de teksten al rekening houden met het thema. Of ze hadden al iets in die richting klaarliggen. Who Is Mr. Madman bijvoorbeeld is pas laat opgenomen. Charlie [Bauerfeind] vroeg om zo’n soort nummer, samen hebben we een concept uitgedacht dat aansloot op het thema ‘zonde’. Het nummer is een vervolg op Perfect Gentleman. Het personage uit dat nummer overdreef het wat de vrouwen betreft en draaide helemaal door, waardoor hij in een gesticht – een gekkenhuis - terecht kwam.
Zo kun je het thema ‘zonde’ in meer tracks terugvinden. Sommige van Markus’ [Grosskopf] tracks hebben betrekking op de albumtitel. Zelf wacht ik altijd met teksten schrijven tot de nummers helemaal af zijn en ik een idee heb waar ze over moeten gaan. Ik ben ook altijd erg laat met de teksten, maar het schrijven verloopt op een natuurlijke wijze. Toch is 7 Sinners is geen conceptalbum, hoewel die indruk wel gewekt wordt door sommige teksten.
Over zijn eigen nummers:
Voor dit album schreef ik vier nummers, waarvan er uiteindelijk twee op 7 Sinners terechtkwamen. The Sage, The Fool, The Sinner gaat over hoe je nooit zeker weet wat je aan het doen bent. Ben je heel wijs bezig, volslagen idioot, of bega je eigenlijk een zonde. Zoals wanneer je een heel goed, slim idee hebt maar bij de uitvoering blijkt dat je dingen vergeten bent of niet goed aangepakt hebt. Voor de toeschouwer, iemand die er niets mee te maken heeft, lijkt het dan alsof je ontzettend stom bezig bent.
Raise The Noise gaat over een planeet die bezet is door het volk van een andere planeet. De oorspronkelijke bewoners van de planeet werden de burgerrechten ontnomen, maar ze bedenken een plan om zich te ontdoen van het totalitaire regime. De indringers, de bezetters kunnen niet tegen de muziek die op de planeet gemaakt wordt, dus die wordt verboden. Het plan van het verzet is om een fluitist ontzettend ingewikkelde solo’s te laten spelen, zodat de bezetters in de war raken en het verzet de regering omver kan werpen. Dat is zo ongeveer het verhaal.
...en ook iets over een nummer van Deris: Far In The Future:
Het idee van Far In The Future is dat we dingen doen met de aarde, waarmee we die uiteindelijk verwoesten. Of het nu om nucleaire wapens gaat, overbevolking of het opraken van de fossiele brandstoffen. Je kunt erop rekenen dat we over millennia weer helemaal opnieuw moeten beginnen.
