Omdat hij onze eerste zanger was, weet hij precies wat we willen. Het is een goede schrijver en we vinden het leuk dat we hem zo bij de band kunnen blijven betrekken. Ook voor het nieuwe album heeft Jan weer de teksten geschreven. Hij heeft maar één album overgeslagen, dat was Nattfödd.
Dit is het tweede album dat jullie op hebben genomen met jullie huidige zanger, Vreth. Maakte dat het hele proces makkelijker?
Ik denk het wel. We hebben inmiddels meer dan 100 shows met hem gedaan en hij voelt zich nu helemaal vertrouwd. Van de andere kant gezien hebben wij 110% vertrouwen in hem. Voor Ur Jordens Djup voegde hij zich pas laat bij de band, waardoor alle arrangementen al vaststonden en hij zich aan onze ideeën moest houden. Voor het nieuwe album hebben we hem zelf de zanglijnen laten bedenken. Vreth is niet alleen bij Finntroll gekomen om te zingen, hij voegt ook iets toe tijdens het maken van een album.
Wil hij niet liever zelf de teksten schrijven? Hij moet ze per slot van rekening ook zingen.
We hebben geprobeerd om hem dat te laten doen, maar hij wilde niet echt. Hij wil dan vooral zijn eigen ideeën gebruiken en die zijn nogal vreemd. Hij had voor twee nummers teksten geschreven en Jan acht. Die van Vreth hebben we niet gebruikt omdat de onderwerpen dan te veel uiteen zouden lopen. Als hij een heel album vol zou schrijven zouden we er zeker mee aan de slag gaan. Maar we zijn blij zoals het gegaan is. Jan is een uitstekende schrijver.
Voor Nifelvind heb je weer wat instrumenten gebruikt waarvan jullie zelf claimen dat ze nooit eerder op een metalalbum zijn verschenen. Waar moeten we dan aan denken?
Ik denk inderdaad niet dat er voor ons een metalband is geweest die een Bulgaarse gitaar en traditionele Iraanse drums hebben gebruikt. We hebben nog meer instrumenten gebruikt, veelal akoestische, waarvan ik de namen allemaal niet meer weet.
Bespelen jullie die instrumenten zelf?
Onze toetsenist Trollhorn doet dat vaak. Het is wel een beetje beangstigend, want je geeft hem een instrument wat ‘ie nog nooit eerder gezien heeft en een uur later kan hij er op spelen. Dan gaat hij ervoor zitten, neemt een sigaret en al snel weet hij wat hij met het instrument kan. Wij spelen wat we kunnen en hij mag de rest doen.
Wat is het belangrijkste verschil tussen Nifelvind en jullie vorige album Ur Jordens Djup?
Dit album is nog vreemder. We hebben ons voornamelijk geconcentreerd op een goede productie en een goede sound. We wilden zo min mogelijk compromissen sluiten, ook al zou dat betekenen dat er stukken op het album voorkomen die zelfs wij vreemd vinden. We hebben zoveel mogelijk onze oorspronkelijke ideeën behouden waardoor een heerlijk gek album is ontstaan.
Ik vind het een heel divers album. Dat is op zich al een compliment waard.
Veel bands hebben de neiging om elk nummer hetzelfde te laten klinken. Dat kan je van de nummers op Nifelvind niet zeggen. Eén ding wat de bandleden van Finntroll gemeen hebben is de wil om herhaling te vermijden. Het komt wel eens voor dat we twee nummers te veel op elkaar vinden lijken en dan schrappen we er gewoon een of we passen het zodanig aan dat de verschillen overduidelijk zijn.
Waar ben je zelf het meest tevreden over als je naar dit album luistert?
Ik denk dat we sommige nummers behoorlijk explosief hebben laten klinken door de productie. Deels komt het ook doordat we nu meer tijd tot onze beschikking hadden dan in het verleden. Bij de opnames van vorige albums moesten we ons soms tevreden stellen met wat we hadden, simpelweg omdat we in de studio geen tijd meer hadden om nog aanpassingen te maken. Nu hoefden we dus geen compromissen te sluiten en klinkt alles zoals het hoort.
Tijd genoeg in de studio dus?
Ach, je zou altijd willen dat je nog twee dagen extra had. Onze bassist heeft me versteld doen staan door in zeven uur alle baslijnen voor het album in te spelen. De andere bandleden waren lang zo snel niet.
Komt dat doordat jullie te vaak in de sauna in die studio zaten?
Dat was heerlijk. Het leuke was dat ze in die sauna zelfs speakers hadden zodat we direct terug konden luisteren wat we zojuist opgenomen hadden.
Kregen jullie nog nieuwe ideeën terwijl jullie in de sauna zaten die jullie daarna gelijk hebben opgenomen?
Haha, nee. Onze saunabezoeken beperken zich voornamelijk tot relaxen en bier drinken en daarna blijven we mooi van onze eerder opgenomen nummers af.
Het album is wederom opgenomen in de Sonic Pump Studios in Helsinki. Veel Finse bands nemen daar hun album op. Betekent dit dat het één van de beste studio’s in Finland is?
Ik wil niet zeggen dat het de beste studio van Finland is, maar het is lekker dicht bij huis en de studio heeft alles wat we nodig hebben. De sfeer is er ook heel ontspannen. Veel akoestische instrumenten die op het album terug te horen zijn, komen trouwens uit de ruimte naast onze studio. Veel bluesmuzikanten hebben daar cd’s opgenomen en ze hebben een hele reeks aparte instrumenten waar we gebruik van mochten maken.
Toch is het nummer Galgasång het enige nummer waar de akoestische instrumenten daadwerkelijk op de voorgrond treden.
Galgasång is ons eerste nummer zonder keyboards. Veel nummers hebben een hoop creepy geluiden op de achtergrond. Moet je het album maar eens door een koptelefoon beluisteren, dan hoor je op de achtergrond een hoop gekkigheid.
Jullie hebben ook weer flink uitgepakt met de orkestrale gedeeltes, bijvoorbeeld in het nummer Mot Skuggornas Värld.
We hebben daarvoor gebruik gemaakt van een echt orkest, dus wat je hoort komt niet uit een keyboard. De naam van dat orkest? Geen idee! Dat is Trollhorns afdeling. Hij bedenkt de arrangementen en de volgende dag laat hij horen wat hij heeft. Prima, ik weet niet hoe hij er aan komt en ik wil het niet weten ook, haha. Het zorgt in ieder geval voor een groots geluid en dat is het belangrijkste.
Het album heet Nifelvind wat ‘helse wind’ of ‘ondergrond’ betekent. In tegenstelling tot wat de albumtitel doet vermoeden vind ik dit niet jullie donkerste album qua geluid. Ben je het daar mee eens?
Ja en nee. Sommige eerdere albums hebben meer black en death metalstukken. Nifelvind is inderdaad wat vrolijker, maar bevat op de achtergrond toch een hoop onheilspellende geluiden.
In 2010 maken jullie weer deel uit van de Paganfest-karavaan. Heeft een dergelijke package jouw voorkeur of heb je liever een tour met verschillende muzikale stijlen?
Persoonlijk vind ik het leuker als er verschillende soorten bands optreden. Ik ben een tijdje terug naar In Flames, Soilwork en nog een andere melodieuze death metalband geweest. Drie achterelkaar vind ik net iets te veel van het goede. Ik hou van afwisseling. Toch zal het ongetwijfeld een leuke tour worden. De mensen willen dit, dat is in het verleden wel gebleken. Het is leuk om weer met Eluiveitie op pad te gaan. Het belangrijkste blijft toch dat je het goed kan vinden met de overige bands.
Jullie staan ook bekend als een uitstekende liveband. Is het podium een plek waar jullie je thuis voelen?
We voelen ons daar zeker op ons gemak. Je hebt bands die beter zijn op plaat dan live en vice versa. Wij voelen ons het best als we live muziek kunnen maken voor een menigte.
In 2008 hebben jullie een optreden in Amsterdam gefilmd voor een aanstaande dvd-release. Hoe staat het daarmee?
We waren niet tevreden met het materiaal dat in Amsterdam gefilmd is. Het zag er in onze ogen niet goed uit en daarom hebben we besloten om dat concert niet volledig op dvd te zetten. We hebben de laatste tijd veel materiaal verzameld van verschillende optredens om daar alsnog een mooie dvd te maken. Waarschijnlijk zullen we tijdens de Paganfest-optredens ook nog een hoop filmen, zodat we de dvd later dit jaar uit kunnen brengen.
Nog even dit. Samen met jullie zanger en wat andere muzikanten ben je het project Decomposter begonnen. Wat zijn de plannen met dat project? Zijn die er überhaupt?
Gewoon lekker muziek maken met een stel vrienden. We hebben dezelfde muzikale voorkeuren en we willen terug gaan naar de death metalsound waar wij mee zijn opgegroeid en zoals wij die ook het liefst horen. Meer moet je er niet achter zoeken. Wellicht dat we binnenkort nog een paar nummers opnemen.
