Populair
Ook in de Verenigde Staten is III: In The Eyes Of Fire zeer positief ontvangen. Het album verkocht in de eerste week na release zo goed dat het op plaats 35 in de Billboard 200 binnenkwam, ook voor de gitarist een verrassing. "Ik ben erg blij dat de plaat het zo goed doet. Als je aan dat soort lijsten denkt, denk je nooit aan metal, maar eerder aan Justin Timberlake en dat soort commerciële muziek. Wij maken 'herrie', maar je ziet toch dat metal erg populair is de laatste jaren. In The Eyes Of Fire heeft mijn verwachtingen zeker overtroffen en hij verkoopt nog steeds erg goed. Het doet deugd om te zien dat mensen hem net zo goed vinden als wijzelf."

Alles behalve standaard
Het idee achter III: In The Eyes Is Of Fire is vrij simpel. Unearth wilde een album maken zonder de bekende formules toe te passen. Geen overkill aan breakdowns, maar een iets genuanceerdere aanpak. "Al met al wilden we eens iets anders doen toen we deze plaat opnamen. Ons doel was om een moderne thrash-plaat op te nemen met complexe riffs. Geen metalcore-riffs, geen meezingrefreinen en geen simpele 'chuga chuga' breakdowns. De opnameproces was ook anders dan gebruikelijk. Geen 'click tracks' of andere studiotrucjes om het geweldig te laten klinken. Ik moet iedereen teleurstellen, maar we hebben elke noot zelf ingespeeld om zo een organisch geluid te creëren. We hebben dus niet eerst iets opgenomen en daarna weer vervangen. Simpel gezegd waren we die slechte, overgeproduceerde 'perfecte' platen gewoon zat. We wilden dit album op de ouderwetse manier opnemen, zonder trucjes waar iedereen zo sterk van afhankelijk is. Wij spelen niet vals, haha."

Volgens McGrath is III niet een ander breakdown na breakdown album, zoals sommige moderne metalbands dat constant flikken. "Breakdowns klinken alleen goed als je ze goed gebruikt. Om eerlijk te zijn, als je iets te veel doet wordt het nogal saai. Solo's bijvoorbeeld. Persoonlijk vind ik het verschrikkelijk als een gast te veel solo's inspeelt op een album en ik weet zeker dat niemand een album kan waarderen waar honderd kutsolo's opstaan. Waar ik ook problemen mee heb zijn die meezingbare shit refreinen. Laat me niet lachen. Het lijkt wel of iedereen maar wat doet om cd's te verkopen. Bands die dat doen openen de deur voor de 'New Wave Of Nu-Metal'. Het gaat me aan het hart dat metal verandert in popmuziek. Waar het op neerkomt is dat als je muziek maakt, je bepaalde dingen met mate moet doen. Ik vind breakdowns geweldig. Het kan een fantastisch keerpunt zijn in een nummer. Hetzelfde geldt voor solo's en refreinen. Maar als je iets halfslachtigs opneemt verveelt het snel. Als je iets doet, doe het dan goed. Daarom ben ik ook zo trots op Unearth. Het maakt niet uit of het gaat om een solo, een breakdown of een complete songstructuur, we proberen altijd onze sound te verbeteren.

Opvallend
Als je de zesde track van III: In The Eyes Of Fire beluistert valt het felle gitaarwerk waarmee wordt geopend direct op. Het doet vooral aan het Arch Enemy-nummer Nemesis denken, maar de gitarist ontkent door deze Zweedse band te zijn beïnvloed. "Om eerlijk te zijn heb ik nooit echt naar Arch Enemy geluisterd. Volgens mij heb ik ze ooit een keer 15 minuten zien spelen op een festival. Het zijn vooral de grootste bands waar we een voorbeeld aan nemen: Crowbar, Iron Maiden, Anthrax, Megadeth, Metallica enzovoorts. Wat onze muziek aangaat schrijven we wat goed voelt."

Een ander nummer dat opvalt is het instrumentale Big Bear And The Hour Of Chaos, een stuk muziek met een verhaal erachter. McGrath legt uit: "Dat nummer is ontstaan uit een aantal ideeën die we hadden toen we in de studio zaten. We wilden een jamsong, en de enige manier om er iets fatsoenlijks van te maken was om ons eens flink te bezatten. We schreven het nummer in ongeveer een uur tijd, ergens van elf uur 's avonds tot middernacht. Het was een toffe ervaring. Als je goed luistert hoor je me aan het begin van het nummer bezopen en schreeuwend over de vloer rollen. Het nummer is 'live' opgenomen en is waarschijnlijk het puurste nummer dat we ooit hebben opgenomen. De pianostukken waren een idee van onze bassist Slo en zijn pas later toegevoegd."

Terry Date
Voor de productie van de plaat tekende niemand minder dan Terry Date, die in het verleden met grote namen als Pantera, Soundgarden, Overkill en Deftones collaboreerde. McGrath licht toe waarom de keuze op hem viel. "Terry is een geweldige producer. Hij heeft al tientallen platen geproduceerd waar we allemaal graag naar luisteren. We wilden gewoon een engineer/producer die ons kon helpen een lekker organisch klinkend album te maken. Om met hem samen te werken was geweldig. Ik kan daarom ook niet wachten om weer met hem te werken." Vooral het drumwerk van Mike Justian klinkt erg strak en glashelder, maar speciale aandacht is er niet aan geschonken "Zo klinkt Mike in de studio. Niets meer en niets minder. We speelden de nummers net zolang totdat het goed klonk. We namen onze tijd en probeerden alles zo goed mogelijk te laten klinken. Ik denk dat we tevreden mogen zijn met het resultaat."

Internet
Hoewel de officiële Unearth-site er fraai uitziet, ontbreekt een forum. Vaak toch een manier waarop muzikanten met hun fans communiceren. "Shit, ik dacht echt dat we er een hadden. Nou ja, je kan ons altijd via Myspace en email bereiken. Makkelijker kan niet. We houden graag contact met onze fans!" En niet alleen voor die doeleinden surft hij graag op het web. "Ik vind internet geweldig! Ik kan geen betere manier bedenken om te shoppen voor je familie, informatie op te zoeken en porno te downloaden! En dat allemaal op dezelfde plek!"