Twee bands waar Chaoswave veel mee wordt vergeken zijn Nevermore (vanwege het gitaarspel van Rangstrup) en Lacuna Coil (vanwege het stemgeluid van zangeres Giorgia Fadda dat veel lijkt op dat van Cristina Scabbia). Hoewel Rangstrup een groot fan is van Nevermore zegt hij niet door de band uit Seattle te zijn geïnspireerd toen hij ‘The White Noise Within’ schreef. “Nevermore was een grote bron van inspiratie voor de eerste paar nummers die ik schreef voor de band. Toen ik Chaoswave begon was ik geïnspireerd door Nevermore en Strapping Young Lad, twee bands die een zeer herkenbaar eigen geluid hebben. Ik gebruikte hun ‘brutality-meets-melody’ idee als een beginpunt voor hoe ik wilde dat Chaoswave zou klinken. Later werd het schrijven van een song stukken eenvoudiger voor me en putte ik inspiratie uit metalcore, prog- en thrash metal bands en natuurlijk meer en meer uit Chaoswave zelf. Na een tijdje ontwikkelt een band zijn eigen stijl en dit werkt langzaam maar zeker ook inspirerend.” De vergelijking met Lacuna Coil ziet de Deen ook, maar verder dan de zang wil hij niet gaan. “Ik begrijp die vergelijkingen wel en ik ben het met je eens dat hun stemgeluid aardig overeenkomt. Toch luistert niemand in onze band naar Lacuna Coil. Ik heb mezelf aangeleerd om de Nevermore/Lacuna Coil omschrijving te geven als mensen vragen hoe Chaoswave klinkt. Dit omdat ik die omschrijving al vaak ben tegengekomen en mensen dan snel begrijpen wat voor muziek wij maken.”
Denemarken
Zijn grote liefde was de belangrijkste reden om Denemarken te verlaten en zich in Zuid-Europa te settelen. Zijn thuisland blijft echter belangrijk voor hem. Zo trad Chaoswave onderhand vaker op in Denemarken dan in Italië. “Toen ik net klaar was met mijn studie kwam ik mijn Italiaanse vriendin tegen. Omdat ik op dat moment geen band had en ik een baan aangeboden kreeg in Italië was de keuze vrij eenvoudig. Het leven hier bevalt me prima. De eerste twee of drie jaar waren erg moeilijk omdat de mentaliteit hier erg verschilt van de Deense, maar het begint al als een tweede thuis te voelen.” Volgens de bebaarde gitarist valt de metalscene in Italie op z’n minst toch een beetje tegen. “Het spijt me voor de Italianen, maar ik vind de scene hier eigenlijk helemaal niks. Sommige acts met Italiaanse teksten zoals Litfiba of Elio E Le Storie Tese kan ik nog wel waarderen en een paar undergroundbands zoals Subhuman en Cataria hebben zelfs grote indruk op me gemaakt. Er zijn genoeg getalenteerde muzikanten te vinden, maar de grote bands zoals Rhapsody, Lacuna Coil, Labyrinth en Vision Divine maken gewoonweg niet de muziek waar ik van hou.” Dan is hij beter te spreken over de situatie in Denemarken. “De metalscene in mijn thuisland is wel een stukje beter dan hier. Betere zalen en betere bands, maar dat is natuurlijk mijn mening.”
The White Noise Within
Wat opvalt aan ‘The White Noise Within’ is de sublieme productie. Als je weet dat Jacob Hansen hiervoor verantwoordelijk is, heb je gelijk weer een link met Denemarken te pakken. “Ik kende de naam Hansen al toen ik nog een klein jochie was en net naar metal begon de luisteren. Jacob Hansen is de frontman van Invocator, één van de eerste, niet commerciële, heavy metalbands uit Denemarken, die succes oogsten in het buitenland. In Denemarken is het al jaren bekend dat hij ook een hele goede producer is, maar de rest van de wereld raakt nu ook beter bekend met hem. Met Sinphonia nam ik in 1999 al een plaat met hem op. Over Jacob Hansen niets dan lof!” Rangstrup zelf was verantwoordelijk voor de teksten op ‘The White Noise Within’ dat geen conceptalbum is, maar waarvan de songs wel vaak overeenkomende onderwerpen hebben. “Om een lang verhaal kort te maken: de thema’s van de songs beschrijven de conflicten tussen de mentale en de fysieke wereld. Om de mentale wereld de omschrijven gebruik ik veel metaforen en teksten over een surrealistische wereld. Neem bijvoorbeeld ‘The Wasteland Of Days’ dat gaat over een een ‘verwilderd’ deel van iemands brein dat zich iedere dag dat deze persoon leeft meer en meer ontwikkelt. ‘Swept Away’ gaat over het accepteren van waanzin en eenzaamheid in de vorm van een golf die je overspoelt, maar toch een gevoel van veiligheid geeft.”
Sinphonia
Naast Chaoswave speelt 'Guf' ook gitaar in een andere band, Sinphonia, waarmee hij al meerdere cd's heeft opgenomen. "We hebben onlangs een mini-cd uitgebracht en we zijn nu hard op zoek naar een goed label dat ons volgende album uit wil brengen. Sinphonia is meer een project. Het zijn een aantal goede muzikanten bij elkaar die niet veel tijd nodig hebben om met nieuw materiaal te komen. De mcd was samengesteld en opgenomen zonder dat we die nummers ooit samen hadden gespeeld." Nog twee bandleden hebben andere projecten lopen. Bassist Marco Angioni is ook actief in KTL en Raphael Saini drumt naast Chaoswave ook in Blu Infinito. De afspraak staat wel dat Chaoswave ten allen tijden voorrang krijgt. "Chaoswave heeft onze prioriteit. Dat geldt voor alle bandleden. We zijn momenteel erg druk met de band omdat we denken dat Chaoswave veel potentie heeft. Toch houden we ervan om ook andere muziek te maken. Voor Marco en Raphael en hun projecten werkt het hetzelfde als voor mij en Sinphonia: als er tijd voor is werken we aan onze projecten en als Chaoswave ons nodig heeft is iedereen onmiddelijk beschikbaar."
