Tour
De 38-jarige Chavarri is niet meer te stoppen als ik hem vraag hoe de tour tot dusverre verloopt. “Tot nu toe gaat alles geweldig. We deden een paar shows in Duitsland en één in Zweden en er waren al 250 tickets verkocht in de voorverkoop. Daar kwamen elke avond nog een hoop mensen bij en dat is vrij ongewoon. Normaliter heb je het aantal tickets dat vooraf is verkocht en komen er uiteindelijk in totaal twee keer zoveel mensen opdagen. Dus heb je 500 tickets verkocht in de presale, dan kan je 1000 man in de zaal verwachten.”
Toch speelt Ill Nino deze hele tour niet in zalen waar meer dan 900 mensen in kunnen. “Zo wilden we dat. Dit is de eerste tour in tweeënhalfjaar dat Ill Niño de headliner is. We hebben nu drie albums waar we uit kunnen kiezen, dus doen we een set van 17 songs. We willen dat de kids het naar hun zin hebben en dat het contact met het publiek in orde is. In de zomer zijn we weer terug hier in Europa en zullen we op festivals spelen, dan kunnen we groots uitpakken." Als ik informeer of er al festivals bekend zijn waar ze zeker zullen spelen moet de hevig getatoeerde en gepiercete drummer me teleurstellen. “Er is nog niks zeker, maar we proberen in ieder geval op Rock Am Ring en Rock Im Park te spelen en waarschijnlijk ook op festivals hier in Nederland en België.”
Vrienden
Een tijdje terug kreeg Chavarri de kans om een half jaar lang met het Soulfly van Max Cavalera te touren als supportact van Iron Maiden. “Die tour was geweldig. Ik zat gewoon te drummen en plotseling zag ik Nicko McBrain achter me staan. Ik begon zo wat te trippen. Hoe kan het zijn dat de drummer die speelde op ‘Piece Of Mind’ nu ineens naar me staat te kijken met een blikje bier in z’n hand? Na de show verliet ik het podium en daar stond hij. Hij vroeg me of ik die avond in de tourbus van Maiden een biertje kwam drinken. Nu drink ik nooit alcohol, maar met hem wou ik er wel één drinken! We hadden het over zijn manier van drummen en ook over mijn manier van drummen. Dat was een hele toffe avond. Eén om niet snel te vergeten.”
Iron Maiden blijkt niet de enige band waar de leden van Ill Niño het goed mee kunnen vinden. “Vaak doen we een tour omdat we graag met andere bands rondhangen. We hebben tours gedaan met System Of A Down, met Tool, met Static-X. We hebben een tour gedaan met Disturbed waar we elke avond voor 3000 man speelden. Al die gasten zijn goede vrienden geworden. Ik bel regelmatig met de jongens van Sevendust om te vragen hoe het met ze gaat. Als we samen aan het touren zijn is het één grote party. Net een familie dat samen komt voor het kerstdiner. Als bands als Chimaira en Drowning Pool op een festival spelen waar wij ook zijn dan gaan we ook zeker altijd naar hun show kijken.”
One Nation Underground
Zoals in veel bands het geval is, schrijft ook bij Ill Niño de zanger alle teksten. Heeft de in Peru geboren Chavarri hier eigenlijk geen problemen mee? “Nee, totaal niet. We zijn als broers. Bovendien praten we urenlang en wisselen we ideeen uit. Als ik een idee heb ga ik met Cristian praten en schrijft hij er een verhaal omheen. Onze bassist, Laz, komt meestal met songtitels op de proppen. Ik heb het album ook zelf geproduceerd en ik moest me soms inbeelden dat ik een 15-jarige knul ben, want ik snap wel wat Cris bedoeld met bepaalde teksten, maar iemand die onze plaat koopt vraagt zich misschien af waar hij het over heeft.”
“De teksten zijn voor meerdere interpretaties vatbaar. Je kan er op verschillende manieren iets van maken en dat is maar goed ook, want iedereen heeft zo zijn eigen visie over wat er rond een persoon speelt. Iemand die heel blij is zal zeggen dat het glas half vol is. Iemand die down is daarentegen, zal zeggen dat het glas half leeg is. Het verschilt van persoon tot persoon.”
In een artikeltje op de Ill Niño website valt te lezen dat de band wel tevreden is over de eerste twee albums, ‘Revolution, Revolución’ en ‘Confession’, maar dat deze platen niet helemaal representatief zijn als het gaat om waar Ill Niño helemaal voor staat. Toch moet dit niet verkeerd worden opgevat. “Daar bedoelen we niks negatiefs mee, hoor. We zijn nog steeds superblij met die platen. Ik denk alleen dat ‘One Nation Underground’ meer typische Ill Niño elementen bevat. Er is meer Latin percussie, meer dubbele bas, meer heavy gitaren en meer tribal. Typerend voor ons is dat we nooit twee keer dezelfde plaat zullen maken. Veel bands tegenwoordig willen een plaat uitbrengen die zo heavy mogelijk is, omdat ze als echte metalband beschouwd willen worden. Maar laat ik je dit vertellen, je zult nooit heavier worden dan Slayer en Pantera. Geloof me. Het maakt me niet uit wie je bent, welke versterkers je gebruikt of dat het je tien jaar kost om een plaat op te nemen. Je zal nooit een album maken zoals ‘Reign In Blood’. Je zal nooit een plaat maken als ‘Vulgar Display Of Power’. Dat zijn legendarische platen. Hetzelfde geldt voor ‘Master Of Puppets’. Met Ill Niño willen we niet als andere bands klinken of twee maal dezelfde plaat opnemen."
Hardhitters
De naam Nicko McBrain was al even gevallen. Heeft Dave eigenlijk nog meer favoriete drummers? “De eerste drummer van Iron Maiden, Clive Burr, was ook geweldig. Hij speelde mee op ‘The Number Of The Beast’. Dat album heeft mij zwaar beïnvloed. Met een nummer als ‘The Prisoner’ valt niet te klooien. Stefan Kaufmann van Accept vind ik ook geweldig. ‘Restless And Wild’ is ongenaakbaar. Hoe oud ben jij? Ik denk dat je dat album fantastisch zal vinden. Doe je zelf een plezier en schaf hem aan! Dankzij Kaufmann ben ik begonnen met drummen. Ik hoorde die plaat en ik was verkocht. Andere sterke drummers vind ik Ian Paice van Deep Purple en John Bonham van Zeppelin en een paar ondergewaardeerde hardhitters zoals Tommy Aldridge van Whitesnake, die eigenlijk heel rustig speelde op Whitesnake-platen, maar te keer ging op die van Ozzy en zijn solowerk.”
Alles voor de kids
Inmiddels is de openingsact van vanavond, Agresión, allang begonnen aan hun set en moet Chavarri zich spoedig naar de kleedkamer begeven om zich voor te bereiden op de show. Hij heeft er echter weinig moeite mee om de knop om te zetten. “Ik doe dit nu al zo lang. Toen ik 18 was bracht ik mijn eerste plaat uit. Inmiddels ben ik vrij makkelijk programmeerbaar en kost het me weinig moeite om de juiste instelling te vinden als ik zaken moet regelen voor mijn bedrijf of als ik moet optreden met de band. Vlak voor een show zijn we net een footballteam: we’re here to fucking destroy. Die kids hebben betaald om ons te zien. Het kan ze geen reet schelen als jij net ruzie hebt gehad met je vriendin of dat je koppijn hebt. Het gaat erom dat ze krijgen waar ze voor komen. Het maakt me geen reet uit hoe ík me voel, het gaat niet om mij. Twee jaar geleden hadden we een optreden in Engeland. Ik had nierstenen en ik trok het niet van de pijn. De dokter zei dat ik het ziekenhuis beter niet kon verlaten. Ik vroeg hem of ik dood zou gaan als ik toch het optreden zou doen en dat bleek niet het geval, ik zei hem dat ik na de show wel weer terug zou komen.”
