Het kwam daar in september al uit, en binnen een paar dagen waren er al 20.000 exemplaren van verkocht. Daarna ging het natuurlijk wat minder snel, maar inmiddels zijn er al ongeveer 40.000 van verkocht in Japan. Het is echt ongelofelijk! Het geeft ons echt zin om daar weer te gaan spelen.
En in Brazilië is het toch ook al langer uit?
Dat klopt. hier in Brazilië kwam het album ook eerder uit dan in Europa, en hier hebben we ongeveer dezelfde cijfers als in Japan.
Doet hij het beter dan het vorige album?
Ja, nog beter. Die deed het al goed, maar afgaande op de cijfers van de eerste weken gaat Temple Of Shadows het nog beter doen. Ik denk dat het komt omdat men nu meer aan onze nieuwe line-up gewend is, en dat deze line-up de goedkeuring van de fans gekregen heeft.
Jullie zijn nu ook beter aan elkaar gewend. Was dit album dan makkelijker om te maken?
Jazeker. Vooral omdat we ons nu geen zorgen hoefden te maken of men de nieuwe line-up zou accepteren, zoals bij het vorige album Rebirth. We hadden toen zo onze twijfels over hoe ver we konden gaan met experimenteren. Daar hadden we nu geen last meer van.
Bij het vorige album speelden jullie dus eigenlijk op safe, door niet teveel van het ingeslagen pad af te wijken?
Ik denk het wel, maar dat was niet echt met opzet. Het was gewoon de muziek die bij ons op kwam op dat moment. Toen was de drang om veel te experimenteren iets minder dan nu.
Waarom kwam het album hier later uit dan in Japan en Brazilië?
Dat zijn business-beslissingen geweest waar ik zelf ook niks van snap. Ons Europese platenlabel zei dat ze meer tijd nodig hadden om de promotie op gang te krijgen, en het album te distribueren. Dat is natuurlijk logisch, want ze hebben bij jullie in Europa met veel meer landen te maken dan ons label hier in Brazilië. Hier betreft het maar 1 land, dus is het makkelijker. Ze hadden dus meer tijd nodig, maar het Japanse label wilde niet wachten dus zij brachten het alvast uit.
Er doen dit keer wat gasten mee op het album. Hansi Kürsch van Blind Guardian, Kai Hansen van Gamma Ray en Sabine Edelsbacher van Edenbridge. Hoe was het om met ze te werken?
Heel makkelijk eigenlijk. We hebben veel gebeld en emails uitgewisseld, en zo wist iedereen precies wat hij of zij moest doen. Ze hebben het thuis opgenomen in hun eigen studio's. Het is een grote eer om hun op ons album te hebben. Kai is een goede vriend van ons, en heeft ons al vaker geholpen. Hij heeft wat mij betreft dit soort melodieuse metal uitgevonden, zoals hij met Helloween en later Gamma Ray bezig is geweest. Ik heb altijd al veel bewondering voor hem gehad, en voel me vereerd dat hij op ons album wilde meedoen. Sabine wilden we erop hebben als een soort groet naar de nieuwe generatie metal bands. Toen wij begonnen waren er praktisch geen bands die dit soort metal maakten waar een vrouw bij zong. Nu zijn er talloze, en we wilden laten zien dat we dat ook erg goed vinden door haar op ons album te hebben. En het voegt een nieuwe dimensie toe aan onze muziek.
Speelt Kai ook nog wat gitaar, of zingt hij alleen?
Nee, hij zingt alleen. Meestal wordt hij juist gevraagd om een solotje te spelen op een album, maar niet om te zingen. Dat is een van de redenen waarom hij nog sneller ja zei toen we het hem vroegen, want hij wilde juist zingen.
Op jullie site staat dat jullie een tournee aan het plannen zijn. Ik zie nog geen Nederlandse datum erbij staan. Komen jullie nog naar Nederland?
Ik hoop het. Momenteel doen we zo'n acht optredens per maand, meestal hier in Brazilië, voor gemiddeld 3000 mensen per avond. Het is echt te gek dat we elke avond zoveel mensen in de zaal hebben, en het worden er steeds meer. Volgend jaar komen we naar Europa, maar ik weet niet precies waar we allemaal komen.
