Met de Frankenstein Drag Queens hadden we erg veel verschillende line-ups. Leden kwamen en gingen, en eigenlijk was ik de enige constante factor. Ik begon met dit album al in 2001, vlak voordat ik Joey [Jordison, Slipknot drummer/Murderdolls gitarist] ontmoette. Met hem heb ik eerst het 1e Murderdolls album gedaan, en daarna heb ik dit album weer opgepakt. Maar omdat de Frankenstein Drag Queens dus inmiddels ter ziele waren gegaan, mede doordat ik bij de Murderdolls zat, heb ik het ongeveer in mijn eentje opgenomen. Alleen de drums heb ik niet ingespeeld. Het was dus niet echt meer een band die je hoort, maar mij alleen. Het is nu dus een soort terugblik geworden op de Frankenstein Drag Queens From Planet 13.

Het is dus niet even snel een album om in te cashen op je Murderdolls succes, maar je was er al mee bezig voordat de Murderdolls ter sprake kwamen...

Ja. De basistracks van het album had ik al in 2001 opgenomen. Toen waren we al van plan deze cd op te nemen, met daarop ook nog wat nieuwe nummers. Maar toen de Murderdolls van de grond kwamen heb ik dit op de plank gelegd, en ik had toen ook niet gedacht dat ik het zou afmaken.

Hoeveel nieuwe nummers staan erop?

4 of 5. I Wanna Rot en Too Dead To Die zijn nieuw. Chop Off My Hand hadden we al voor het Viva Los Violence album opgenomen, maar die kwam niet op de cd te staan. Nightbreed en Your Mother Sucks Cock In Hell zijn ook nieuw. Nou ja, echt nieuw zijn ze niet, want we hadden ze jaren terug al geschreven, alleen nog nooit opgenomen.

6 Years 6 Feet Under The Influence. Onder de invloed van...?

Van alles wat we gedaan hebben in de zes jaar dat de band bestond. We hebben echt alles meegemaakt. Rechtzaken, uit clubs gegooid worden, bandleden die spontaan opstapten... Alles wat je in de rock 'n' roll kan meemaken hebben we wel meegemaakt.

Wat me opvalt is dat er geen nummers op staan die later zijn verbouwd tot Murderdolls nummers. Heeft dat met de rechten te maken?

Hmm nee, niet met rechten. Omdat we die met de Murderdolls recentelijk hebben opgenomen, en ze veel op tour gespeeld hebben over de hele wereld, staan ze niet op dit album. Ik was wel een beetje zat. Weet je wat trouwens wel grappig is? Ik dacht altijd dat we met de Frankenstein Drag Queens erg underground waren, en dat bijna niemand ons kende. Zo voelde het toen namelijk wel. Maar toen ik met de Murderdolls de wereld rond ging kwamen fans constant met Frankenstein Drag Queens spul aan. Ik had echt nooit gedacht dat we zo bekend waren overal ter wereld, want ook in Japan, Australië en Europa kende men ons blijkbaar. Toen ik weer thuis was realiseerde ik me dat we nooit echt afscheid genomen hadden met de Frankenstein Drag Queens, en omdat er blijkbaar toch zoveel fans waren besloot ik dat album af te maken.

Door het succes van de Murderdolls zijn de Frankenstein Drag Queens natuurlijk ook een stuk populairder geworden.

Oh, zeker weten. Maar soms spreek ik mensen die dan weer zeggen dat ze de Murderdolls een stuk minder goed vinden dan de Frankenstein Drag Queens, omdat we met de Murderdolls te succesvol zijn. Dat vind ik dan wel weer grappig. Het is gewoon bijna dezelfde muziek. Qua band is er wel een verschil. De Murderdolls zijn meer een soort moderne, maar smerige Mötley Crue geworden. Echte glamrock. De Frankenstein Drag Queens waren gewoon vreemd. Daarmee waren we gewoon dom, en vreemd.

Murderdolls is ook professioneler?

In zekere zin. Ik gebruik het woord "professioneel" liever niet. Met de Frankenstein Drag Queens hadden we gewoon vreemde humor. Hoe gekker het was, hoe beter het was. Daarmee deden we echt zulke gekke dingen, nou dat zal je bij de Murderdolls niet zien, zo bizar.

Het eerste nummer wat ik van de Frankenstein Drag Queens hoorde was Crossdressing Son Of A Bitch. Zulke gekke dingen ga je niet met de Murderdolls doen?

Hahaha nee. Maar wat wel grappig is, is dat toen we de nummers aan het uitzoeken waren voor de Murderdolls Joey dat nummer juist heel graag wilde opnemen. Maar dat hebben we uiteindelijk niet gedaan. Oh ja, je zal trouwens geen oude Frankenstein Drag Queens nummers meer horen op het volgende Murderdolls album. Alleen nieuw spul. Ten tijde van het eerste album wilden we gewoon wat leuke nummers opnemen, en die hadden we dus al liggen in de vorm van mijn oude band.

Dat vond ik dus eigenlijk jammer, dat er zoveel Frankenstein Drag Queens nummers op stonden, en weinig nieuw materiaal. Wanneer gaat het 2e album eigenlijk komen?

Dat weten we nog niet. Joey is voorlopig nog erg druk bezig met Slipknot, en ik ben met m'n eigen solo album bezig. Daarmee ga ik nog wat touren, dus dat neemt ook nog tijd in beslag. Onze gitarist Acey is momenteel ook met zijn andere band bezig. We zitten dus niet thuis te wachten totdat de Murderdolls weer bij elkaar komen. We zien dus wel wanneer we allemaal weer klaar zijn, maar wanneer dat wordt weten we nog niet.

Je gaat ook nog een solo album maken? Wordt dat weer in de stijl van de Murderdolls en de Frankenstein Drag Queens?

Mensen weten inmiddels wel ongeveer wat ze bij mij kunnen verwachten. Ik ga niet proberen iets totaal anders te doen. Ik doe waar ik goed in ben, en dus schrijf ik nummers over grafschennis, zombies, en meer van dat soort shit. Misschien blijf ik mezelf herhalen, maar dat vind ik niet erg. Als ik maar wat lekker klinkende nummers schrijf vind ik het best. Er zitten bij m'n nieuwe nummers wel een paar dingen die qua thema wat afwijken van wat ik normaal doe, maar het meeste is toch wat men van me gewend is.

Je bent ook met je eigen kledinglijn begonnen, Thirteen Dead Kids, en werkt aan een verhaal daaromheen?

Daarvoor kreeg ik vorig jaar het idee. Ik ben ook met een boek bezig daarover. Ik heb wat figuurtjes getekend en achtergronden bij bedacht, en m'n vrouw helpt me met de illustraties. Dat doen we in onze vrije tijd. We lieten het zien aan een merchandise-bedrijf, en zij vonden het erg coole designs. Daar zijn wat t-shirts van gedrukt, en wat aanverwante dingen. Dat begint nu langzaam de wereld over te gaan. Het houdt ons van de straat.

Wat voor soort verhaal is het?

Ik ben geen Steven King als het op schrijven aankomt, dus verwacht geen meesterwerk. Maar het boek Thirteen Dead Kids is opgezet als een soort kinderboek, een soort Dr. Seuss. Geen echt enge verhalen, trouwens. Gewoon wat morbide kinderrijmpjes, met bijbehorende plaatjes. Maar ik zou het niet echt voor alle kinderen aanraden, tenzij je een van mijn kinderen bent.

Wat is eigenlijk je obsessie met het getal 13? Het komt overal terug.

13 wordt vaak gezien als ongeluksgetal. Ik heb het zelf nooit zo gezien, trouwens. Ik ben een grote fan van de Munsters, en zij woonden op nummer 1313. Daardoor gebruikte ik dat nummer eigenlijk erg vaak, en omdat het het ongeluksgetal is past het wel bij alle gekke dingen die ik doe. Meestal als je het nummer 13 of 666 gebruikt gaan sommige mensen lopen zeiken erover, dus het is wel een beetje om te pushen.

Diverse van je nummers gaan over horrorfilms. Wat zijn jouw favorieten?

Texas Chainsaw Massacre 1 en 2. Maar ik heb eigenlijk vrij veel favorieten. Ik probeer ze te scheiden per generatie. Ook de oude Dracula en Frankenstein films zijn te gek, die uit de jaren 60. Daarna kreeg je ander soort horror in de jaren 70, zoals Texas Chainsaw Massacre, The Shining, Dawn of the Dead, dat soort spul. In de jaren 80 had je weer gave films als Friday The 13th en Nightmare On Elm Street. Elk decennia heeft zo wel gave films. De laatste tien jaar is er vrij weinig leuks uitgekomen echter, afgezien van House Of 1000 Corpses van Rob Zombie. De Halloween en Freddy Krueger films werden vrij stom, maar Rob Zombie had echt een visie van wat hij ermee wilde doen.

Even terug naar muziek: je hebt een solo album opgenomen. Ga je daar nog mee op tour?

Ja, dat is wel de bedoeling. In november kom ik weer naar Europa. Engeland, België, Nederland... Dat loopt van 3 t/m 18 november. Daar speel ik nummers van heel m'n repertoire. Frankenstein Drag Queens spul, Murderdolls spul, en nieuw spul.