Slipknot, Machine Head en Children Of Bodom in Amsterdam

Concertreview

Slipknot, Machine Head en Children Of Bodom

Op 20 november 2008 in Heineken Music Hall, Amsterdam

Tekst door Edo en Tonnie
Foto's door Tonnie

Of het nu goed gaat met de economie of niet, stel een goede package samen en het verkoopt uit. Dat blijkt ook wel weer op deze druilerige donderdagavond. Ook al staan er door het hele land op ieder podium wel bands van jetje te geven, de Amsterdamse Heineken Music Hall is tot aan de nok gevuld. De bands die dit voor elkaar kregen waren dan ook niet de minsten: Children Of Bodom, Machine Head en als afsluiter het illustere negental dat de naam Slipknot draagt.

De avond werd geopend door "black metal sensatie" (he, dit verzinnen we niet zelf, zo stond het aangekondigd!) Children Of Bodom. Nu is er weinig black metal en sensatie te bespeuren bij deze Finnen, tenzij je het geshow en gepats van frontman Alexi Laiho opwindend vindt. In het half uurtje dat de mannen op het podium stonden werkten ze een wat slordig gespeelde set af, met tussen de nummers door een poging om zovaak mogelijk het woord "fuck" te zeggen. Sommige mensen vinden Slipknot puberaal; Children Of Bodom kan er ook wat van. Ik mag hopen dat de mannen als headliners begin volgend jaar toch wat meer hun best doen, want nu was het maar matig. (Tonnie)

Volgend jaar speelt Machine Head in Ahoy als voorprogramma van Metallica tijdens diens Europese tour. Vanavond gaat een uitverkochte HMH los op zwaar groovende songs als Aesthetics Of Hate, Imperium en natuurlijk Davidian. Het volume is inmiddels wat opgeschroefd, waardoor de band in vergelijking met Children Of Bodom een stuk zwaarder overkomt. Het geluid is vrij goed, alleen gaan enkele passages om onverklaarbare redenen de mist in. Zo klinkt het fenomenale gitaarduel in Aesthetics Of Hate behoorlijk rommelig en is de cleane zang in Halo ronduit vals. Desalniettemin maakt Machine Head er een leuke show van en valt vooral de gedrevenheid van bandleider Robb Flynn op. Met veel gebaren zet hij de betekenis van zijn teksten kracht bij. Tussendoor neemt hij de tijd om enkele fans van een 'brown eye' (een alcholisch drankje, volgens Flynn uitgevonden in metalkroeg The Cave aan de Prinsengracht) te voorzien, al kan je je afvragen of je er blij mee moet zijn als iemand die plakkerige troep over je heen gooit. Na een uur is de show over en zal menigeen alweer uitkijken naar 30 maart 2009. (Edo)

Een Slipknot-optreden pakt vaak rommelig uit. Wat wil je ook, met negen gestoorde muzikanten op één podium. Vanavond blijkt echter weer eens hoe de band uit Iowa in de loop der jaren gegroeid is van een stel boze twintigers tot een groep professionele muzikanten. De show is er niet minder om, die is nog steeds even chaotisch als altijd. Muzikaal klinkt de band echter strakker dan ooit. Om te beschrijven wat er allemaal op het grote podium van de Heineken Music Hall plaatsvindt is haast onmogelijk. Overal waar je kijkt gebeurt wel iets. Zo gaat percussionist Shawn Crahan regelmatig met instrument en al de lucht in, is er gezorgd voor veel extra verlichting en een fraaie podiumaankleding, en vindt tijdens afsluiter People = Shit wel een heel bizar tafereel plaats.

Voordat dat gebeurt geeft Slipknot eerst een bloemlezing uit het inmiddels vier albums tellende oeuvre. Natuurlijk ligt de nadruk op het sterke laatste album All Hope Is Gone, waarvan onder andere Dead Memories en Psychosocial voorbijkomen. Daarnaast is er van alle eerdere albums wel een aantal bekende nummers te horen, maar wordt het publiek ook verrast met het in tijden niet gespeelde Prosthetics van het debuut.

Overal in de zaal vinden kleine pits plaats, terwijl frontman Corey Taylor niet vaak genoeg kan herhalen hoe leuk hij het wel niet vindt in Amsterdam en dat dit de beste show ooit is in de hoofdstad. Natuurlijk zegt hij dat morgen in Parijs en over drie weken in Manchester ook, maar dat de heren het wel degelijk naar hun zin hebben is duidelijk. Als het einde nadert gaat het publiek bij Spit It Out zonder door Taylor te worden gesommeerd op de hurken zitten, om op zijn teken los te gaan. Voordat het tijd is om huiswaarts te keren, stijgt slagwerker Joey Jordison tijdens People = Shit al spelende op, waarna hij gekanteld wordt en met zijn gezicht naar het plafond verder drumt. Een vermakelijke afsluiting van een geslaagd avondje herrie. (Edo)

Machine Head:

Children Of Bodom:

klik op de foto's voor grotere versies

[ Terug naar de Concertreviews ]

Reactie van True op 01-12-2008 om 15:13u

Dit was van te voren natuurlijk al niet de moeite waard om naar toe te gaan.

Reactie van een Metalfan op 01-12-2008 om 15:44u

Eindelijk iemand die mijn mening over Children of Bodom deelt. Dank daarvoor. Verder ben ik het met de persoon hierboven eens.

Reactie van Verglas op 01-12-2008 om 16:10u

Slipknot was zéééér goed..!! Jammer dat het geplande vuurwerk van de gemeente niet mocht worden afgestoken. En wat velen niet hebben gezien: Ik stond ter hoogte van de geluidsman, daar stonden ook de vrouw van Shawn samen met hun zoontje. Tijdens het derde nummer kwam Shawn persoonlijk even daarheen om hun een knuffel te geven. Ja, ondanks die maskers, blijven het toch ook gewoon mensen...

Reactie van Ferry op 01-12-2008 om 20:07u

"Natuurlijk ligt de nadruk op het sterke laatste album All Hope Is Gone, waarvan onder andere Dead Memories en Psychosocial voorbijkomen" Dat waren ook de enige twee nummers die gespeeld werden van dat album, dus om dat nou 'de nadruk' te noemen.. Waar waren nummers als Germatria, Sulphur of All hope is gone? Maar liefst elf nummers kwamen van de eerste twee albums! Overigens verder wel een strak optreden. Ook Machine Head speelde een strakke show; veel beter dan een jaar geleden in ieder geval. Misschien hadden de heren gezien het vroege tijdstip nog niet zoveel gedronken...? De setlist viel hier ook wat tegen aangezien dit een ingekorte versie was van de setlist van vorig jaar. Lijkt mij toch wel dat het oeuvre van de heren uitgebreid genoeg is om eens verrassend uit de hoek te komen?

Reactie van KrimiKlown Ace op 01-12-2008 om 22:31u

CoB vind ik sowieso al fuck, en als het geluid beter had geweest had ik MH misschien kunnen waarderen. Misschien... Wat viel Slipknot ditmaal tegen, zeg. Enige pluspunten waren de echte oude nummers (Prostethics en Only One) en een vriendin tegenkomen die ik al 4 jaar niet meer gezien had, en het feit dat mijn kaartje een verjaardagscadeau was. Dit was een slechte herhaling van hun vorige tour, en daar ben ik niet voor gekomen. Maar het gros van de menigte vond het leuk (wat verklaard werd door het feit dat driekwart van de zaal zn hand opstak toen Corey vroeg voor wie dit zijn/haar eerste Slipknot concert was). Geruchten gaan dat ze ergens volgend jaar nogmaals Nederland zullen aandoen, maar ik zal zeker eerst de setlist opspeuren op Internet alvorens mn kaartje te kopen.

Reactie van Rob-Maggot op 09-12-2008 om 22:00u

My Comment: Children Of Bodom: Mwah, viel een beetje tegen kwa geluid beetje jammer dat het niet wat harder stond anders was het een stuk genialer geweest! Machine Fuckin' Head: wat kun je daar over zeggen? Gewoon Fuckin' Geniaal, perfecte show!! net zoals op 30 nov 2007 met de Black Crusade tour! Slipknot: Niet te beschrijven hoe geniaal het was om daar bij te zijn! geweldig show en vooral ''Spit it out'' Next time slipknot in Nederland! I will be there to!!