Met recht een Dio-kloon, want zanger Patrik Johansson klinkt zoals Dio dat begin jaren tachtig deed, en de muziek die ze maken, zou niet hebben misstaan op een album van de kleine meester zelf. Hoewel de degelijk gespeelde set na een aantal nummers wat ging vervelen, kregen ze het publiek redelijk goed mee. Een waardige opener voor headliner Blind Guardian.

Wat jullie niet wisten, is dat Hansi een platenzaak met de naam de Waterput heeft in Bergen Op Zoom, waar wij al jaren komen. De eigenaar lijkt sprekend op Hansi Kürsch, en wanneer wij daar plaatjes gaan kopen, hebben noemen wij het altijd gekscherend 'naar Hansi gaan'. Na enkele jaren wachten was het echter weer tijd voor een concert van de echte Hansi, die samen met zijn maten kon rekenen op een luid gejuich van het publiek al voordat de band het podium betrad. Voor Nederlandse begrippen een bijzonder enthousiast publiek in een goed gevulde 013. Na een vrij lange verbouwing was het rond half 10 tijd voor de band om het podium te betreden en in te zetten met War of Wrath en Into The Storm wat er uiteraard goed in knalde. Na een korte welkomstboodschap was het tijd voor een van de vele nummers die de band speelde van Imaginations from The other Side, namelijk Born in A Mourning Hall.

Enkele nummers verder, waaronder de inmiddels traditioneel geworden meezinger Nightfall, was het tijd voor de eerste song van A Twist in The Myth; Fly. Wat opviel, was dat dit nummer, en ook het latere Another Stranger Me, zonder enige moeite tussen de oudere nummers pasten, en hier zelfs beter tot z'n recht kwam dan op het album zelf.

Blind Guardian had als achtergronddecoratie de lappen stof met logo en meer opgeborgen, en gezorgd voor een mooie computergestuurde projectieshow, wat af en toe mooie sfeerbeelden opleverde. Tijdens Another Stranger Me kregen we zelfs een heuse verhaallijn te zien. Een mooi staaltje moderne technologie in een ouderwets sterke metalset.

Na Fly was het tijd voor een nummertje uit de oude doos, namelijk Valhalla. Dat het publiek er zin in had, bleek wel uit deze song, want zelfs nadat de band zich klaarmaakte voor Time Stands Still, ging het publiek door met het zingen van het welbekende refrein. Enkele nummers verder en vrij vroeg kondigde Hansi het naderende afscheid al aan, maar maakte dat goed door And Then There Was Silence aan te kondigen. Dit werd met luid gejuich ontvangen. De performance was solide en het nummer werd soepel ten gehore gebracht. Hoewel het meezingen wat beperkt bleef, maakte het publiek het goed door tegen het einde massaal te gaan springen.

Na And Then There Was Silence verdween de band even van het podium voor de eerste van twee series toegiften. De eerste bestond uit Welcome To Dying, Another Stranger Me en Imaginations from The Other Side. Na weer een korte pauze was het tijd voor ultieme meezinger The Bard's Song (voor de dames ergens achterin die iets te hard kakelden tijdens het concert en The Bard's Song wel 'heel makkelijk een nummertje spelen' vonden – het hoort er bij, en hou verdomme je harses wanneer zo'n 2000 mensen uit hun plaat gaan), en Mirror, Mirror.

Blind Guardian gaf de 29ste een geweldig concert met perfect geluid en een ijzersterke performance. Hier en daar was Hansi Kürsch wat schor, wat wellicht te wijten was aan een eerdere verkoudheid waar hij kennelijk last van had. Ondanks dat gaven hij en de band zich helemaal en kunnen de bezoekers van die vrijdag terugdenken aan een topconcert. Hopelijk duurt het niet weer jaren tot een volgende keer.