Bij aankomst blijkt een deel van het publiek al aardig opgewarmd, maar om minder voor de hand liggende redenen. In de kleine zaal is namelijk een carnavalsfestiviteit gaande. We zijn natuurlijk in het zuiden, dus dan zijn dit soort uitspattingen in deze periode haast onvermijdelijk. Toch blijven de verkleedpartijen en het feestgedruis beperkt tot de kleine zaal. In de grote zaal zijn we met heel andere zaken bezig. Daar wordt onder de noemer 'The Satanic Panic Tour' een heel andere prins vereerd dan Prins Carnaval. Omstreeks acht uur mag de Duitse heavymetalgroep The Night Eternal het gebeuren aftrappen. Voor zover ik weet, is dit het eerste optreden van de band op Nederlandse bodem. Met twee uitstekende albums op zak - het in 2021 verschenen Moonlit Cross en de vorig jaar uitgebrachte opvolger Fatale – ben ik erg benieuwd hoe dit gezelschap het er live vanaf brengt. Heel verdienstelijk, blijkt al snel. De sterke heavymetalnummers met kop en staart, veel melodie en met een licht occult en theatraal randje komen live goed tot hun recht. Vooral het heerlijke gitaarwerk van het tandem Rob Richter en Henry Käseber valt in positieve zin op. Zanger Ricardo Baum begint ijzersterk, maar zijn stemgeluid blijkt wel gedurende het optreden wat weg te zakken. Hij legt in ieder geval wel veel energie in zijn performance en beent regelmatig over het gehele podium. Vooral Prince Of Darkness en het ijzersterke Elysion (Take Me Over) komen live uitstekend tot hun recht dankzij hun pakkende refreinen en heerlijke riffs. Hoewel de grote zaal jammer genoeg nog niet voor de helft is gevuld en de publieksreactie bovendien nogal tam is, kwijt de formatie zich goed van zijn taak.
Voor veel oudgedienden zal het even slikken zijn dat de legendarische Engelse heavymetalband Angel Witch niet de headliner is. Het gezelschap rondom zanger/gitarist Kevin Heybourne draait immers – weliswaar met tussenpozen - al ruim vijfenveertig (!) jaar mee en stamt uit dezelfde tijd als landgenoten (en grote voorbeelden) Iron Maiden. In dat tijdsbestek slaagt de groep erin om slechts vijf langspelers uit te brengen, waarvan twee in deze eeuw. Erg productief zijn de Britten dus niet. De heren weten echter wel waar het publiek op zit te wachten. Het overgrote deel van de setlist van vanavond is afkomstig van het legendarische debuutalbum Angel Witch (1980). Dat zijn dan ook de meest gedreven nummers van de band: solide heavy metal met snedig gitaarwerk, epische zang en jachtige drumritmes. Ze hebben de tand des tijds niet helemaal doorstaan, maar de oorspronkelijke charme ervan is nog steeds te horen. Datzelfde kunnen we overigens ook over de bandleden zelf constateren. Het viertal musiceert met veel enthousiasme, maar kan niet voorkomen dat de muziek af en toe wat gezapig klinkt. De zang van Heybourne begint bovendien wat tekenen van slijtage te vertonen, maar ook hiervoor geldt dat de ongekunsteldheid tegelijkertijd weer bijdraagt aan de charme. Het hoogtepunt van de show is natuurlijk het afsluitende Angel Witch, uitgegroeid tot lijflied van de band. Het is ook zo'n beetje het enige moment van de avond dat de zaal enigszins ontwaakt en luidruchtig meezingt. Zo kan het optreden de boeken in als authentiek en ietwat kneuterig, maar desondanks vermakelijk.
De headliner van vanavond is echter Lucifer. Al snel wordt duidelijk dat die status volledig terecht is, want het internationale gezelschap rondom zangeres Johanna Platow Andersson en drummer/gitarist en partner Nicke Andersson beschikt simpelweg over veel betere nummers. De laatste platen laten ongecompliceerde hardrock/heavy metal horen, vol verrukkelijk, gelikt gitaarwerk, simpel, maar zeer effectief drumwerk, ronkende basgitaren en de zowel krachtige als melodieuze zang van Andersson. Met de prima nieuweling Lucifer V op zak is het logisch dat er vanavond veel nieuwe nummers voorbij komen, maar de band begint redelijk verrassend met het wat oudere Ghosts en Midnight Phantom, beiden afkomstig van de derde full-length. De traditionele muziek, die zonder veel opsmuk, maar met enorm veel gevoel voor ritme en voor fijne gitaarharmonieën wordt gebracht, leent zich uitstekend voor een livesetting en komt een stuk steviger en voller uit de speakers door de extra gitaristen.
Het vijftal presenteert zich vol zelfvertrouwen, maar lijkt wel enigszins teleurgesteld door de halflege zaal en de matte publieksresponse. Het zal even wennen zijn na een aantal optredens in Duitsland. Desondanks valt er meer dan genoeg te genieten, want vanavond blijkt maar weer dat het gezelschap met vijf platen in zijn catalogus uit een hele reeks ijzersterke tracks kan kiezen. Zo maken nieuwe nummers At The Mortuary en The Dead Don't Speak (inclusief heerlijke solo) evenveel indruk als het oudere materiaal. Ook de vorige langspeler Lucifer IV (2021) is met drie nummers goed vertegenwoordigd. De zeer catchy en opzwepende tracks Crucifix (I Burn for You) en Bring Me His Head komen live zeer energiek over. Af en toe maakt het gezelschap een vreemde keuze. Zo is het trage Slow Dance In A Crypt niet de beste keuze om de zaal in vuur en vlam te zetten, hoewel het nummer in muzikaal opzicht een van de interessantere is van Lucifer. Het zijn echter overwegend de meest snedige en rockende tracks die het publiek vanavond te horen krijgt. Zo zullen de zanglijnen en het 'sleazy' gitaarwerk van At The Mortuary nog dagen in het hoofd van menig luisteraar hebben rondgespookt.
Het enige echte minpunt van vanavond is dat er is beknibbeld op de setlist. Zo laat de band drie nummers achterwege die de rest van de tournee wel voorbij zijn gekomen. Of dat te maken heeft met restricties vanuit de zaal of een spontane beslissing is vanwege de relatief lage opkomst, is mij onduidelijk. Spijtig is wel dat daardoor het geweldige California Son (afkomstig van Lucifer II) – een van de beste nummers uit het oeuvre van Lucifer – daardoor wordt overgeslagen. Gelukkig horen we wel nog als toegift het fonkelnieuwe Maculate Heart, een waanzinnig sterk nummer dat alles in zich heeft om uit te groeien tot publieksfavoriet. Lucifer levert vanavond kwaliteit, maar een intiemere setting en een wat enthousiastere response uit de zaal zou de wisselwerking tussen band en publiek vanavond ten goede zijn gekomen.
Setlist Lucifer:
1. Ghosts
2. Midnight Phantom
3. At The Mortuary
4. Crucifix (I Burn For You)
5. Leather Demon
6. The Dead Don't Speak
7. Wild Hearses
8. Slow Dance In A Crypt
9. Bring Me His Head
Toegift:
10. Maculate Heart
11. Reaper On Your Heels
Setlist Angel Witch:
1. Death From Andromeda
2. Atlantis
3. Dead Sea Scrolls
4. We Are Damned
5. Sorcerers
6. White Witch
7. The Night Is Calling
8. Dr. Phibes
9. Angel Of Death
10. Baphomet
11. Angel Witch
Setlist The Night Eternal:
1. Between The Worlds
2. In Tartarus
3. Shadow's Servants
4. Prince Of Darkness
5. Elysion (Take Me Over)
6. Moonlit Cross
